Więcej

    „Gdzie mieszały się wpływy kulturowe i gospodarcze”. Muzeum Sybiru wydało książkę o Kresach

    Czytaj również...

    Państwo podjęło zbyt mało działań mających na celu pozyskanie mniejszości narodowych. Trudno się zatem dziwić, że we wrześniu 1939 r. miejscowe społeczności bez żalu, a w najlepszym przypadku z obojętnością, żegnały się z II Rzecząpospolitą, która nigdy nie stała się do końca ich państwem — takie gorzkie słowa zamykają książkę „Życie na Kresach. Województwa wschodnie II Rzeczpospolitej (1919-1939)”.

    Pozycja może zainteresować nie tylko historyków, ale też każdego miłośnika historii i Kresów
    | Fot. organizatorzy

    Może to być lektura aktualna szczególnie w obliczu XXI wieku i wyzwań geopolitycznych, a także wyzwań w kontekście praw człowieka i mniejszości narodowych. Spojrzenie w przeszłość może być nie tylko ciekawe, ale korzystne.

    Nakładem Wydawnictwa Muzeum Pamięci Sybiru ukazała się książka autorstwa prof. Wojciecha Śleszyńskiego „Życie na Kresach. Województwa wschodnie II Rzeczypospolitej (1919–1939)”. Drugi w kolejności z pięciotomowej serii poświęcony jest wschodnim ziemiom II Rzeczypospolitej.

    Czytaj więcej: „Gdzie są Polacy, tam jest Polska” – relacja z obchodów Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie

    Bez mitologizacji

    Autor, uznany badacz kresowych dziejów, podchodzi do skomplikowanej materii, jaką było życie tamtejszej społeczności. Robi to z naukową precyzją, używając przy tym klarownego, a zarazem obrazowego języka.

    Opisuje pokrótce wojnę polsko-bolszewicką, powstawanie administracji, stosunki narodowościowe i religijne, politykę władz, gospodarkę, oświatę i kulturę. Traktuje Kresy bez zbędnej mitologizacji, ale też i bez nadmiernego krytycyzmu.

    „Rozbraja” stereotypy, docieka przyczyn konfliktów między poszczególnymi społecznościami, nie unika opisu ani ocen spraw trudnych i kontrowersyjnych.

    Namawia — „spojrzeć na dawne ziemie wschodnie II Rzeczypospolitej przede wszystkim jako na obszar, gdzie krzyżowały się i nakładały różne uwarunkowania polityczne i społeczne, gdzie mieszały się wpływy kulturowe i gospodarcze”.

    Bogato ilustrowane

    Bogato ilustrowana archiwalnymi zdjęciami książka to kompendium wiedzy o życiu tych ziem w dwudziestoleciu międzywojennym.

    „Choć Rzeczpospolita przegrała Kresy w wyniku II wojny światowej i zachodzących w tej części Europy zmian geopolitycznych, to nie bez znaczenia pozostawały także efekty błędnie prowadzonej polityki wewnętrznej. Większość Polaków ziemie kresowe uznawała za «odwieczne polskie», a obecność «innych» mogła być tam co najwyżej tolerowana” — czytamy w zakończeniu książki.

    Państwo podjęło zbyt mało działań mających na celu pozyskanie mniejszości narodowych. Trudno się zatem dziwić, że we wrześniu 1939 r. miejscowe społeczności bez żalu, a w najlepszym przypadku z obojętnością, żegnały się z II Rzecząpospolitą, która nigdy nie stała się do końca ich państwem” — podsumowuje autor.

    102. rocznica wyzwolenia Białegostoku

    Białystok doczekał się niepodległości później niż Warszawa. Stolica, jak wiele regionów kraju, cieszyła się wolnością już trzy miesiące, gdy w Białymstoku stacjonowali wciąż Niemcy.

    Miasto było ważnym punktem tranzytowym dla okupacyjnych wojsk. Właśnie tędy przebiegała trasa ich ewakuacji z Ukrainy do Prus Wschodnich. Ostatni transport niemieckich żołnierzy opuścił miasto 19 lutego 1919 roku i światełko wolności rozbłysło pełnym blaskiem także w Białymstoku.

    WIĘCEJ NIŻEJ | Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    W II Rzeczypospolitej Polskiej Białystok nie był miastem położonym przy granicy, wręcz przeciwnie, leżał niemal w centrum kraju. W czasie II wojny światowej znalazł się pod okupacją sowiecką, a jego mieszkańcy stali się ofiarami represji sowieckich, w tym deportacji.

