Od 1 maja weszła w życie ustawa, zgodnie z którą imię i nazwisko obywatela Litwy w dokumentach osobistych może być w niektórych przypadkach pisane literami alfabetu łacińskiego, co prawda, bez znaków diakrytycznych.
| Fot. Marian Paluszkiewicz
Po zmianę nazwiska do Urzędu Stanu Cywilnego
— Aby zmienić imię lub nazwisko, należy udać się do Urzędu Stanu Cywilnego i wypełnić formularz wniosku. Jeśli osoba zmienia nazwisko na nazwisko męża lub dziecko zmienia nazwisko na nazwisko rodzica będącego cudzoziemcem, konieczne jest przedstawienie paszportu lub dowodu osobistego męża/ojca — mówi „Kurierowi Wileńskiemu” minister sprawiedliwości Ewelina Dobrowolska.
Tak jak poprzednio, zmiana nazwiska małoletniego dziecka będzie wymagała pisemnej zgody jednego z rodziców, a także pisemnej zgody dziecka, jeśli ukończyło ono 10 lat. Nie będzie wymagane, by narodowość dzieci była wskazana w Rejestrze Mieszkańców — przy zapisywaniu imion dzieci będzie uwzględniana narodowość rodziców.
— W przypadku, gdy osoba będąca obywatelem Republiki Litewskiej i należąca do mniejszości narodowej chce zmienić swoje nazwisko na formę oryginalną, musi również złożyć wniosek w Urzędzie Stanu Cywilnego, a podstawą do zmiany będzie zapis o narodowości w Rejestrze Mieszkańców (w przypadku jego braku wniosek taki można również złożyć w Urzędzie Stanu Cywilnego) — zaznacza minister.
Czytaj więcej: Akty do Ustawy o pisowni nazwisk. AWPL-ZChR nie zagłosował za koniecznymi poprawkami
Zmiana danych w akcie urodzenia
Zmienione zostaną dane dotyczące narodowości w akcie urodzenia, zostaną one usunięte lub akt ten będzie mógł być uzupełniony o te dane.
— Prawo do imienia i nazwiska stało się możliwe dzięki przyjęciu przez Sejm RL w styczniu tego roku Ustawy o pisowni imienia i nazwiska w dokumentach — mówi dalej minister.
Obywatele Litwy narodowości nielitewskiej mogą pisać literami alfabetu łacińskiego tylko nazwy zgodne z ich nazwami narodowymi — będą one musiały być napisane zgodnie z zasadami pisowni i słowotwórstwa tego języka narodowego.
Nowa ustawa zezwala na oryginalną pisownię nazwisk w określonych przypadkach: jeżeli obywatel Litwy wybierze nielitewskie nazwisko współmałżonka, również w przypadku, gdy nazwisko jego rodziców lub jednego z rodziców zostało wpisane w języku nielitewskim w źródle dokumentu.
Innym wyjątkiem jest sytuacja, w której on sam, jego rodzice, dziadkowie, przodkowie mieli lub posiadają obywatelstwo innego państwa, a imię i nazwisko są zapisane znakami nielitewskimi w źródle dokumentu.
Za źródło dokumentu uważa się dokument potwierdzający tożsamość, sporządzony i wydany przez kompetentne instytucje Republiki Litewskiej lub obcego państwa, lub dokument poświadczający wpis do aktu stanu cywilnego, orzeczenie sądu, tj. te dokumenty, z których imię lub nazwisko osoby zostanie spisane lub przepisane.
Oryginalna pisownia nazwisk w dokumentach została dozwolona również w przypadku, jeżeli osoba nabyła swoje imię i nazwisko w obcym państwie, w którym zamieszkuje, i są one zapisane tymi znakami w źródle dokumentu.
Należy zauważyć, że uchwała rządu stanowi, że przy zmianie nazwiska na nazwisko przodków, którzy mieli obywatelstwo innego państwa, w celu zapisania go literami alfabetu łacińskiego, nie należy opierać się na dokumentach wydanych w języku innym niż litewski w okresach nielitewskiej państwowości.
Litery: „w”, „q” i „x”
Przyjęty dokument legalizuje pisownię nielitewskich nazwisk alfabetem łacińskim, z użyciem łacińskich liter „w”, „q” i „x”, których nie ma w litewskim alfabecie. Wraz z przyjęciem ustawy rezygnuje się też z zapisu nielitewskich nazwisk w litewskim brzmieniu. Oznacza to, że po wejściu w życie ustawy można będzie używać dwuznaków, na przykład „cz” albo „rz”, albo poprawnego zapisu imienia „Anna”, które w wersji litewskiej zapisywane jest jako „Ana”.
Czytaj więcej: Połowiczne rozwiązanie problemu pisowni nazwisk
