W Gwinei w zachodniej Afryce zanotowano przypadki wirusa Ebola. Wirus wywołujący gorączkę krwotoczną Ebola wykryto u trzech mieszkańców oraz potwierdzony laboratoryjnie. Są to pierwsze zarażenia wirusem od 2016 roku. Wdrożono procedury bezpieczeństwa.
Czytaj więcej: Ebola — cisza przed burzą
| Fot. Agence Nationale de Sécurité Sanitaire, fotomontaż Ignacy Skrobia-Jaworski
Zaczęło się od pogrzebu
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Ministerstwa Zdrowia Gwinei, 28 stycznia 2021 roku zmarł pracownik Centrum Zdrowia w Goueké. Sześć osób, które uczestniczyły w jego pogrzebie 1 lutego mieli symptomy wskazujące na wirus Ebola. Są to biegunka, wymioty oraz krwawienie. Dwie osoby z sześciu zmarły, a cztery wymagały hospitalizacji.
Gwinejska Agencja Narodowego Bezpieczeństwa Sanitarnego twierdzi, że pacjentów izoluje się według przyjętych standardów w dwóch miejscach.
Próbki potwierdzonych przypadków rząd gwinejski wysłał do Institut Pasteur w Senegalu dla pełnego zsekwencjonowania genomu, aby rozpoznać mutację wirusa.
Uruchomiono procedury
WHO uruchomiło procedury bezpieczeństwa. Organizacja wspiera Gwineę w pozyskiwaniu szczepionek na wirusa Ebola. Ponieważ ognisko wybuchło w miejscowości przygranicznej, WHO nawiązało kontakt z władzami Liberii i Sierra Leone. Eksperci zalecili obserwowanie granic z Gwineą oraz testowanie ludności przygranicznej.
Światowa Organizacja Zdrowia nawiązała też kontakt z Wybrzeżem Kości Słoniowej, Mali, Senegalem i innymi krajami, które mogą być zagrożone. Sierra Leone już ma gotowy plan odpowiedzi na zagrożenie. Granica Sierra Leone z Gwineą jest zamknięta.
Demokratyczna Republika Konga rozpoczęła na własną rękę szczepienia na wirusa Ebola.
Ocena Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób
Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oceniło, że przypadek Gwinei może jeszcze zaognić się. Na razie brakuje danych, aby w pełni ocenić zagrożenie.
Tak samo niemożliwa jest pełna prognoza ryzyka zakażeń w Europie. Kluczowa jest kontynuacja stosowania narzędzi bezpieczeństwa oraz prowadzenie pilnej obserwacji.
Procedury bezpieczeństwa mogą okazać się bezużyteczne, jeśli dojdzie do kolejnych ognisk w kraju.
Jak zapobiegać wirusowi Ebola?
W walce z wirusem Ebola wykrytym w 1976 roku poczyniono znaczne postępy. W 2016 roku powstały pierwsze szczepionki o potwierdzonej skuteczności. Na rynku dostępne są co najmniej dwie skuteczne szczepionki.
Uwzględniając stan zaszczepienia pracowników medycznych Unii Europejskiej oraz przestrzeganie rekomendacji, ryzyko zakażenia jest niskie.
Kwarantanna wprowadzona w większości krajów europejskich jest dodatkowym czynnikiem. Potencjalnie zwolni on rozprzestrzenianie wirusa.
Niskie prawdopodobieństwo na podróże obywateli Unii Europejskiej w okolice Gwinei dodatkowo zwiększa szansę uniknięcia przeniesienia wirusa do Europy.
Jak leczyć ebolawirusa?
Prócz działań prewencyjnych, w razie zakażenia dostępne są odpowiednie terapie dla chorych. Znacząco zmniejszają one śmiertelność i dają szanse nawet osobom z grupy ryzyka.
Dwa rodzaje leków zostały wprowadzone i przetestowane podczas epidemii w Kongu w latach 2018-2020. Badania pokazały, że śmiertelność spadła znacząco u osób przyjmujących lek.
Leki są w pełni dostępne do użytku od 2020 roku.
Czym jest wirus Ebola?
Wirus Ebola został wykryty w 1976 roku w okolicach rzeki Ebola w północnej części Demokratycznej Republiki Konga. Nazwie rzeki zawdzięcza swoją nazwę. Wcześniej nazywany wirusem Zaire, ponieważ taką nazwę nosiła ówczesna Demokratyczna Republika Konga. Wirus Ebola należy do grupy filowirusów.
Jest uznawany za jeden z najbardziej niebezpiecznych dla człowieka wirusów. Choć nie zaraża tak łatwo jak inne wirusy, to przebieg choroby jest wyjątkowo ciężki. Powoduje gorączkę, biegunkę, wymioty i krwawienie u ludzi i naczelnych.
Przy każdym doniesieniu poważniejszych ognisk wirusa Ebola, systemy ochrony zdrowia w Unii Europejskiej uruchamiały odpowiednie procedury bezpieczeństwa.
Na podst.: ECDC, WHO, własne