Więcej

    Osuwa się symbol Wilna — Góra Giedymina

    Czytaj również...

     Problem osuwania się ziemi powstał z powodu narastającej inwazji człowieka u podnóża Góry Giedymina Fot. Marian Paluszkiewicz
    Problem osuwania się ziemi powstał z powodu narastającej inwazji człowieka u podnóża Góry Giedymina Fot. Marian Paluszkiewicz

    Z powodu intensywnych opadów deszczu oraz odwilży w pierwszych dniach lutego doszło do deformacji zachodniej części północnego stoku Góry Giedymina.

    Pracownicy Litewskiej Służby Geologicznej przy Ministerstwie Ochrony Środowiska Litwy twierdzą, że górna warstwa zbocza osuwa się nie tylko z powodów meteorologicznych. Wpływ na to mają również wibracje związane z ruchem samochodowym oraz robotami ziemnymi. Właśnie dobiega końca wzmacnianie góry drewnianymi palami, które mają ją zabezpieczyć przed osuwaniem gruntu.

    Zdaniem specjalistów, osuwiska i pęknięcia na Górze Giedymina występują ciągle, dlatego do obserwacji tych zjawisk powinien być użyty zautomatyzowany elektroniczny system, który pozwoli mierzyć, rejestrować, analizować różne zmiany oraz reagować, gdy będą one niebezpieczne.

     Wyciąg, którym można wjechać na szczyt Góry Giedymina, jest obecnie nieczynny Fot. Marian Paluszkiewicz
    Wyciąg, którym można wjechać na szczyt Góry Giedymina, jest obecnie nieczynny Fot. Marian Paluszkiewicz

    — Ten proces od kilku lat się pogłębia. Problem osuwania się ziemi wzrósł z powodu narastającej inwazji człowieka u podnóża Góry Giedymina. Wieloletnia budowa Pałacu Władców, instalacja wyciągu, którym można wjechać na szczyt, intensywny ruch samochodowy u podnóża góry – wszystko to dało znać o sobie. Górę należało wzmocnić jeszcze przed rozpoczęciem budowy Pałacu Władców. Wtedy nie zapełniono niczym przeprowadzonych w niej podczas wojny tuneli. Z czasem, te wzmacniane tylko drewnianymi palami tunele, z powodu wibracji zaczęły stopniowo zawalać się. Z tego powodu systematycznie są przeprowadzane odpowiednie badania geologiczne i geofizyczne — powiedziała w rozmowie z „Kurierem” Asta Meškauskienė, architekt Narodowego Muzeum Litwy. Placówka ta systematycznie kontroluje stan tego obiektu.
    Wzmacnianie Góry Giedymina to długi proces, który wymaga zaangażowania odpowiednich zasobów.

    — Potrzebne jest przeprowadzenie wielu badań, tworzenie projektów, ich zatwierdzenie przez różne instytucje. Już teraz trwa prewencyjne wzmacnianie nawet tych zboczy, na których nie ma w tej chwili osuwisk.
    Z całą pewnością mogę stwierdzić, że sytuacja obecnie nie zagraża mieszkańcom, górze oraz Baszcie Giedymina, która jest niewątpliwie wizytówką Wilna – dodała Asta Meškauskienė.

    Architekt zaznaczyła, że skarpa podobna jest do tortu – składa się z wielu warstw. Na podstawie badań stwierdzono, że została naruszona tylko górna warstwa gruntu na powierzchni 50 metrów.

    — Absolutnie mylne jest także sądzenie,  jakoby osuwiska powstały z powodu wyrębu drzew. Ich usunięcie było konieczne, bo przy większych porywach wiatru kołyszące się drzewa powodowały, że ruszał się grunt. To z kolei zagrażało bezpieczeństwu baszty. Przecież wiadomo, że pierwotnie Góra Zamkowa również nie była porośnięta drzewami, gdyż to utrudniałoby obronę zamku. Ostatnie drzewo zostało ścięte w 2013 roku – powiedziała Meškauskienė.
    Prace, które trwają dotychczas na górze, nadzorują specjaliści licznych instytucji m. in. Litewskiej Służby Geologicznej, Wileńskiego Uniwersytetu Technicznego im. Giedymina oraz Narodowego Muzeum Litwy.
    Na mierzącej 40 metrów Górze Giedymina — z jej skomplikowaną geologiczną strukturą i stromymi zboczami — w przeszłości występowały już poważne osunięcia. Jedno z nich miało miejsce w roku 1396. W jego wyniku zawalił się pałac, który był własnością wojewody wileńskiego Montwida. Zginęło wtedy 15 osób.
    W XVI wieku, aby wzmocnić zbocza oraz zapobiec ich deformacji, została wzniesiona ściana.
    ***
    Góra Giedymina znajduje się w samym sercu miasta, na lewym brzegu Wilii u ujścia Wilenki. Prawdopodobnie w 1323 r. na jej szczycie wzniesiono Zamek Górny, zniszczony w 1660 w czasie wojny polsko-rosyjskiej. Zachowała się jedyna jego zachodnia baszta zwana Basztą Giedymina. Obecnie znajduje się w niej muzeum historyczne oraz taras widokowy, z którego roztacza się piękna panorama Wilna.

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Dr Marzena Mackojć-Sinkevičienė spotka się z noblistami w Lindau

    Idea spotkań młodych badaczy z laureatami Nagrody Nobla zrodziła się z inicjatywy dwóch lekarzy z Lindau, Franza Karla Heina i Gustava Wilhelma Parade oraz hr Lennarta Bernadotte, członka szwedzkiej rodziny królewskiej. Pierwsze spotkanie miało miejsce w 1951 r. W tym...

    Wileńska palma w nowej odsłonie

    Wileńskie palmy oraz sztukę ich wicia zaprezentowano na wystawie w galerii „Židinys”. Ekspozycja powstała w ramach projektu „Verba-rze” (lit. verba – palma). Jego inicjatorką jest Agata Granicka, mistrzyni sztuki ludowej, palmiarka w siódmym pokoleniu.  – Celem projektu jest przybliżenie tradycji...

    Na Litwie ponad 40 tys. dawców krwi — razem oddali jej ponad 32 tys. litrów

    W ub. roku liczba krwiodawców wzrosła o 7 proc. w porównaniu z 2022 r. Udało się też zebrać rekordową, po okresie pandemii, ilość — ponad 32 tys. litrów cennego daru ratującego życie. — W 2023 r. mieliśmy ponad 40 tys. krwiodawców,...

    „Niezrównany spiskowiec” Konstanty Kalinowski

    Konstanty Kalinowski po studiach prawniczych w Petersburgu rozpoczął działalność rewolucyjną na Grodnieńszczyźnie. — Przebrany za kupca wędrownego lub włóczęgę wędrował po wsiach, agitując chłopów do walki z caratem. Tłumaczył im, że zniesienie pańszczyzny jest tylko namiastką, że prawdziwą wolność może...