Więcej

    Artūras Sakalauskas — ostatnia ofiara sowieckiej okupacji

    Czytaj również...

    Na miejscu, gdzie zginął Artūras Sakalauskas, przy pamiątkowym kamieniu zostały złożone wieńce i kwiaty<br>Fot. Marian Paluszkiewicz
    Na miejscu, gdzie zginął Artūras Sakalauskas, przy pamiątkowym kamieniu zostały złożone wieńce i kwiaty
    Fot. Marian Paluszkiewicz

    W Wilnie i Olicie obchodzono 22-lecie tragicznej śmierci Artūrasa Sakalauskasa, który zginął 21 sierpnia 1991 roku na posterunku przy obronie terenu wokół Sejmu RL. Była to ostatnia ofiara w walce o niepodległość Litwy.

    Wczoraj, 21 sierpnia, w garnizonowym kościele św. Ignacego została odprawiona Msza św. Na miejscu, gdzie zginął Artūras Sakalauskas, przy pamiątkowym kamieniu zostały złożone wieńce i kwiaty. W Sejmie RL została zaprezentowana wystawa poświęcona obrońcom wolności i pamięci Artūrasa Sakalauskasa, a także odbył się pokaz krótkometrażowych filmów.

    Odrodzenie suwerennego państwa stało się faktem w sierpniu 1991 r., po upadku moskiewskiego puczu, który był próbą ratowania ZSRR przez zachowawczą część radzieckiego aparatu partyjno-państwowego. Społeczność międzynarodowa uznała niepodległość Litwy, która we wrześniu 1991 roku została przyjęta w poczet członków Organizacji Narodów Zjednoczonych.

    Artūras Sakalauskas urodził się 26 października 1963 roku w Olicie (Alytus). Jego dziadek Antanas Letkauskas także brał udział w walkach o niepodległość Litwy w okresie międzywojennym. Wychowywał się w rodzinie o litewskich tradycjach patriotycznych.

    Jego dzieciństwo i młodość przeszli w Olicie. W tym mieście ukończył średnią „Piątą Szkołę Alytus” i technikum Nr 9. Grał także w piłkę ręczną w drużynie „Varsos”. Do 1991 roku pracował w warsztacie samochodowym.

     

    W styczniu 1991 roku Artūras Sakalauskas wstąpił do ochotniczej Służby Ochrony Kraju. Pełnił służbę w gmachu Rady Najwyższej, także — na posterunku w Kownie. 19 stycznia 1991 roku wspólnie z drużyną z Olity przybył do Wilna, aby na ochotnika bronić gmachu parlamentu Litwy.

    21 sierpnia, w czasie puczu moskiewskiego, podczas prowokacji armii sowieckiej doszło do krwawego incydentu między armią sowiecką a litewskimi ochotnikami. Zdarzenie miało miejsce przy wejściu do Sejmu, przy ulicy A. Goštauto. To miejsce było chronione przez litewskich żołnierzy-ochotników. Armia sowiecka przy użyciu przemocy samochodami wjechała na terytorium Sejmu. Podczas tego zdarzenia Artūras Sakalauskas stracił życie, a dwie osoby zostały ranne.

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Barbara Misiun: „Św. siostra Faustyna jest dla mnie niedoścignionym wzorem”

    — Lektura „Dzienniczka” towarzyszy mi od dawna. Jego treść rezonuje z moją duszą, zachwyca mnie, krzepi i dodaje odwagi. Zapragnęłam przedstawić orędzie Miłosierdzia Bożego wszystkim, którzy go jeszcze nie poznali lub zapomnieli o nim. Wiara ma to do siebie,...

    Przedwojenny symbol walecznych kobiet powrócił do dawnej świetności

    — Ten sztandar kiedyś był stracony. Podczas pierwszej wojny światowej został on wywieziony do Polski. Osoba, która prawdopodobnie wywiozła ten sztandar i przechowywała go, mieszkała w Polsce u gospodarzy w gospodzie. Następnie, gdy ta osoba wyjechała z tej gospody...

    Szef Litewskiego Związku Teatralnego: „Teatr musi wywierać wpływ, szokować ludzi”

    — Ludzie chętnie chodzą do teatru, liczba spektakli jest ogromna. Ponieważ nie ma kontroli, wszystkie sztuki, które powstają, są pokazywane, ich wartość artystyczna jest również bardzo różna. Jedna może być pokazywana, a druga nie powinna być pokazywana. Kiedyś mówiono,...

    Św. Józef przychodzi do takiego biedaczka jak ja i mówi: Nie bój się!

    Honorata Adamowicz: Jak narodził się pomysł na film „Opiekun”? Dariusz Regucki: Tak naprawdę nie miałem żadnych osobistych doświadczeń związanych z postacią św. Józefa ani mistycznych uniesień. Propozycję dostałem od producenta, Rafael Film. Dopiero podczas pracy nad scenariuszem zacząłem odkrywać naszego...