Na Litwie pojawiają się coraz to nowe doniesienia o przypadkach zachorowań na odrę. Według ostatnich danych zarejestrowano 14 przypadków ze wstępną diagnozą, 8 z nich zostało potwierdzonych laboratoryjnie.
– 9 przypadków zachorowania na odrę stwierdzono w Wisagini, zachorowali tu pracownicy zakładu krawieckiego. Niewykluczone, że jako pierwsza zachorowała osoba, która niedawno wróciła z Ukrainy. W tym kraju zarejestrowano już ponad 35 tys. przypadków zachorowań na odrę, 15 osób zmarło – powiedziała „Kurierowi Wileńskiemu” Kristina Žukauskaitė, specjalista zdrowia publicznego wydziału immunoprofilaktyki Centrum Chorób Zakaźnych i AIDS w Wilnie.
Specjaliści odnotowują, że każdy kraj, gdzie liczba szczepień wśród mieszkańców nie sięga 95 procent – jest zagrożony. Na Litwie w ubiegłym roku odsetek ten wynosił 93,5 procent.
– Odra to choroba zakaźna przenoszona drogą kropelkową lub przez styczność ze śliną, bądź wydzieliną z nosa osoby chorej. Okres wylęgania wynosi od 10 do 12 dni. Po tym czasie występują najczęściej: ostry ból gardła, katar, gorączka, zapalenie spojówek, suchy kaszel. Po kilku dniach w jamie ustnej pojawiają się białe wykwity, otoczone czerwoną linią. Na skórze za uszami lokuje się czerwona, grudkowa wysypka, która stopniowo obejmuje całe ciało. Zmiany na skórze powodują uporczywy świąd. Osoba chora zaraża cztery dni przed wysypką i cztery dni po – zaznaczyła Kristina Žukauskaitė.
Wysypka w przypadku odry jest początkowo gruboplamista, w kolorze różowo-czerwonym. Następnie zlewa się w czerwone plamy o nieregularnych kształtach, z drobnymi grudkami.
Wysypka ma charakter zstępujący. Najpierw pojawia się za uszami, wzdłuż linii włosów. Po kilkunastu godzinach obejmuje twarz i szyję, a trzeciego dnia widać ją już na całym ciele.
Czwartego dnia znika, w takiej kolejności, w jakiej się pojawiła. Najpierw jaśniejsza się robi skóra twarzy, później tułów, a na końcu nogi. W tym czasie na skórze mogą być widoczne brunatne przebarwienia, przypominające wyglądem brud.
– Zabezpieczyć się przeciwko tej chorobie można tylko za pomocą szczepień. To szczepienie przeciw odrze, śwince i różyczce. Szczepienie przeciw odrze obejmuje podanie dwóch dawek. Pierwsza dawka jest podawana dzieciom w okresie 15-16 miesięcy, a druga w wieku 6-7 lat. Mogą szczepić się także dorośli, jeżeli nigdy nie chorowali na odrę, nie byli sczepieni lub przyjęli tylko jedną dawkę. Osoba dorosła powinna ustalić swój potencjalny status odporności przeciw odrze na podstawie dokumentacji medycznej na temat przebytych chorób zakaźnych lub historii szczepień zapisanej w książeczce zdrowia. Przechorowanie odry w dzieciństwie zapewnia odporność na całe życie. Jeżeli osoba dorosła nie wie czy w przeszłości chorowała na odrę lub nie ma dokumentacji dotyczącej szczepień przeciw odrze powinna się zaszczepić. Szacuje się, że skuteczność szczepień przeciwko odrze jest w granicach 95-98 procent – podkreśliła specjalistka.
Zwiększenie liczby zachorowań na odrę związane jest głównie z coraz większą liczbą rodziców, którzy odmawiają szczepienia dzieci pomimo bezsprzecznych dowodów naukowych potwierdzających bezpieczeństwo i skuteczność szczepień przeciw odrze.
– Leczenie odry jest wyłącznie objawowe. Nie ma leków przeciwwirusowych, które byłyby skuteczne w przypadku odry – tłumaczy Kristina Žukauskaitė z Centrum Chorób Zakaźnych i AIDS w Wilnie.
Powikłania odry są bardzo groźne i mogą prowadzić nawet do śmierci. Niezaszczepione dziecko narażone jest na zapalenie płuc, ucha środkowego, mięśnia sercowego, podostre stwardniające zapalenie mózgu. To ostatnie, mimo że zasadniczo rzadkie (ale częste u małych dzieci, poniżej 2 roku życia), jest szczególnie podstępne, gdyż objawy rozwijają się kilka – kilkanaście lat po zachorowaniu na odrę i zawsze prowadzą do zgonu. U osób dorosłych powikłania występują częściej i są bardziej niebezpieczne. Odra u kobiet ciężarnych prowadzi do poronienia.