O tym, co dziś oznacza 20. rocznica odzyskania niepodległości przez Państwo Litewskie, zapytaliśmy jej rówieśników. Jak widzą wolność swego kraju studenci wydziału filologii polskiej Wileńskiego Uniwersytetu Pedagogicznego?
Justyna Siemiesz,
studentka III roku
Trudno przecenić wagę święta 11 Marca. Litwa się odrodziła, uwolniła się spod panowania Związku Radzieckiego. Tymczasem teraz bardzo wiele zależy od nas, przedstawicieli młodego pokolenia. Powinniśmy czynnie uczestniczyć w organizowanych z tej okazji uroczystościach, imprezach. Sami je organizować, by nowe pokolenia poznawały historię. Nasza rodzina zawsze uczestniczy w imprezach z tej okazji. Rodzice wiele mi opowiadali o wydarzeniach styczniowych 1991 r. Z ich opowiadań poznałam cały ówczesny tragizm. Uważam, że musimy zachować pamięć o poległych za wolność i odpowiednio ją czcić.
Wiesława Widowicz,
studentka III roku
Nam, młodemu pokoleniu, trudno jest porównać okres, kiedy nasze państwo było pod zaborem z okresem, kiedy już się stało wolne. Nie znamy innej Litwy. Wiadomo, każdy okres ma swoje dobre i złe strony. Nasi rodzice mieli długą drogę do niepodległości. Wywalczyli ją. Ale dziś często słyszymy, jakim sentymentem darzą przeszłość. W czasach radzieckich moi rodzice najbardziej sobie cenili ustabilizowaną przyszłość — przede wszystkim to, że mieli wówczas zapewnioną pracę. Pewność jutrzejszego dnia i to, że nie przyniesie radykalnych zmian — większości na tym zależało. Nie mogę oceniać, czy było lepiej, czy gorzej — po prostu było inaczej. A niepodległość dla nas wszystkich jest bardzo ważna, choć mamy bardzo trudne czasy.
Mirosław Petrusewicz
student III roku
Moim zdaniem, mamy tylko pozory tej wymarzonej niepodległości. Niby się uniezależniliśmy, ale ekonomicznie wciąż jesteśmy zależni od całej Unii Europejskiej, od tej samej Rosji. To nie jest niezależność.
Z kolei, imprezy z tej okazji — to ten sam chleb dla biednych, który rzuca się dla zamydlenia oczu. Przecież te dwadzieścia lat niepodległości nie przyniosły żadnych pozytywnych zmian. Owszem, możemy sobie swobodnie podróżować, ale większość po prostu nie ma na to pieniędzy. Dla mnie osobiście święto 11 Marca nie jest niczym wyjątkowym. To jest po prostu dzień wolny.
Wioletta Bujnowska,
studentka I roku
11 Marca — to jest niewątpliwie ważna data w historii naszego państwa. Jesteśmy przecież wolni. Możemy sobie na przykład swobodnie podróżować. To dla mnie osobiście jest już wolność i znaczy bardzo dużo. Ale w rodzinie jakoś specjalnie nie obchodzimy tego dnia.
Justyna Janczura,
studentka I roku
Tak, jesteśmy niepodlegli. Ale czy nam jest potrzebna taka niepodległość, bez żadnych gwarancji ze strony tegoż niepodległego państwa? Moi rodzice mówią, że za czasów radzieckich było taniej, można było sobie zaoszczędzić. Jestem przekonana, że pod wieloma względami było lepiej. Uważam, że kiedyś w lepszej sytuacji byli również studenci, gdy zaraz po studiach mieli skierowanie do pracy. My z kolei kończymy naukę i… jesteśmy wolni, możemy sami decydować o wyborze pracy. Problem jest jednak w tym, że jej nie ma. Owszem, granice są wolne. Ale w naszych realiach to oznacza jedynie, że łatwiej możemy… wyemigrować. Bo, niestety, bardzo wielu w pewnym momencie zdaje sobie sprawę, że nie ma innego wyjścia, by zapewnić sobie lepszą przyszłość.
Elżbieta Korkliniewska,
studentka I roku
Dla mnie niepodległość jednoznacznie ma same atuty. Przede wszystkim dla nas, Polaków. Z opowiadań rodziców wiem, że w czasach radzieckich o wiele trudniej było utrzymać polskość. Tamto pokolenie miało zamknięte granice. Przecież trudno było wyjechać nawet do Polski. Teraz swobodnie podróżujemy — dla mnie to już jest bardzo wiele. W Ejszyszkach, skąd pochodzę — mamy podwójne napisy ulic. Uważam, że teraz mamy większe szanse wywalczyć, by respektowano nasze prawa. Chociaż my, Polacy, wciąż prowadzimy walkę o naszą niepodległość, o naszą małą Ojczyznę. Uczymy się w polskiej szkole, pielęgnujemy nasze tradycje — to również walka.
Diana Jezulewicz,
studentka I roku
W rodzinie zawsze obchodziliśmy wszystkie polskie święta — zarówno religijne, jak i patriotyczne. Dla nas one są najważniejsze. Od rodziców wiem, że kiedyś było o wiele trudniej deklarować polskość. Dziś jesteśmy wolni i możemy być tym, kim chcemy. Mamy prawo wyboru — również wyznania. Dla mojej rodziny zwłaszcza ważne jest otwarcie granic. W Polsce mamy bliską rodzinę. Teraz bez kłopotów możemy jedni drugich odwiedzać.
Alina Gancewska,
studentka I roku
Bez dwóch zdań — niepodległość jest dla nas wszystkich ważna. Zwłaszcza jej odzyskanie ma szczególne znaczenie dla pokoleń starszych od naszego, które tak długo o nią walczyli. Jesteśmy szczęśliwym pokoleniem, bo nie musimy dokonywać takich wyborów, jak nasi przodkowie. Teraz nikt nie ogranicza naszej wolności.
Zanotowała Edyta Szałkowska