Ponad 4 tys. podpisów pod petycją na rzecz wzniesienia w Mińsku pomnika Stanisława Moniuszki, który przez dłuższy czas tu mieszkał, złożono w urzędzie miasta – poinformował PAP w piątek miński historyk Dionizy Sałasz.
„Złożyliśmy 4200 elektronicznych podpisów i 100 podpisów na papierze” – powiedział Sałasz, który wraz z innym historykiem Alesiem Biełym był współinicjatorem akcji. Dodał, że powiedziano mu, iż decyzji można spodziewać się w poniedziałek.
Jak powiedział Sałasz, około 90 proc. podpisów złożyli obywatele Białorusi, ale są też sygnatariusze z zagranicy, głównie z Polski. W akcji aktywnie uczestniczyli przedstawiciele mniejszości polskiej na Białorusi.
„Moniuszko jest najbardziej znanym mińczaninem świata. Nie wiem, kto mógłby z nim konkurować. Poza tym w centrum Mińska, przy ratuszu, jest sześć budynków bezpośrednio związanych z jego osobą” – podkreślił Sałasz.
Autorzy petycji proponują, by Moniuszce, urodzonemu w 1819 r. w Ubielu pod Mińskiem, w związku ze zbliżającą się 200. rocznicą jego urodzin, postawić pomnik na placu Wolności w centrum Mińska, frontem do hotelu „Europa”. W miejscu dzisiejszego hotelu w czasach kompozytora znajdował się teatr miejski, gdzie w 1852 r. odbyła się premiera jego opery „Sielanka” do słów Wincentego Dunina-Marcinkiewicza.
„Chcielibyśmy, żeby pomnik stanął przy ratuszu, koło nieistniejącego już kościoła dominikańskiego, w którym Moniuszko grał na organach i z którego zostały tylko fundamenty pod brukiem” – dodał Sałasz.
Z innych budynków związanych z Moniuszką w Mińsku zachował się m.in. gmach gimnazjum przy placu Wolności, do którego kompozytor chodził przez trzy lata na początku lat 30. XIX w. Dziś mieści się w nim Federacja Związków Zawodowych Białorusi. Na tablicy pamiątkowej na fasadzie wśród słynnych osób, które się w nim uczyły, wymieniono nie tylko Moniuszkę, ale także starszego o pokolenie poetę Tomasza Zana, którego wiersze wykorzystywał w swoich pieśniach.
Na środku placu Wolności stoi odbudowany ratusz, gdzie w czasach Moniuszki działała orkiestra pod batutą Dominika Stefanowicza, u którego przyszły kompozytor pobierał lekcje fortepianu. Do placu przylega zaś ulica ul. Internacjonalna (d. Wałocka), na której zachował się dom, gdzie Moniuszko mieszkał wraz z rodziną. Znajduje się na nim dzisiaj tablica pamiątkowa z płaskorzeźbą przedstawiającą kompozytora przy pianinie. W tym samy domu mieszkał też autor pierwszej monografii poświęconej Moniuszce Aleksander Walicki.
Moniuszko zamieszkał w Mińsku wraz z rodzicami na początku lat 30. XIX w. Miasto opuścił w 1837 r., gdy pojechał na studia do Berlina.
W Mińsku jest obecnie ulica Moniuszki, ale leży ona w oddalonej od centrum dzielnicy Łoszyce, w rejonie nowoczesnej zabudowy.
Z Mińska Małgorzata Wyrzykowska (PAP)