Już prawie od 18 lat zespół wokalny białoruskiej piosenki „Kupalinka”, utworzony z białoruskiej społeczności „Krynica” w Kłajpedzie, zadziwia publiczność swoją kreatywnością.
| Fot. archiwum Nikołaja Łogwina
Jest dobrze znany nie tylko mieszkańcom Kłajpedy, ale cieszy się także dużym powodzeniem wśród słuchaczy prawie wszystkich większych miast państw bałtyckich: na Litwie — w Wilnie, Kownie, Szawlach, Połądze, Wisagini, Szadowie, Mariampolu, Olicie i w wielu innych, na Łotwie — w Lipawie, Ventspilsie, Jełgawie oraz w Estonii — w Narvie i Tammiku.
Czytaj więcej: Dzieci z Wileńszczyzny, Białorusi i Ukrainy w „Królu Maciusiu I”. Przedstawienie Teatru „Studio” z debiutami
Powstanie „Kupalinki”
— Wspólnota Białorusinów miasta Kłajpedy „Krynica” powstała w 2001 r. Jej członkowie chcieli śpiewać. Założono więc malutki zespół „Czarownice”, który się szybko rozpadł. W 2004 r. powołano do życia nowy zespół — „Kupalinka”. Jego liderkami od samego początku były Valentina Snigur, Maria Koleda i Zoya Moskaleva. Nieco później dołączyła do nich Vida Avramenko. Wraz z jej przybyciem w repertuarze pojawiły się również piosenki litewskie — opowiada „Kurierowi Wileńskiemu” Nikołaj Łogwin, prezes Wspólnoty Białorusinów m. Kłajpedy „Krynica”.
„Kupalinka” — białoruska piosenka ludowa
„Kupalinka” uważana jest za białoruską ludową piosenkę. W rzeczywistości utwór ten został stworzony przez kompozytora Uładzimira Terauskiego do spektaklu teatralnego „W noc Kupały” na podstawie sztuki Michasia Czarota. Premiera spektaklu miała miejsce w roku 1921 na deskach Białoruskiego Teatru Państwowego — dziś Narodowego Akademickiego Teatru im. Janki Kupały.
| Fot. archiwum Nikołaja Łogwina
Trzech Jerzych
— Na początku swego istnienia zespół składał się z czterech kobiet. Każdego roku ktoś dochodził i ktoś odchodził; dzisiaj mamy już w zespole 15 osób. Przez dłuższy czas należały do niego wyłącznie kobiety, ale w ostatnich trzech latach dołączyło do zespołu trzech mężczyzn, wszyscy trzej mają na imię Jerzy. Członkowie „Kupalinki” chcą śpiewać i robią to z wielką miłością. Na początku zespół brał udział w małych uroczystościach, ale w ostatnich latach jest zapraszany na duże imprezy, co świadczy o tym, że cieszy się coraz większą popularnością — opowiada Nikołaj Łogwin.
Coraz bogatszy repertuar
Repertuar zespołu znacznie się rozszerzył, pojawiły się piosenki współczesnych autorów i to nie tylko w języku białoruskim. A wraz z dołączeniem do zespołu Vidy Avramenko częściej zaczęły pojawiać się piosenki litewskie. Z okazji rocznicy powstania weterani i soliści zespołu otrzymali dyplomy w imieniu Republikańskiego Centrum Kultur Narodowych z miasta Mińska — pisze członek społeczności Natalia Lepeshko.
Wiele planów na przyszłość
— Planów na przyszłość mamy dużo. Chcemy śpiewać, zawierać nowe przyjaźnie, rozwijać się. W tym roku zaprosiliśmy do siebie białoruską diasporę z Białegostoku, otrzymaliśmy od nich również zaproszenie i prawdopodobnie w końcu sierpnia pojedziemy do nich na festiwal. Występowaliśmy w wielu krajach bałtyckich — zaznacza prezes.
Zespół bierze też czynny udział w corocznych festiwalach i świętach organizowanych wspólnie ze społecznością białoruską, takich jak Kupalle, Kolyadki czy Dni Kultury Białoruskiej w Kłajpedzie.
