7 kwietnia przypada Niedziela Miłosierdzia Bożego. Katolicka teologia i nauka społeczna podkreślają, że miłosierdzie nie tylko jest przymiotem Boga, lecz także stanowi wezwanie dla człowieka, by postępować miłosiernie. By ufnie kochać, przebaczać, wydobywać dobro z każdej, nawet najbardziej uwikłanej w zło sytuacji. Miłosierdzie powinno być nie tylko kwestią wiary czy refleksji, ale także ideałem chrześcijańskiego życia, realizowanym w codzienności, zawsze aktualnym.
Miłosierdzie z powodzeniem może też być zasadą życia społecznego, ponieważ właściwie rozumiane nie pomniejsza sprawiedliwości, ale ją udoskonala. Sprawiedliwość rozumiana przez pryzmat miłosierdzia podkreśla godność każdej osoby, uczy nawiązywania relacji. Wzywa do tego, by czynić więcej niż tylko minimum wymagane przez prawo. A jak dziś przyjmowane jest miłosierdzie? Czy wciąż, jak pisał przed laty św. Jan Paweł II, podchodzi się do niego nieufnie? Zapewne wielu nadal błędnie kojarzy miłosierdzie z pobłażliwością czy z niesprawiedliwością. Wydaje się jednak, że coraz częściej miłosierdzie toruje sobie drogę jako istotna wartość w życiu społecznym, cieszy się akceptacją i wzrasta ogólne jego rozumienie, zgodne z biblijną proweniencją.
Pomagają w tym przykłady dzieł miłosierdzia, by wspomnieć o naszym wileńskim Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki. Nie ma piękniejszej pedagogiki miłosierdzia niż miejsca, które uczą go w praktyce. Podejmowane są też różnorodne inicjatywy poświęcone idei miłosierdzia.
Od 8 kwietnia w Bibliotece Prawnej Uniwersytetu Gdańskiego prezentowana będzie wystawa „Wokół prawa i miłosierdzia”. Zgromadzone materiały (głównie rozmaite publikacje poświęcone miłosierdziu) zostały ułożone w pentalogię o miłosierdziu (dzieło składające się z pięciu odrębnych części, lecz stanowiących całość). Poszczególne części wystawy zatytułowano: O dobrym pomaganiu. Miłosierdzie i Wilno; O cnotach. Miłosierdzie i teologia; O karze. Miłosierdzie i prawo karne; O sprawiedliwości naprawczej. Miłosierdzie i przebaczanie; O symbolach i ideach. Miłosierdzie w sztuce. Nie zabrakło też prezentacji działalności wileńskiego hospicjum. Jest szansa, że odwiedzający ekspozycję pomyślą o miłosierdziu jako wartości cennej także dla prawa. To bowiem, co pozornie sprzeczne (prawo a miłosierdzie) wcale takie nie musi być. Miłosierdzie bowiem przełamuje wszelkie schematy. To ono przecież wezwało Samarytanina do pomocy, gdy inni zakryli się za rytuałem i obojętnością.
Czytaj więcej: Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki: opowieść córki o ukochanym ojcu
Komentarz opublikowany w wydaniu magazynowym „Kuriera Wileńskiego” Nr 13 (38) 06-12/04/2024