
Na portalu LRT.lt 29 czerwca pojawił się artykuł, w którym członkini zarządu Wspólnoty Litwinów w Polsce Irena Gasparavičiūtė, podająca się za przewodniczącą Wspólnoty Litwinów w Sejnach, będąc jednak tylko członkiem zarządu, twierdzi, że od 2005 roku Litwini zamieszkujący na terenie Polski mają tylko teoretyczne prawo do pisowni swoich imion i nazwisk w języku ojczystym. Link do artykułu: (http://www.lrt.lt/naujienos/lietuvoje/2/106617/ar_w_gali_tapti_taikos_balandziu_tarp_lietuvos_ir_lenkijos_).
Zdaniem przedstawicielki, nie istnieją techniczne możliwości zapisu imion i nazwisk w języku litewskim.
W reakcji na nieprawdziwe informacje podane przez panią Gasparavičiūtė Europejska Fundacja Praw Człowieka (EFHR) zwróciła się do Urzędów Stanu Cywilnego w Sejnach i Puńsku z prośbą o wyjaśnienie oraz przedstawienie faktycznego stanu praw mniejszości polskiej do oryginalnej pisowni imion i nazwisk.
Z przekazanej informacji wynika jednoznacznie, że nie istnieją obecnie żadne przeszkody, które uniemożliwiałyby członkom mniejszości narodowych zapis ich imion i nazwisk z użyciem znaków spoza polskiego alfabetu. Programy wykorzystywane przez pracowników wspomnianych urzędów są technicznie przystosowane do wpisania każdej litery i każdego znaku.
Dodatkową informację na temat prawa do otrzymania wpisu imiona i nazwiska w oryginale można naleźć na stronie Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji (http://www.jezyki-mniejszosci.pl/faq.html#faq-id-8).
Warto również zaznaczyć, że Polska w porównaniu do Litwy wywiązała się z obowiązków wynikających z przyjęcia Konwencji Ramowej o Ochronie Praw Mniejszości (Konwencja Ramowa) uchwalając w styczniu 2005 r. Ustawę o Mniejszościach Narodowych i Etnicznych.
Zgodnie z art. 7 wspomnianej ustawy „osoby należące do mniejszości mają prawo do używania i pisowni swoich imion i nazwisk zgodnie z zasadami pisowni języka mniejszości, w szczególności do rejestracji w aktach stanu cywilnego i dokumentach tożsamości”.
EFHR wzywa redakcję portalu LRT.lt do oficjalnego sprostowania fałszywych informacji oraz Irenę Gasparavičiūtė, aby nie posługiwała się fałszywym tytułem, oraz do zaprzestania wprowadzenia w błąd litewskiej opinii publicznej dotyczącej praw mniejszości zamieszkujących Polskę do oryginalnego zapisu imion i nazwisk.
Tego rodzaju wypowiedzi świadczą o braku dobrej woli ze strony niektórych środowisk dotyczącej wdrażania przyjętej dobrowolnie przez Litwę Konwencji Ramowej.
Dziwią bardzo tego typu wypowiedzi takiej rangi przedstawicieli mniejszości w Polsce, gdzie w pełni wdrażana jest Konwencja Ramowa oraz obowiązuje, w przeciwieństwie do Litwy, Europejska Karta Języków Regionalnych lub Mniejszościowych z 1992 r.
EFHR