    Białystok i Kresy na wystawie stałej Muzeum Pamięci Sybiru

    Po zakończeniu wojny niemal wszystkie zagarnięte przez Sowietów polskie ziemie pozostały w granicach Związku Sowieckiego. Białystok uniknął tego losu. Dlatego właśnie Muzeum Pamięci Sybiru powstało w tym mieście. W stolicy regionu, który jako jedyny z dawnych ziem kresowych w większej części znajduje się w obecnych granicach Polski.

    Ma to odzwierciedlenie na wystawie stałej przygotowywanej w Muzeum, która prócz historii polskiej obecności na Sybirze pokazuje także kresowe wsie, dwory, miasteczka i miasta – w tym Białystok. Zrozumienie tragedii setek tysięcy deportowanych bez zrozumienia historii Kresów byłoby bowiem niemożliwe.

    Ma to odzwierciedlenie na wystawie stałej przygotowywanej w Muzeum. Prócz historii polskiej obecności na Sybirze pokazuje także kresowe wsie, dwory, miasteczka i miasta – w tym Białystok. Zrozumienie tragedii setek tysięcy deportowanych bez zrozumienia historii Kresów byłoby bowiem niemożliwe.

    Muzeum Pamięci Sybiru na 7 miesięcy przed otwarciem

    Muzeum Pamięci Sybiru to muzeum narracyjne przedstawiające historię polskiej obecności na Sybirze od XVI wieku. Carskie zsyłki Polaków w głąb Rosji oraz represji i zbrodni sowieckich, w tym deportacji na Syberię i do Kazachstanu. Na kilka miesięcy przed otwarciem, prace nad wystawą stałą zmierzają ku końcowi.

    WIĘCEJ NIŻEJ | Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Zbiory Muzeum Pamięci Sybiru stale się powiększają. W całym budynku pojawia się nowe wyposażenie, instalowane są kioski multimedialne, nisze odsłuchań, czy gabloty. Testowane są systemy zarządzania obiektem i ruchem zwiedzających. Wyposażane są magazyny i powierzchnie biurowe, a specjalistyczne urządzenia trafiają do pomieszczeń związanych z konserwacją eksponatów, czy sali multimedialnej. Aranżowany jest również sklep muzealny, przestrzeń kasowa i szatnie.

    Wszystko po to, by już za 7 miesięcy – 17 września 2021 – pierwsi zwiedzający mogli przekroczyć próg Muzeum Pamięci Sybiru i zobaczyć gotową wystawę stałą.

    Projekt „Wykonanie wystawy stałej i zakup wyposażenia na potrzeby Muzeum Pamięci Sybiru” realizowany jest w ramach działania 8.1 Ochrona dziedzictwa kulturowego i rozwój zasobów kultury, Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020.

    Premiera na żywo

    Każdy może wziąć udział w premierze, która będzie dostępna pod niżej udostępnionym linkiem. Premiera 19 lutego o 11:00 czasu litewskiego.


    Na podst. inf. organizatorów

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Prezentacja książki „Tak teraz postępują uczciwi ludzie. Polacy z Wileńszczyzny ratujący Żydów”

    W wydarzeniu wzięła udział autorka książki, Ilona Lewandowska, Danutė Selčinskaja, kierowniczka projektu upamiętnienia ratujących Żydów Muzeum Historii Żydów im. Gaona Wileńskiego oraz przedstawiciele wydawcy, czyli Instytutu Polskiego w Wilnie. Wydarzenie rozpoczęło się od projekcji filmu „Świat Józefa”, który opowiada historię...

    Laurynas Kasčiūnas nowym ministrem obrony Litwy. Wśród priorytetów reforma poboru

    Prezydent ocenił kandydaturę Nominacja Kasčiūnasa została przedłożona prezydentowi przez premier Ingridę Šimonytė w zeszłym tygodniu, a głowa państwa powiedziała, że chce ocenić informacje dostarczone przez służby na temat kandydata.Arvydas Anušauskas, który do tej pory pełnił funkcję ministra, podał się do...

    Centrum Kultury Samorządu Rejonu Solecznickiego zaprasza na koncert chóru „Res Musica” z Gryfina

    Chór też zaśpiewa podczas nabożeństwa. Chór „Res Musica” w Gryfinie działa od 23 lat. Występował w kraju i za granicą. W swoim dorobku posiada złote, srebrne i brązowe dyplomy zdobyte na festiwalach i w konkursach chóralnych. Założycielem i pierwszym dyrygentem...

    Wiec w Wilnie w obronie oświaty [GALERIA]

    Więcej na ten temat w kolejnych numerach magazynu i dziennika „Kuriera Wileńskiego”. Fotodokumentację z wiecu organizowanego przez ZPL przygotował nasz fotoreporter, Marian Paluszkiewicz.