Więcej

    Demokracji podstawy dla polityków

    We wszystkich epokach myśliciele szczególną uwagę poświęcali relacjom międzyludzkim. Jednym z rodzajów takich relacji są stosunki między władzą a resztą populacji. W feudalizmie odbywało się to na zasadzie władza-poddani, identycznie w komunizmie, z tym jednak, że feudał swą władzę miał od Boga, a partia komunistyczna — na skutek krwawego przewrotu i terroru. W ustroju zaś demokratycznym, a taki jest zapisany w Konstytucji Republiki Litewskiej, jest to relacja natury obywatele-reprezentanci, gdyż władza jest wybierana, by reprezentować interesy obywateli, a nie nimi rządzić.
    O tej podstawowej zasadzie często lubią zapominać nie tylko wywodzący się z komunistycznego ustroju politycy, ale i duża część mediów. Stąd dążenia obywateli do ochrony swoich interesów często nazywają „nielojalnością” lub „sianiem zamętu” — nawet retorycznie nie odbiegając od przyniesionego z Rosji systemu komunistycznego. Należy zatem tych polityków i pracowników mediów uświadamiać, że wiece i strajki to normalny mechanizm demokratyczny, stosowany w normalnych obywatelskich społeczeństwach. Przy tym jednak, że stosowany wówczas, gdy ze strony reprezentantów obywateli, czyli klasy politycznej, brakuje chęci dialogu. Znaczy — kiedy to rządzący zachowują się nielojalnie.