Grand Prix Festiwalu „O Złotą Wstęgę Solczy” — dla Torunia

Jury przyznało również Złote, Srebrne, Brązowe Wstęgi Solczy dla chórów występujących w 5 kategoriach, a także wyróżnienia i nagrody specjalne. Festiwal został zorganizowany przez Samorząd Rejonu Solecznickiego i Centrum Kultury w Solecznikach z dyrektor Grażyną Zabarauskaitė. Tuż po ogłoszeniu wyników i po wyjściu z kościoła młodzież z „Gioia di cantare” dała upust tłumionym emocjom (których nie mogła wcześniej wyrazić ze względu na powagę miejsca) tak jak umiała najlepiej – radosnym śpiewaniem i… podrzucaniem wysoko w niebo swej dyrygentki.
— Udaje się nam wzbudzić w sobie tę radość i wielką przyjemność ze śpiewania – mówiła dyrygent chóru „Gioia di cantare” Renata Szerafin-Wójtowicz. — Pracuję z nimi wytrwale, ponieważ lubię to, co robię, więc myślę, że chórzyści również przesiąkają tym i chłoną tę muzykę. Są bardzo wrażliwi, bardzo muzykalni, bardzo otwarci i bardzo radośni, chętnie śpiewają, słuchają, reagują. Ważny jest nie tylko dźwięk, ale też to, co jest zapisane pomiędzy nutami, całe sedno, cały duch muzyki, treść, wszystko, co można tu zmieścić.
Renata Szerafin-Wójtowicz przywiozła z Torunia do Ejszyszek także drugi chór: „Semper Iuvenes”, który zdobył „Złotą Wstęgę Solczy” w kategorii chórów młodzieżowych.  Bardzo się cieszę, że dzieci zaśpiewały naprawdę przepięknie, jestem bardzo zadowolona i cieszę się, że jury doceniło to wykonanie. Udział w takich festiwalach daje wielką przyjemność, wielką satysfakcję, myślę, że też rozwój zespołowy – mówiła dyrygent.

W całodziennych przesłuchaniach uczestników festiwalu wzięło udział międzynarodowe jury: przewodnicząca dr hab. Bogumiła Tarasiewicz, mezzosopran, muzykolog, profesor Instytutu Muzyki Uniwersytetu Zielonogórskiego; dr hab. Iwona Wiśniewska-Salamon, dyrygent, chórmistrz, profesor Instytutu Muzyki Uniwersytetu Zielonogórskiego, dyrektor artystyczny Festiwalu; Marina Kiriejewa, dyrygent, kierownik chóru, wykładowca wydziału muzyki na Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym im. Gertsena oraz w Instytucie Zarządzania w St. Petersburgu na Wydziale Sztuk Pięknych, a także Rasa Gelgotienė, dyrygent, kierownik artystyczny trzech chórów Uniwersytetu Wileńskiego, lektor Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru.

Nagrody o Złotą, Srebrną i Brązową Wstęgę Solczy były przyznawane w 5 kategoriach: chórów dorosłych, chórów dorosłych kameralnych, chórów jednorodnych, chórów dziecięcych oraz chórów młodzieżowych. O „Złotą Wstęgę” mogły się ubiegać zespoły, które w punktacji końcowej uzyskały wynik 99-90 punktów, o „Srebrną” — 89-80, o „Brązową” – 79-70 pkt. Dla najlepszego zespołu, który uzyskał 100 punktów, przeznaczono nagrodę Grand Prix. Szczegółowej ocenie podlegała emisja głosu, intonacja, dykcja, spoistość barwowa oraz interpretacja i wyraz artystyczny. Każdy chór przygotował stylistycznie zróżnicowany program, składający się z utworu wykonywanego w języku narodowym, pieśni sakralnej, utworu polskiego kompozytora lub polskiej pieśni ludowej, utworu dowolnego.
— Zespoły nas zachwycały i naprawdę miło było słuchać tak wspaniałych kompozycji – mówiła przewodnicząca jury dr hab. Bogumiła Tarasiewicz. — To rzeczywiście radosne, kiedy tak wiele pokoleń: i dzieci, i dorośli, muzykują. Poziom uczestników był wyrównany, toteż jury miało wiele pracy, by ocenić uczestników sprawiedliwie.
Przewodnicząca jury przyznała, że zupełnie bez znaczenia jest to, czy to był ciężki dzień:  — Radość jest naprawdę wielka. Oceniać tak wspaniałe zespoły nieczęsto się zdarza. 25 zespołów w różnych kategoriach, świetnie przygotowanych, ciekawe, odważne kompozycje.

