30 czerwca, Rada Samorządu Rejonu Wileńskiego na posiedzeniu zatwierdziła projekty wzorców herbu, flagi heraldycznej i pieczęci gmin (starostw) Kowalczuki i Zujuny. Od teraz gminy Kowalczuki i Zujuny będą miały nie tylko indywidualne znaki swoich osiedli, ale także charakterystyczne symbole, które pozwolą zarówno mieszkańcom, jak i gościom, lepiej poznać historię miasteczek i ich wyjątkowość.
Już 13 osiedli rejonu wileńskiego będzie miało swoje charakterystyczne znaki
Do tej pory dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej zatwierdzono herby 10 osiedli rejonu wileńskiego. Już swoją heraldyką cieszą się: Bujwidze, Mejszagoła, Miedniki, Mickuny, Niemenczyn, Niemież, Podbrzezie, Rudomino, Szyłany i Wielka Rzesza.
27 maja br. Rada Samorządu Rejonu Wileńskiego zatwierdziła projekty sztandaru, flagi heraldycznej i pieczęci gminy Suderwie. Jak poinformowało Starostwo Suderwie, obecnie czeka na zatwierdzenie dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej sztandaru oraz herbu. Już w pierwszą niedzielę września br. podczas odpustu w kościele pw. Trójcy Świętej w Suderwie, z okazji 200-lecia kościoła, urząd gminy zaprezentuje mieszkańcom stworzone wzorce herbu, chorągwi i pieczęci.
Heraldyka Kowalczuk jest odzwierciedleniem bogatej historii i tradycji osiedla
Pomysł stworzenia i usankcjonowania symboli osiedli Kowalczuki i Zujuny zrodził się starostom jeszcze tej wiosny. Według Krystyny Gierasimowicz, starościny Kowalczuk, proces tworzenia i uzgadniania wzorca herbu Kowalczuk był interesujący, ponieważ Kowalczuki i okolice mogą pochwalić się naprawdę wyjątkową historią i bogactwem tradycji. „Miło jest zobaczyć ostateczną wersję herbu, która ma tak wiele symboliki i przekazuje historię powstania osiedla Kowalczuki i jego nazwę” — z herbu jest zadowolona starościna Gierasimowicz.
Historia osiedla Kowalczuki rozpoczęła się pod koniec XIX wieku, a odległe o trzy kilometry od gminy Kowalczuki osiedle Szumsk jest wzmiankowane w źródłach pisanych już w 1618 r., kiedy to właściciel ziemski Kazimierz Szumski kupił posiadłość i nazwał swoim nazwiskiem.
Na terenie gminy Kowalczuki znajdują się trzy duże osiedla: miasteczko Szumsk, wieś Kowalczuki, wieś Kiena. W każdym osiedlu został wybudowany kościół.
Herb Kowalczuk odzwierciedla motywy kowalstwa. Nazwa „Kowalczuki” pochodzi od słowa „kowal”. Według źródeł historycznych mieszkali tu kiedyś kowale, którzy wykuwali metalowe krzyże do kościołów, kaplic i cmentarzy.
Głównym elementem herbu jest kuty krzyż, który łączy trzy kościoły znajdujące się na terenie gminy Kowalczuki, w górnej części dachu widnieje podobny metalowy krzyż z promieniami. Przedstawione w herbie trzy krzyże symbolizują trzy kościoły: pw. św. Michała Archanioła w Szumsku, pw. Miłosierdzia Bożego w Kowalczukach i Kościół pw. Najświętszej Matki Bożej Ostrej Bramy w Kienie. Przedstawione w herbie trzy krzyże symbolizują także rzeźbę trzech krzyży, która została wzniesiona w Szumsku z okazji 300. rocznicy kościoła pw. św. Michała Archanioła.
Kwiaty przedstawione w herbie symbolizują prowadzoną na terenie gminy działalność rolniczą. Kwiaty to także symbol Święta Zielnej, które jest powszechnie obchodzone na terenie gminy. Kwiaty są symbolem życia, płodności, odrodzenia, piękna, miłości, sukcesu, szacunku, radości. Pięciolistny kwiat jest symbolem harmonii. Symbolika kwiatów jest także elementem tradycyjnych palm Samorządu Rejonu Wileńskiego.
Liczby ukryte w herbie — to trzy i pięć. Trójka (krzyże, promienie, liście, kwiat i łodygi krzyża) to liczba doskonałości. Piątka (kwiat składa się z pięciu płatków) symbolizuje kreatywność, zdrowie i miłość.
Kolorystyka postaci heraldycznych w herbie — to czerwień, złoto i srebro. Kolor czerwony reprezentuje odwagę, waleczność i miłość. Złoto symbolizuje inteligencję, szlachetność. Srebro w heraldyce oznacza cnotę, bogactwo, czystość i wodę.
Twórcą herbu jest Rolandas Rimkūnas, artysta, projektant, profesor wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych, autor herbów wielu osiedli Litwy.
Czytaj więcej: Kowalczuki: kolejna zmieniająca swe oblicze gmina rejonu wileńskiego
Herb Zujun jest ozdobą całej Wileńszczyzny
Według starosty Zujun Mirosława Gajewskiego przy tworzeniu herbu Zujun nie było najmniejszych wątpliwości, jakie elementy należy zastosować. „Od XIX wieku okolice gminy Zujuny są znane na Wileńszczyźnie jako centrum tworzenia palm. Palmy — to wizytówka gminy Zujuny, ponadto prawie wszystkie znane dziś palmiarki pochodzą z terenu gminy Zujuny. Warto też podkreślić, że na terenie gminy Zujuny działa Izba Palm i Użytku Powszechnego w Ciechanowiszkach, w którym popularyzuje się sztukę wicia palm” — wyjaśnił wybór symboliki herbu starosta Zujun. Gajewski.
W 2019 r. tradycja wicia palm Wileńszczyzny wzbogaciła zbiór niematerialnych wartości dziedzictwa kulturowego — palmy Wileńszczyzny wyróżniają się spośród kilkudziesięciu innych litewskich wartości kulturowych, a od 2021 r. motywy palm dodatkowo podkreślają wyjątkowość i rozpoznawalność Wileńszczyzny — elementy graficzne tradycyjnych palm Wileńszczyzny znajdują się w logo rejonu wileńskiego.
Główny element herbu — na złotej tarczy herbu są przedstawione trzy palmy o kolorach zielonym i czerwonym ze srebrnymi elementami kwiatowymi. O wyborze trzech palm decydował fakt, że w Niedzielę Palmową zwykle nie nosi się jednej palmy, ale wiązankę, składającą się z trzech lub więcej palm.
Najpopularniejszymi kolorami palm Wileńszczyzny są palmy o odcieniach złota, zieleni i czerwieni, stąd kolory proponowane przez herb Zujun — to złoto, srebro, zieleń i czerwień. Heraldyka Zujun została zaprojektowana przez artystę Rolandasa Rimkūnasa.
Po zatwierdzeniu przez Radę projektu decyzji, procesy tworzenia zainicjowanego herbu będą kontynuowane. Herby Kowalczuk i Zujun będą musiały jeszcze zostać zatwierdzone przez Litewską Komisję Heraldyczną, a dopiero później zostaną zaaprobowane przez Prezydenta Republiki Litewskiej.
Czytaj więcej: W Sejmie wystawa dzieł podwileńskich palmiarek
Na podst.: Samorząd Rejonu Wileńskiego