Czytaj więcej: Franciszek Skaryna, największy Białorusin w historii, wileński drukarz
Nie tylko śpiew
— W ubiegłym roku w naszym zespole pojawiła się profesjonalna tancerka. To 30-letnia Julia z Białorusi, która wyszła za mąż i przyjechała na stałe do Kłajpedy. Dzięki niej zaczęliśmy urozmaicać program elementami tanecznymi. Bardzo ważne, zwłaszcza dla młodego pokolenia, jest to, by nasza kultura nie poszła w zapomnienie i dlatego utworzyliśmy dziecięcy zespół „Verasok”. Mamy też kontakty z ludźmi różnych narodowości, oni zapraszają nas, my ich — mówi Nikołaj Łogwin, prezes Wspólnoty Białorusinów m. Kłajpedy „Krynica”.
Sukcesy zespołu
Zespół „Kupalinka” jest laureatem międzynarodowego konkursu „Pieśni Pogranicza” we wsi Gervyaty (Białoruś), a także dwukrotnym uczestnikiem festiwalu „Głosy Dniepru” w mieście Dubrovno (obwód witebski). Zespół wziął udział w republikańskim święcie „Dozhinki” w mieście Lida oraz w Drugim Festiwalu Białorusinów Świata w Mińsku.
Od 2005 co roku „Kupalinka” uczestniczy w festiwalu „Svyata Belaruskai pesni ў Litve” (Święto białoruskiej piosenki na Litwie).
Działalność zespołu była wyróżniona licznymi dyplomami i nagrodami m. in. na 3. festiwalu „Сила славянских сердец” (Siła słowiańskich serc) i „Дняпроўскія галасы ў Дуброўне” (Dnieprowskie głosy w Dubrownie) oraz odznaczeniami od dyrektora Departamentu Mniejszości Narodowych Litwy i burmistrzów miast Kłajpedy, Szawli i Połągi, a także od Komisarza ds. Religijnych i Etnicznych Republiki Białoruś.
Od Dyrektora Departamentu Mniejszości Narodowych Litwy szefowa zespołu Valentina Snigur otrzymała cenny prezent (zegarek) oraz podziękowania, natomiast od ministra kultury Republiki Białorusi dostała nagrodę wdzięczności za wiele lat owocnej pracy, wybitne osiągnięcia twórcze i umiejętności zawodowe.
Każdego roku zespół uczestniczy jako gość w różnych koncertach i wydarzeniach na zaproszenie organizacji narodowych tego nadmorskiego miasta, bierze udział w dużych wydarzeniach społeczności rosyjskiej i tatarskiej, w rocznice i święta ukraińskiego centrum kulturalno-oświatowego, jest także mile widziany przez społeczność polską, łotewską, ormiańską czy azerbejdżańską.
| Fot. archiwum Nikołaja Łogwina
Nikołaj Łogwin mieszka i pracuje na Litwie od 1982 r. Obywatelstwo litewskie otrzymał w roku 1991. Był pierwszym konsulem honorowym Białorusi na Litwie.
Od 2012 r. Łogwin jest prezesem Wspólnoty Białorusinów m. Kłajpedy „Krynica”. 16 marca 2019 r. został wybrany prezesem Stowarzyszenia Białoruskich Organizacji Społecznych na Litwie.
Po tym, gdy na Białorusi rozpoczęły się protesty przeciwko sfałszowanym wynikom wyborów prezydenckim w tym kraju, Łogwin w imieniu białoruskich organizacji społecznych na Litwie zaapelował do władz na Białorusi o rozwiązanie konfliktu drogą pokojową, o niedławienie siłą akcji protestacyjnych.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Białorusi zrezygnowało z pracy jedynego na Litwie konsula honorowego tego kraju Nikołaja Łogwina. Został odwołany za swoją aktywną postawę obywatelską. Był pierwszym konsulem honorowym Białorusi na Litwie.
Projekt jest częściowo finansowany przez Departament Mniejszości Narodowych przy Rządzie RL