W tym roku wprowadzono jako nowość utwór litewskiego kompozytora lub inspirowany litewską muzyką ludową, a dla wielu zespołów, szczególnie zagranicznych, było to nie lada wyzwaniem, ale bardzo wiele zespołów ten trud podjęło.
W tym roku w niektórych kategoriach jury nie przyznało wszystkich miejsc.
— Świadczy to o odpowiedzialnej pracy jury – mówiła dr hab. Bogumiła Tarasiewicz. — Jeżeli jest regulamin, który stanowi, że możemy dać określoną ilość punktów, a z sumy punktów wynika, że nie mamy na przykład „Złotej Wstęgi”, to szanujemy niezależność i sprawiedliwość ocen profesjonalnych członków jury.

Jeżeli chodzi o Grand Prix, to, jak przyznała przewodnicząca komisji, wiele zespołów pretendowało do najwyższej nagrody.
— To, co urzekło nas w zespole „Gioia di cantare”, to rzeczywiście wielka radość śpiewania dzieci. Jeszcze duża precyzja, wspaniała dyrygentka, bardzo zróżnicowane utwory, doskonała nienaganna dykcja, piękna fraza – były to atuty, które zdecydowały o tym, że właśnie ten zespół otrzymał główną nagrodę.
Uczestników i gości festiwalu przywitał mer samorządu rejonu solecznickiego Zdzisław Palewicz, który objął festiwal patronatem honorowym.
— Jest dla mnie wielkim zaszczytem powitać największy chór w jednym z największych kościołów Wileńszczyzny – mówił mer. — To jest zaszczyt, zaznaczę, gdyż nie zawsze możemy gościć tylu ludzi, których łączy miłość do piosenki, do śpiewu chóralnego, ludzi, którzy swoim talentem, swoim zaangażowaniem darzą innych wielkim pięknem, które niesie ze sobą muzyka. Zawsze chcemy, żeby Ejszyszki na Ziemi Solecznickiej, piękne, nieduże miasteczko na pograniczu, tak jak dawniej łączyło wszystkie kultury i poprzez kulturę nas wszystkich wzbogacało.

Mer wręczył nagrody dla laureatów III Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Chóralnej „O Złotą Wstęgę Solczy”. Wyróżnienie „za radość muzykowania” z utworem „Kąpała się Kasia” Jana Mincewicza — zdobył Zespół Wokalny „Il Canto” z Solecznik (dyrygent Tatiana Kukis). Chór „Canzona Kameralna” z Murowanej Gośliny natomiast otrzymał wyróżnienie „za oddanie charakteru utworu litewskiego »Sodauto«” Artūrasa Novikasa” (dyrygent Adrianna Wtorkowska-Kubińska).  Nagrody specjalne jury przyznało Chórowi Młodzieżowemu „Semper Iuvenes” ZSM w Toruniu (dyr. Renata Szerafin-Wójtowicz) za najlepiej wykonany utwór sakralny „Modlitwa do Bogarodzicy” Józefa Świdra, Chórowi Młodzieżowemu Ejszyskiej Szkoły Muzycznej (dyr. Elvyra Savickaja-Drozd) za utwór kompozytora litewskiego „Šalis, kur tave užaugino” A. Jautakasa w aranż. L. Abarus oraz Kowieńskiemu Chórowi Mieszanemu „Saluto” (dyr. Ramutė Štreimikytė) za utwór kompozytora polskiego „Omni die dic Mariae” Grzegorza Gerwazego Gorzyckiego.

