Więcej

    Złoty jubileusz uczczony prapremierą sztuki „Chochochochochopin”

    Czytaj również...

    W rolę młodziutkiego Fryderyka wcielił się Jacek Orszewski. Przyznał, że na scenie Teatru na Pohulance bardzo dobrze się czuł Fot. Marian Paluszkiewicz

    W Teatrze na Pohulance w sobotni wieczór odbyła się prapremiera sztuki Alwidy Antoniny Bajor „Chochochochochopin”, w ramach obchodów 50-lecia Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie.

    Spektakl w reżyserii Lilii Kiejzik „Chochochochochopin” dla widza to była lekcja o największym kompozytorze polskim, jego młodości, damach serca oraz przewlekłej chorobie, która zbyt wcześnie zabrała geniusza z tego świata. W teatrze tego wieczoru panował duch XIX-wiecznej Warszawy, gdzie zostali rodzina i przyjaciele Fryderyka Chopina, a także Paryż, wykwintne salony w towarzystwie najznakomitszych osobistości literatury i sztuki owego okresu. Scenografia, piękne stroje, a także akordy chopinowskich utworów w wykonaniu Alicji Tryk, tym bardziej oddały duch chopinowski oraz atmosferę i styl życia XIX-wiecznej Europy, z jej upodobaniami i układami społecznymi oraz politycznymi.

    W sobotni wieczór aktorzy studia byli bardzo przejęci swoimi rolami Fot. Marian Paluszkiewicz

    Sobotnie święto 50-lecia działalności Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie było świętem nie tylko wielopokoleniowej trupy teatralnej, aktorów, tych grających na scenie, aktorów – weteranów oraz ich rodzin, to także w większej mierze święto potomków Janiny Strużanowskiej, założycielki pierwszego powojennego polskiego teatru amatorskiego w Wilnie, który początkowo znany był jako Polski Zespół Dramatyczny przy Wileńskim Klubie Pracowników Łączności.
    — Chcę w imieniu wszystkich potomków Janiny Strużanowskiej, którzy tu zebrali się, żeby uczcić jubileusz w Teatrze na Pohulance, podziękować za waszą pracę i pamięć. Moja matka bardzo dużo sił i zdrowia poświęciła, żeby stworzyć ten zespół. Wtedy to nie było takie proste, były ogromne trudności. Pokonanie tych trudności wymagało wiele zdrowia i sił. To, że ten teatr istnieje już 50 lat, mówi o tym, że te siły nie były stracone na próżno. Bardzo wam wszystkim dziękuję, a przede wszystkim pani Lilii Kiejzik — podczas niezwykle uroczystego wieczoru w Rosyjskim Teatrze Dramatycznym dziękowała Hanna Strużanowska-Balsienė, córka założycielki.

    Scena z warszawskich salonów. Damy oraz panowie, troszczący się o zdrowie chorowitego przyjaciela w Paryżu Fot. Marian Paluszkiewicz

    Na święto swojej babci przyjechały z Krakowa również wnuczki śp. Janiny Strużanowskiej, Barbara i Beata Strużanowskie. Jak powiedziały, wspólnie przeżywają ten dzień, każde święto Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie.

    — Dla babci, naszego ojca — Jerzego Strużanowskiego, który nie mógł dzisiaj być z nami, i cioci Hanny — teatr to całe życie. Patrząc na widownię i tutaj licznie stojących aktorów na scenie, cisną mi się na usta takie słowa: Jeszcze Polska nie zginęła, póki Wy żyjecie! — za tak piękną kontynuację tradycji dziękowała pani Beata, która też przyznała, że również w jej dzieciństwie, kiedy jeszcze z siostrą i rodzicami mieszkały w Wilnie, dom ich był zawsze przepełniony teatrem, wszystko się wokół niego kręciło. — Nawet nasi rodzice poznali się w tym teatrze — dodaje pani Beata.

    Na święto przybyli licznie goście oraz przyjaciele zespołu teatralnego w Wilnie ze Lwowa, Moskwy, a także Macierzy. Na scenie brzmiały słowa podziękowania i uznania za pielęgnowanie polskiego słowa oraz krzewienia polskiej tradycji na Wileńszczyźnie od przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w imieniu senator RP Barbary Borys-Damięckiej, która dziękując za tak piękne przedstawienie, wręczyła zespołowi „Medal 20-lecia Senatu RP” z dedykacją Polskiemu Studiu Teatralnemu w Wilnie. Przyznała także, że ten dzień przeżywa równie emocjonalnie, jak i jego członkowie oraz kierownictwo, ponieważ sama przez długie lata była reżyserem. Za zasługi na rzecz krzewienia kultury polskiej na Wileńszczyźnie Polskie Studio Teatralne w Wilnie otrzymało Złoty medal Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. Srebrnym medalem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” została nagrodzona także kierownik artystyczny studia, Lilia Kiejzik, która funkcję tę objęła w roku 1986. Ogromnym zaszczytem dla pani Kiejzik jest nagrodzenie jej osoby Krzyżem Kawalerskim RP, nadanym przez prezydenta RP.

