Więcej

    Połączyły ich studia – minęło pół wieku i znów się spotkali

    Czytaj również...

    Absolwenci drugiej promocji polonistyki w 1965 roku opuścili Instytut Pedagogiczny z dyplomami nauczycieli w ręku Fot. Justyna Giedrojć

    W minioną niedzielę miało miejsce spotkanie absolwentów drugiej promocji polonistyki Wileńskiego Państwowego Instytutu Pedagogicznego (rocznik 1965). Niektórzy widzieli się po raz pierwszy od ponad pół wieku. Z nostalgią wspominali wspólnie spędzone na uczelni lata, znakomitych wykładowców i atmosferę panującą w rodzimej Alma Mater.
    Można było usłyszeć wiele refleksji.

    „To już ponad ponad 50 lat, a jakby niedawno, prawie wczoraj…” – słyszało się od wielu uczestników niezwykłego spotkania.

    Wzruszającą chwilą była poprzedzająca spotkanie msza św. w kościele pw. Ducha Świętego w intencji kolegów, którzy odeszli: śp. Haliny Jotkiałło, Krystyny Dowal, Jadwigi Nahanowicz, Aleksandra Olenkowicza i Nikodema Kolędo.

    Na kameralne spotkanie po raz pierwszy od chwili ukończenia studiów do wileńskiego Domu Kultury Polskiej przybyło 9 osób. Byli to: Łucja Rogoża, Halina Molis-Murga, Weronika Komarowicz, Łucja Termionówna-Kozłowska, Halina Tołoczko-Dudutienė, Danuta Wasilewska-Obłoczyńska, Wiktoria Szarkowska-Jusiuvienė, Wiktor Kirkiewicz i Paweł Giedrojć. Ich droga życiowa po ukończeniu studiów, liczne sukcesy zawodowe i osobiste, mogą być przykładem i wzorem do naśladowania dla kolejnych pokoleń. Wiktor Kirkiewicz, były starosta grupy, ma najdłuższy staż: 52 lata pracy pedagogicznej.

    – W 1965 roku opuściliśmy Instytut Pedagogiczny, mając w ręku dyplom nauczyciela. Otrzymaliśmy skierowania do różnych szkół Wileńszczyzny. Byłem jedynym absolwentem, który rozpoczął pracę pedagogiczną w Wilnie. Dostałem skierowanie do słynnej „piątki”. Przez 30 lat wykładałem historię w szkole, którą ukończyłem. Pracę w Wilnie podjęły także dwie przyszłe dziennikarki „Czerwonego Sztandaru”: Halina Jotkiałło i Alwida Bajor. Od tego czasu minęły 52 lata. Niektórych kolegów nie widziałem od dnia otrzymania dyplomów – powiedział Paweł Giedrojć.

    Historia polonistyki w powojennym Wilnie rozpoczęła się z chwilą powstania w 1951 roku Instytutu Nauczycielskiego w Nowej Wilejce, który przygotowywał kadrę pedagogiczną dla szkół polskich na Litwie. W 1961 roku Wydział Instytutu Nauczycielskiego przeniósł się do Wileńskiego Państwowego Instytutu Pedagogicznego. Pierwsza grupa polonistów tej uczelni opuściła mury w 1964 roku. Od tego czasu wykształcenie polonistyczne w tej placówce otrzymało prawie 2 tys. osób. W 1969 roku wydział polonistyki został nazwany Oddziałem Języka Polskiego i Literatury, włączono go do Wydziału Języków Obcych. W czasach sowieckich to była jedyna uczelnia w całym ZSRR kształcąca nauczycieli szkół polskich na Litwie. Placówka przetrwała wiele przeobrażeń restrukturyzacyjnych. Zmieniały się nazwy wydziału oraz uczelni.
    Dziś polonistyka na Uniwersytecie Edukologicznym oferuje dwustopniowe polonistyczne studia licencjackie i magisterskie.

     

     

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Fontanny — oazy wytchnienia, ale również miejsca potencjalnie niebezpieczne

    — W Wilnie czynnych jest 18 fontann. Miasto przeznacza rocznie 446 tys. euro na ich utrzymanie — informuje nasz dziennik Gabrielus Grubinskas, rzecznik stołecznego samorządu. Miejskie fontanny czynne są w...

    Morze cudowne, wybrzeże olbrzymie, lasy, piaski cieszą… W Połądze Reymont pisał „Chłopów”

    Litewski publicysta i krajoznawca Romualdas Beniušis wystąpił z inicjatywą upamiętnienia tego wydarzenia. Z taką propozycją zwrócił się do wydziału kultury Samorządu Miasta Połągi. Tam przyklaśnięto tej inicjatywie. Nic nie przypomina...

    Wystawa poświęcona Józefowi Montwiłłowi

    Obszerna kolekcja dokumentów Józef Montwiłł znany jest przede wszystkim jako inicjator nowatorskich projektów architektonicznych w Wilnie na początku XX w., słynął również jako hojny dobroczyńca, opiekun potrzebujących i ubogich. — Jest...