Po kilku latach Ryszard Rynkowski powrócił na scenę wileńską. 16 listopada w sali koncertowej „Compensa”, ulubiony przez Polaków Wileńszczyzny, artysta wystąpił z koncertem „Wielki powrót”.
W sali wypełnionej po brzegi zabrzmiały stare, dobre przeboje, śpiewane również przez publiczność. Charyzmatyczny piosenkarz wykonał również mniej znane, refleksyjne utwory o tym, co w życiu ważne i nieprzemijające. Organizatorem koncertu była Agencja Artystyczna „Polskie Imprezy na Litwie”.
Okrzykami i gorącymi brawami wileńska publiczność przywitała swego ulubionego, wyjątkowego artystę. „Witaj, Wilno, witaj najwspanialsza publiczności!” – przywitał się Ryszard Rynkowski. „Czas płynie bardzo szybko, a takie koncerty, jak dziś, nie zdarzają się co roku. Chciałbym sobie i, mam nadzieję, Państwu, życzyć okazji do następnego spotkania” – powiedział piosenkarz, co publiczność przyjęła oklaskami.
W trakcie dwugodzinnego koncertu zabrzmiały m. in. stare, dobrze znane piosenki: „Dary losu”, „Szczęśliwej drogi, już czas”, „Dziewczyny lubią brąz”, „Natalie”, „Intymnie”, „Czemu nie tańczę na ulicach”, „Śpiewająco”, „Nie budźcie marzeń ze snu”.
Artysta w bardzo ciepły, bezpośredni sposób nawiązał kontakt z publicznością, dzielił się wspomnieniami ze swego pierwszego pobytu w Wilnie w połowie lat 80. z grupą Vox. Był to okres po wprowadzeniu stanu wojennego, kiedy władze sowieckie izolowały Polaków na Litwie od polskiej kultury i nie zezwalały na występy w Wilnie.
„Przyjechaliśmy do Wilna i graliśmy w Pałacu Sportu – parę wspaniałych koncertów, po parę tysięcy ludzi na każdym koncercie. To było coś przepięknego. Na dworcu wileńskim była demonstracja – polskie flagi, ludzie śpiewali „Sto lat”, fragmenty naszych piosenek. A panie, które pracowały w bufetach tego Pałacu Sportu dały nam na drogę osełkę masła i czarny chleb. Z krzyżem, jaki synom daje się na podróż. Płakaliśmy wtedy jak dzieci, to było ogromnie wzruszające dla nas” – opowiadał piosenkarz.
Później, po rozstaniu z grupą Vox, przyjeżdżał do Wilna jako solista i, jak mówił, za każdym razem spotkania te dawały mu dużą radość. Jak zdradził, przyjeżdżał do Wilna również prywatnie – bowiem w Wilnie odnalazła się rodzina artysty.
„Mam tutaj swoich kuzynów, którzy mnie odnaleźli. Tak się odwiedzamy od czasu do czasu – raz w Polsce się widzimy, raz w Wilnie” – mówił Ryszard Rynkowski, który przybył do Wilna w rodzinnym składzie: z żoną Edytą i dziesięcioletnim synem, Rysiem.
Występowi Ryszarda Rynkowskiego towarzyszyła również akcja charytatywna. Przedstawiciele Fundacji Rady Lokalnej Rycerzy Kolumba z Brodnicy zorganizowali zbiórkę datków na budowę dziecięcego działu hospicjum w Wilnie. Przywieźli także ze sobą do Wilna wielki samochód darów na potrzeby hospicjum.
Po koncercie publiczność wileńska długo nie chciała pożegnać się ze swym ukochanym artystą. Były bisy, gorące oklaski i serdeczne życzenia: „Do zobaczenia w Wilnie!”.
Fot. Marian Paluszkiewicz
BIOGRAFIA ARTYSTY
Ryszard Rynkowski – piosenkarz, kompozytor, pianista. Studiował na Wydziale Wychowania Muzycznego WSP w Olsztynie i tam debiutował z grupą El. Od 1973 roku mieszka w Warszawie, gdzie jako muzyk współpracował m.in. z Operetką Warszawską i Teatrem na Targówku. W latach 1977–1978 grał z grupą Gramine oraz śpiewał w zespole Victoria Singers, który w 1979 przekształcił się w kwartet wokalny Vox. Rynkowski jest autorem wielu przebojów tego zespołu (m.in. „Bananowy song”, „Szczęśliwej drogi, już czas”).
Od 1987 Ryszard Rynkowski rozpoczął karierę solową. Pierwsza solowa płyta Rynkowskiego, „Szczęśliwej drogi, już czas” ukazała się w 1991 roku. Artysta jest wielokrotnym laureatem festiwalu piosenki w Opolu, a także festiwali w Bratysławie i Cesme.
W 1997 ukazała się płyta „Jawa”, a już rok później jej wzbogacona reedycja. Natomiast w listopadzie 2000 r. na rynku ukazał się album „Dary losu”. Wiele piosenek tam zawartych stało się przebojami, jak np. „Dziewczyny lubią brąz” czy piosenka z filmu „Prawo Ojca” – „Widzisz Marto”. Kolejny krążek wokalisty „Intymnie” ukazał się w grudniu 2001 r., a już w marcu pokrył się złotem.
W 2003 roku na sklepowe półki trafił album „Ten Typ Tak Ma”. Materiał nagrywano w Wielkiej Brytanii, w słynnym studio Graceland pod Manchesterem. Płyta zarejestrowana została z amerykańskimi muzykami sesyjnymi na co dzień występującymi z Joe Cockerem (Deric Dyer, Nick Milo, Jack Bruno) oraz Tiną Turner (Dale Davis).
Po sześciu latach przerwy w ręce fanów Ryszarda Rynkowskiej trafiło kolejne wydawnictwo – album zatytułowany „Zachwyt”, w maju 2011 roku światło dzienne ujrzała płyta zatytułowana po prostu „Ryszard Rynkowski”, na której znalazły się wybrane przez artystę ulubione kompozycje.