    Senator RP Barbara Borys-Damięcka dziękując za tak piękne przedstawienie, wręczyła zespołowi „Medal 20-lecia Senatu RP” z dedykacją Polskiemu Studiu Teatralnemu w Wilnie Fot. Marian Paluszkiewicz

    Jak zauważył ambasador RP w Wilnie Janusz Skolimowski, w kraju o Polskim Studiu Teatralnym w Wilnie także pamiętają. W imieniu własnym jak również Rzeczypospolitej ambasador dziękował aktorom, którzy w sobotę wystąpili na scenie, a także ze słowami wdzięczności zwrócił się do tych wszystkich, którzy w ciągu 50 lat przyczynili się do tego, że polskie słowo było nie tylko pisane, śpiewane, ale również pokazywane chyba w najstarszej i najtrudniejszej ze sztuk, jakim jest teatr. Docenia odwagę tych wszystkich osób, którzy potrafili i potrafią wyjść na scenę i stanąć przed osądem społecznym, nie obawiać się krytyki. Za trudną i odpowiedzialną działalność dziękował Lilii Kiejzik, ponieważ na co dzień wymaga ona dużo pracy i cierpliwości, a przede wszystkim dużo talentu.

    Za zaangażowanie, wieloletnią działalność aktorską przez prezydenta Polski Złotym Krzyżem Zasługi RP odznaczono Władysława Krawczuna, Srebrnym Krzyżem Zasługi RP — Witolda Rudziańca oraz Edwarda Kiejzika. Medale Zasłużony dla Kultury Polskiej, nadane przez Ministra Kultury RP, otrzymali: Henryka Sokołowska, Teresa Wincełowicz, Marek Pszczołowski, Jolanta Szałkowska, Alicja Tryk, Marcin Zoruba oraz Diana Markiewicz.

    Prezes Związku Polaków na Litwie Michał Mackiewicz, gratulując zespołowi, a przede wszystkim kierownikowi zespołu za całkowite poświęcenie na rzecz dobra teatru, powiedział, że wierzy w obecność polskiego słowa na wileńskiej scenie przez kolejne stulecie.

    Poseł na Sejm RL Jarosław Narkiewicz w imieniu władz państwowych wręcza dyplomy uznania dla kierownik zespołu Lilii Kiejzik Fot. Marian Paluszkiewicz

    Podczas uroczystości przez posła na Sejm RL, Jarosława Narkiewicza, były odczytane listy podziękowania dla Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie od przewodniczącej Sejmu RL, Ireny Degutienė oraz Arūnasa Gelūnasa, ministra kultury RL, w których życzyli owocnej pracy, a także odkrywania prawdziwego piękna. Zauważają również, że polska trupa teatralna ma się czym szczycić, cieszyć się i przekazać następnym pokoleniem, ceniącym sztukę teatralną. Za okres 50 lat zdołali wystawić mnóstwo spektakli, aktywnie brali udział w wielu festiwalach.

    Dla zespołu to święto, gorące brawa, sypiące się gratulacje, słowa uznania i podziękowania są największą nagrodą za ich trud i poświęcenie. Tego wieczoru aktorzy otrzymali zastrzyk energii na kolejne lecia i jak wychowankowie Lilii Kiejzik przyznali, życzą, aby ich zespół istniał niekolejne 50 czy też 100, a całe 250 lat!

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Debiut Kabaretu Lewickiego „Chata” na wileńskiej scenie

    W niedzielne popołudnie mieszkańcy Wilna oraz jego okolic spieszyli z Kiermaszu (...)

    Ewelina Saszenko: „A ja po prostu kocham śpiewać!”

    W ubiegły czwartkowy wieczór barwnym głosem, szczerością do głębi serca (...)

    „Szafirowy jubileusz” Polskiego Teatru w Wilnie

    Wieczór drugiego dnia Świąt Bożego Narodzenia, jak co roku, umilił Polski Teatr (...)

    Niezapomniany koncert Krzysztofa Krawczyka w Wilnie

    Krzysztof Krawczyk, znakomity polski piosenkarz, po pięcioletniej przerwie ponownie zawitał do Wilna.