Więcej

    Bursztynowy Ołtarz Ojczyzny

    W Gdańsku, gdzie po wojnie osiedliło się dużo mieszkańców Kresów, którzy trafili tu po niekorzystnych dla Polski traktatach podpisanych między mocarstwami, odnajdziemy wiele miejsc pamięci upamiętniających ukochaną Wileńszczyznę.

    W wielu kościołach żywy jest kult Matki Bożej Ostrobramskiej, odnajdziemy też w nich tablice ku czci kresowych formacji wojskowych, wybitnych postaci, którzy tworzyli historię grodu nad Motławą po 1945 r. Na każdej gdańskiej metropolii odnajdziemy groby żołnierzy strażników kresowych stanic, wiele mogił, na których widnieją swojsko brzmiące dla Wilniuków nazwiska. Kresowiacy zapisali się pięknymi zgłoskami w historii Gdańska, jako działacze opozycji antykomunistycznej, politycy, dziennikarze, wybitni profesorowie i nauczyciele czy też kapłani. Nadal ją tworzą i starają się pamięć o swoich korzeniach przekazywać przyszłym pokoleniom. Piszę te słowa jako przedstawiciel kresowej rodziny, której część osiadła właśnie w Gdańsku, w czasie, kiedy nasze wileńskie środowisko zostanie po raz kolejny upamiętnione, i to w wyjątkowym miejscu, jakim jest Bursztynowy Ołtarz Ojczyzny w bazylice św. Brygidy.

    To świątynia, która odegrała ważną rolę w antykomunistycznym sprzeciwie polskiego społeczeństwa, stając się zwłaszcza w stanie wojennym nieformalną ambasadą NSZZ „Solidarności”. Dzisiaj jest miejscem, do którego wciąż przybywają ludzie związani ze środowiskiem dawnej opozycji. W świątyni odnajdziemy wiele miejsc pamięci ważnych dla naszej historii postaci i wydarzeń. Bursztynowy Ołtarz Ojczyzny to wotum za pontyfikat Jana Pawła II i odzyskaną niepodległość. Głównym motywem tego dzieła jest drzewo życia, z którego gałęzi zwieszają się bursztynowe winorośle. Kompozycję podkreślają łany jakby żywo falujących zbóż z bursztynowymi kłosami.

    W ołtarzu ulokowane zostały krzyże z relikwiami św. Jana Pawła II i bł. ks. Jerzego Popiełuszki, kapelana Solidarności bestialsko zamordowanego przez komunistyczny reżim. W Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, 1 marca, właśnie w tym ołtarzu upamiętnimy Danutę Siedzikównę, sanitariuszkę 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej. Poświęcimy bursztynowe „Serce dla Inki” ze srebrną ikoną Matki Bożej Ostrobramskiej i biało-czerwoną wstęgą zarysowującą dawną wschodnią granicę Rzeczypospolitej. To będzie ważny dla nas dzień, dlatego zachęcam do duchowej łączności w gdańskimi Wilniukami!


    Komentarz opublikowany w wydaniu magazynowym „Kuriera Wileńskiego” Nr 7(20) 18-24/02/2023