To historia wywiedziona z opowieści krajów północy. To metaforyczna i symboliczna zarazem rozprawa o tym, że warto zmieniać swój los, szukając lepszego świata.
– „Baśń o słońcu” dedykowana jest dla dzieci w wieku ok. 6-7 lat, ale także dorośli mogą odnaleźć się w tej pełnej symboli i metafor teatralnej opowieści. Wymaga to jedynie uruchomienia wyobraźni i spojrzenia na świat oczami wewnętrznego dziecka. Słońce symbolizuje nadzieję, inspirację i siłę do działania. W kontekście współczesnych wyzwań zachęca widzów do odwagi, samodzielnego myślenia i dążenia do pozytywnych zmian nawet wtedy, gdy otoczenie wydaje się pełne marazmu, niepewności czy pesymizmu – w rozmowie z „Kurierem Wileńskim” opisuje przedstawienie Maciej Górnicki-Olszewski, Kierownik ds. produkcji i organizacji w Teatrze Baj z Warszawy.
Reżysera Jacka Malinowskiego do stworzenia spektaklu zainspirowała skandynawska baśń o krainie pogrążonej w ciemności i zimnie, której mieszkańcy nie znają słońca. Dopiero pojawienie się Mędrca, opowiadającego o cieple i świetle, rozpala w jednym z bohaterów nadzieję i odwagę, by odmienić los. Wyrusza on w pełną wyzwań wędrówkę po ognistą kulę, która może odmienić oblicze jego świata.
„Oto gdzieś na dalekiej (a może bliskiej – jak powtarzają aktorzy) północy jest kraina, w której panuje ciemność i zimno. Zamieszkują ją renifery i plemiona, które nie wiedzą o istnieniu słońca. Aż do momentu, gdy do wioski trafia Mędrzec. Opowiadając o słońcu i cieple w jednym z bohaterów rozpala nadzieję, że można odmienić los. Choć wśród mieszkańców wioski panuje marazm i niechęć do podejmowania działań, on decyduje się zareagować. I jak to w legendach bywa, wyrusza na poszukiwanie ognistej kuli. Aby ją sprowadzić, musi wykonać zadanie” – tak w recenzji analizowała spektakl Paulina Sygnatowicz na wortalu Teatr dla wszystkich.
– Słońce jest symbolem światła, wiedzy, nadziei oraz odrodzenia. Oznacza możliwość zmiany losu, pozytywną energię i cykliczność życia – po każdej „polarnej nocy” przychodzi dzień. Jest metaforą tego, co wartościowe, inspirujące i życiodajne. Muzyka i dźwięk wprowadzają w magiczną atmosferę baśni, podkreślają rytm opowieści i emocje bohaterów, a także wspierają widza w wyobrażeniu sobie dalekiej, zimnej krainy i przemiany bohaterów. W spektaklu przewijają się motywy: dnia i nocy (jak w mitach kosmogonicznych), słońca-światła jako nadziei, cyklu następujących po sobie dnia i nocy, światła i cienia, topos wędrówki i wędrowca, archetyp Starca-Mędrca, który przynosi wiedzę – wylicza detale Maciej Górnicki-Olszewski.
„ »Baśń o słońcu« można czytać jako opowieść o tym, że warto mieć własne zdanie, nawet jeżeli stoi ono w sprzeczności ze zdaniem większości. Że ciekawość świata zostaje nagradzana. Że to odwaga jest motorem postępu. Ale wsłuchując się uważniej, można dostrzec także refleksję mówiącą o tym, że może nie zawsze warto rzucać się z motyką na słońce. Że czasami lepiej zdać się na los, jak w grze w kości (od której zaczyna się spektakl). Że warto pozwolić rzeczom po prostu dziać się w swoim, od wieków ustalonym tempie. Po każdej nocy polarnej przychodzi bowiem dzień, wystarczy cierpliwie poczekać” – pisze w recenzji Paulina Sygnatowicz.
Bilety (7 euro) do nabycia w Domu Kultury Polskiej w Wilnie, pokój 203. Grupowe rezerwacje pod nr tel. +370 677 61 343 lub e-mail: kultura@polskidom.lt
Zadanie współfinansowane ze środków Kancelarii Senatu RP. Dofinansowano przez Samorząd Miasta Wilna.