W kategorii chórów dorosłych kameralnych „Srebrną Wstęgę Solczy” otrzymał Kameralny Chór z Koszalina (dyr. Kamil Szafran) oraz Oleśnicki Chór Kameralny „Appassionata” (dyr. Edyta Szostak-Kirzyc). „Brązową wstęgę Solczy” również przyznano dwu zespołom: Kameralnemu Chórowi „Con Passione” z Warszawy (dyr. M. Bela Krynicka) oraz Świdwińskiemu Chórowi Kameralnemu „Sonores” (dyr. Bolesław Kurek). W kategorii chórów dziecięcych „Srebrną Wstęgę Solczy” zdobył Chór Dziecięcy „Serduszka” ze Szczecina (dyr. Aleksandra Kunt), zaś „Brązową Wstęgę Solczy” przyznano Chórowi Dziecięcemu „Canzona” z Murowanej Gośliny (dyr. Adrianna Wtorkowska-Kubińska).

W kategorii chórów dorosłych mieszanych „Złotą Wstęgę Solczy” jury przyznało Kowieńskiemu Chórowi Mieszanemu „Saluto” (dyrygent Ramutė Štreimikytė), „Srebrną Wstęgę Solczy” — Wejherowskiemu Chórowi Mieszanemu „Camerata Musicale” (dyrygent Aleksandra Janus). W kategorii chórów jednorodnych „Złotą Wstęgę Solczy” zdobył Chór Dziewczęcy Kolegium Wileńskiego „Vaidilutės” (dyrygent Genovaitė Kumpienė), „Srebrną Wstęgę Solczy” — Chór Żeński „Cantilena” z Suwałk (dyrygent Ignacy Ołów), „Brązową Wstęgę Solczy” — Chór Miasta Białegostoku (dyrygent Anna Stankiewicz).

W kategorii chórów młodzieżowych zdobywcami „Złotej Wstęgi Solczy” zostali: Chór Młodzieżowy „Semper Iuvenes” Zespołu Szkół Muzycznych w Toruniu (dyrygent Renata Szerafin-Wójtowicz) i Chór „La Musica” Gimnazjum nr 16 im. Fryderyka Chopina w Lublinie (dyrygent Zdzisław Ohar). „Srebrną Wstęgę Solczy” w tej kategorii zdobył Chór Młodzieżowy Litewskiego Radia i Telewizji przy Centrum Kultury w Wilnie (dyrygent Regina Maleckaitė), „Brązową Wstęgę Solczy” — Żeński Chór Kameralny Państwowego Kolegium Muzycznego w Grodnie (dyrygent Larisa Ikonnikowa).  Festiwal uświetnił koncert Państwowego Kwartetu Wileńskiego oraz solistki Judity Leitaitė. Chóralna muzyka rozbrzmiewała jeszcze szeroko w wielu miejscowościach Wileńszczyzny podczas niedzielnych Mszy św. w kościołach, gdyż spora część prezentowanej tu muzyki to utwory sakralne.

— Wspaniały festiwal – mówiła Anželika Siliukienė, dyrektor Szkoły Muzycznej w Ejszyszkach. – Poważne i ważne rzeczy się tutaj tworzą. To festiwal sakralny, duchowy, to dobroć, piękno, miłość. Zwłaszcza jest dla mnie zaskakujące, że dzieci potrafią aż tak śpiewać i co rok widzę, jak ich poziom rośnie.
— Takie spotkania mają różne aspekty: możliwość spotkania się w ścisłym chóralnym kręgu, ale z drugiej strony także danie wielkiej radości dla środowiska przy okazji tego festiwalu – mówiła Bogumiła Tarasiewicz, przewodnicząca jury.