Polityka historyczna po niemiecku

Niemiecka telewizja państwowa ZDF użyła obelżywego określenia „polskie obozy śmierci” na określenie założonych przez Niemców obozów koncentracyjnych na terenach okupowanej, również przez Niemców, Polski. W związku z tym były więzień niemieckiego obozu śmierci w Auschwitz, Karol Tender, wytoczył telewizji proces. I go wygrał. ZDF musiała go oficjalnie przeprosić.
Rzecz w tym, że niemiecka telewizja obraziła Polaków w eterze i zobaczyły to miliony widzów, a przeprosiny zostały ukryte na stronie internetowej kanału. Nikt ich nie widział. Co więcej, ZDF zaczęła blokować internautów, którzy przypominali jej o sprawie przy pomocy internetowego znacznika #GermanDeathCamps. Blokada nastąpiła za rzekome „zaśmiecanie” strony internetowej telewizji.
W niemieckim obozie Auschwitz działała ogromna fabryka chemiczna niemieckiego koncernu IG Farben. Dziś niemieckie firmy łamiąc unijne sankcje, budują w Rosji swoje fabryki. W ten sposób nie tylko występują przeciw „europejskiej solidarności”, której lubią uczyć niemieccy politycy innych, ale też swymi nieuczciwymi praktykami uderzają w te firmy w Europie, które sankcji przestrzegają.
Można odnieść wrażenie, że jest coś wspólnego między niemiecką telewizją ZDF a nieuczciwymi niemieckimi „biznesmenami”. Podejście do etyki i prawdy.