5 marca na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wileńskiego odbędzie się interdyscyplinarne litewsko-polskie sympozjum pt. „Między prawem a literaturą. Wokół Czesława Miłosza”. Organizatorem wydarzenia jest Szkoła Prawa Polskiego Uniwersytetu Wileńskiego, a partnerami Instytut Polski w Wilnie oraz Stowarzyszenie Naukowców Polaków Litwy.
Warto docenić, że z okazji obchodzonego w Polsce Roku Czesława Miłosza (w 20. rocznicę jego śmierci) podjęto litewsko-polską inicjatywę przypominającą o jego związkach z Wilnem. Świetnie, że uda się przy tej okazji przypomnieć o tym, że w tym roku mija także 90. rocznica uzyskania przez Czesława Miłosza dyplomu magistra prawa, co stało się dokładnie 2 lipca 1934 r.
Bardzo cieszy, że w sympozjum weźmie także udział Birutė Jonuškaitė, prezeska Związku Pisarzy Litwy, prozatorka, tłumaczka, poetka i dziennikarka, która przybliży zgromadzonym ciekawostki z okresu wileńskiej młodości Miłosza. A może któryś ze studentów pójdzie w ślady noblisty? Może jeszcze niejeden wileński prawnik okaże się poetą?
Ważne, by pamiętać, że Miłosz, przenosząc się z polonistyki na studiowanie prawa, nie porzucił literatury, że pozostał aktywny twórczo, że rozwijał swoje pasje. Jestem wdzięczny dr Ilonie Michailovič za inicjatywę wspólnego naukowego (i nie tylko) przedsięwzięcia. Czuję satysfakcję, że będę mógł przedstawić wyniki swoich badań, podzielić się kilkoma refleksjami o związkach prawa i literatury, fascynacją prawem karnym i oczywiście miłością do ukochanego Wilna.
Takich wydarzeń, jak owe sympozjum, bardzo potrzeba. Wierzę bowiem, że można i warto działać razem, między Litwą a Polską, między kulturą a nauką, między pokoleniami. I jeszcze jedno. Niektórzy mogą powiedzieć, że przecież Miłosz, chociaż skończył prawo, to go nie praktykował, więc może „nie trzeba o tym mówić”. A ja sądzę, że zamiast skupiać się na tym, co trzeba wiedzieć o Miłoszu, lepiej zadać sobie pytanie: Co warto wiedzieć o Miłoszu?
Sympozjum w Szkole Prawa Polskiego Uniwersytetu Wileńskiego ma szansę udowodnić, że warto podążać ścieżkami nieoczywistymi, w tym prawniczymi śladami w życiu i twórczości naszego polsko-litewskiego poety! Ufam, że dla niejednego młodego człowieka historia Miłosza może być źródłem inspiracji i pomysłów na przyszłość. Zachętą do tego, by przede wszystkim być wrażliwym humanistą, niezależnie od obranej zawodowej ścieżki.
Czytaj więcej: Czesław Miłosz – poeta i prawnik, czyli o zapomnianej tożsamości noblisty
Komentarz opublikowany w wydaniu magazynowym „Kuriera Wileńskiego” Nr 08 (25) 02-08/03/2024