Przez tysiąclecia ideałem kobiet był mężczyzna zasobny w mądrość, siłę, zdrowie, dobra materialne. Kobiety zawsze marzyły o mężczyźnie dbającym o rodzinę, odpowiedzialnym, pracowitym, ambitnym i kochającym dzieci. Mężczyźnie obdarzającym miłością swoją wybrankę i obojętnym w stosunku do innych.
A co na to mężczyźni? Jakie cechy kobiet są dla nich najbardziej atrakcyjne?
Tak jak kobiety w mężczyznach, współcześni mężczyźni cenią w kobietach wierność, życzliwość i wykazywanie zrozumienia, wyrozumiałość, inteligencję. Obie płcie preferują partnerów wyznających te same wartości, mających podobne upodobania, o podobnej osobowości, wyznających tę samą religię. Mężczyźni, w mniejszym stopniu niżeli kobiety są wybredni, oceniając takie walory kobiet jak zasoby materialne, pozycja w hierarchii społecznej czy ambicje zawodowe. Specjalista z dziedziny psychologii ewolucyjnej* David M. Buss przeanalizował wyniki wielu badań i doszedł do wniosku, że mężczyźni preferują kobiety młodsze od siebie, ładne, zgrabne i zdrowe.
Mężczyznom, w mniejszym stopniu niżeli kobietom zależy na stałym związku. Dlaczego więc do niego dążą?
Bo do tego zmusiły ich kiedyś kobiety. Nasze pramatki wymagały od mężczyzn zaangażowania w związek, bo to im zapewniało bezpieczeństwo i zwiększało szanse przetrwania ich potomstwa. Zanim mieszkanki jaskini zgodziły się na stosunek z sąsiadem zza skały, oceniały jego zaangażowanie w związek, gotowość do długoterminowego inwestowania w ewentualną rodzinę. Mężczyzna, który nie przejawiał zainteresowania stałym związkiem, był odrzucany przez wszystkie kobiety dążące do założenia rodziny.
Ograniczenie się przez mężczyznę do przelotnych kontaktów było dla niego zbyt kosztowne: pozostawał bez potomstwa. Poza tym mężczyzna, który wykazywał większą chęć bycia zaangażowanym w związek, mógł wybierać z większej ilości kobiet, bo był dla nich bardziej atrakcyjny, miał więc szanse zdobycia lepszej partnerki. Bycie w stałym związku, zwiększało prawdopodobieństwo tego, że mężczyzna inwestuje w potomstwo, którego jest biologicznym ojcem. Ślub dawał mężczyźnie wyłączne prawa do kobiety. Wspólne dbanie o rodzinę zwiększało szanse przeżycia potomstwa. Więc dawny mężczyzna, po rozważeniu wszystkich powyższych argumentów, zdecydował się na taką formę bytu jak małżeństwo. Mimo postępu naukowo-technicznego i wprost niewyobrażalnych zmian, jakie zaszły w przeciągu tysiącleci w społeczeństwie ludzi, potomkowie jaskiniowca nadal dążą do małżeństwa.
Im starszy mężczyzna, tym młodsze kobiety się mu podobają.
Badania wskazują, że młodzi mężczyźni preferują kobiety o kilka lat od nich starsze, a starsi mężczyźni wolą sporo młodsze od nich partnerki. Z punktu widzenia psychologii ewolucyjnej można to wyjaśnić w ten sposób, że młodość dawnym mężczyznom kojarzyła się z większą płodnością, a więc młoda partnerka zwiększała ich szanse na pozostawienie potomstwa.
Stwierdzono, że im w późniejszym wieku mężczyzna decyduje się na małżeństwo, tym młodszą żonę wybiera. Mężczyźni w wieku dwudziestu kilku lat żenią się z równolatkami lub dziewczynami o rok-dwa młodszymi, mężczyźni po trzydziestce już szukają partnerki o kilka lat młodszej, a czterdziestolatkowie rozglądają się za kobietami o kilkanaście lat młodszymi. Podobna tendencja jest widoczna w przypadku kolejnych małżeństw: każda kolejna żona jest zwykle sporo młodsza od poprzedniczki.
Mężczyźni lubią kobiety ładne i żwawe. Oceniając urodę kobiet, mężczyźni zwracają uwagę na takie cechy jak pełne wargi, czysta, zdrowa cera, żywe oczy, błyszczące włosy (ich kolor nie ma aż takiego znaczenia), elastyczność mięśni oraz odpowiedni rozkład tłuszczu w sylwetce. Mężczyźni zwracają też uwagę na pełen werwy chód kobiety, żywą mimikę i ogólną energię bijącą z człowieka. We wszystkich kulturach kanony urody twarzy kobiet są podobne. Nie zależy to od rasy czy narodowości osób ocenianych i oceniających. Mężczyźni na wszystkich kontynentach wolą kobiety o typowych, proporcjonalnych rysach twarzy.
Piękna twarz jest zjawiskiem ponadkulturowym. Natomiast w ocenie atrakcyjności sylwetki kobiet zauważono znaczne różnice kulturowe. Jedni wolą pulchne, wręcz otyłe kobiety, inni preferują szczudłowate. W jednych krajach duży biust jest uważany za atrakcyjny, w innych jest czymś nieprzyzwoitym, podobnie jest z długością nóg. Co kraj to obyczaj. Jednak uczeni odkryli pewną prawidłowość, która jest podobna w większości społeczeństw: jest to proporcja obwodu talii do obwodu bioder. Za najbardziej atrakcyjne uznawano te kobiety, u których współczynnik stosunku obwodu talii do obwodu bioder wynosił 0,70. Im współczynnik ten jest wyższy, tym mniej atrakcyjna wydawała się mężczyznom sylwetka kobiety. Okazało się, że mężczyźni częściej zwracają uwagę na kobiety o okrągłych, kobiecych kształtach, nawet jeżeli głośno twierdzą, że podobają się im przesadnie szczupłe modelki lansowane na pokazach mody.
Kobiety świetnie sobie zdają sprawę z męskich preferencji, więc skutecznie podkreślają swoje walory i ukrywają wady urody, a mężczyźni co rusz dają się nabierać na te zabiegi, bo chcą być oszukiwani. Ta zabawa trwa już dobre kilka tysięcy lat i raczej w najbliższym czasie żadna ze stron z niej nie zrezygnuje.
psycholog.pl@gmail.com
*Psychologia ewolucyjna to dział psychologii dążący do zrozumienia mechanizmów ludzkiego działania z perspektywy ewolucyjnej.