Jak wygląda sytuacja z corocznym urlopem? Kiedy pracodawca musi go udzielić, a kiedy pracownik może stracić długo kumulowane wolne dni?
Kiedy pracodawca nie chce…
Zbliża się lato, a pracodawca nie chce wypuścić na 2 lub 3 tygodnie urlopu. Co zrobić w tym przypadku?
Państwowa Inspekcja Pracy (VDI) przypomina, kiedy pracodawca powinien uwzględnić wniosek pracownika o urlop wypoczynkowy, a kiedy pracownik może utracić zaległy urlop. Šarūnas Orlavičius, kanclerz VDI przypomina, że coroczny urlop musi być udzielony co najmniej raz w roku pracy.
— Co najmniej jedna część urlopu nie może być krótsza niż 10 lub co najmniej 12 dni roboczych, jeżeli pracuje się 6 dni roboczych w tygodniu. Jeżeli liczba dni roboczych w tygodniu jest mniejsza lub inna, część urlopowa nie może być krótsza niż 2 tygodnie — wskazuje przedstawiciel VDI.
Zwraca też uwagę na to, że pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego, a pracodawca ma obowiązek go udzielić w tym samym roku pracy, na który urlop jest udzielany.
Czytaj więcej: Kiedy urlop najbardziej finansowo się opłaca

| Fot. Marian Paluszkiewicz
Sytuacje bezwzględne
Pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi urlop przynajmniej raz w roku, a prawo inicjatywy co do długości urlopu, jego podziału i innych kwestii należy do pracownika.
„Pracodawca, po otrzymaniu wniosku pracownika, podejmuje decyzję o udzieleniu urlopu w trybie zaproponowanym przez pracownika, przyjmując go lub odmawiając wraz z uzasadnieniem” — komentuje VDI. Ponadto Kodeks Pracy stanowi, że pracodawca ma obowiązek uwzględnić wniosek urlopowy: pracownicom w ciąży przed lub po urlopie macierzyńskim; pracownicy w okresie ciąży i urlopu macierzyńskiego matki dziecka, przed lub po urlopie ojcowskim; pracownikowi opiekującemu się chorymi członkami rodziny i osobami niepełnosprawnymi.
Kolejność pierwszeństwa
Šarūnas Orlavičius opowiedział o kolejności pierwszeństwa udzielania urlopów.
— Prawo do przyznania urlopu w pierwszej kolejności mają pracownice w ciąży oraz pracownice wychowujące co najmniej jedno dziecko w wieku poniżej 3 lat. Następnie — pracownicy wychowujący co najmniej 1 dziecko do lat 14 lub dziecko niepełnosprawne do lat 18. Dalej — pracownicy wychowujący 2 lub więcej dzieci. I ostatnie dwie grupy — pracownicy, którzy w ostatnim roku kalendarzowym wykorzystali z urlopu wypoczynkowego mniej niż 10 dni roboczych oraz pracownicy z niewykorzystanym urlopem za poprzedni rok pracy — mówi Orlavičius.
Czytaj więcej: Podniesienie świadczeń macierzyńskich ma zachęcić do rodzenia dzieci
Przymusowy ruch pracodawcy
Zdarzają się jednak przypadki, gdy pracodawca może… jednostronnie wysłać pracownika na urlop!
— Należy nadmienić, że przewidziano też określone postępowanie pracodawcy w sytuacji, gdy pracownik, nadużywając swojego uprawnienia (Kodeks Pracy, część 1 art. 24 pkt), nie korzysta lub nie wykazuje inicjatywy w skorzystaniu z obowiązkowego nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. W takim przypadku, zgodnie z przewidzianą procedurą, pracodawca mógłby określić czas urlopu wypoczynkowego w kolejce urlopowej i udzielić go pracownikowi jednostronnie — mówi Šarūnas Orlavičius.

| Fot. archiwum własne
Kiedy można stracić długo zaległy urlop?
Jednak, jak zauważa wilnianka Janina Biesiekierska, księgowa o kilkudziesięcioletnim stażu pracy, jeśli z jakiegoś powodu urlop wypoczynkowy nie zostanie wykorzystany w ciągu roku pracy, prawo do wykorzystania nabytego urlopu nie znika, przechodzi ono na kolejny rok pracy.
— Należy jednak w tym miejscu zaznaczyć, że pracownicy, którzy nie wykorzystają urlopów w terminie, mogą je… stracić. Prawo to przepada po upływie 3 lat od zakończenia roku kalendarzowego, w którym pracownik miał możliwość wykorzystania urlopu wypoczynkowego w całości. Jest i wyjątek, gdy pracownik nie mógł wykorzystać przysługującego mu urlopu, np. z powodu czasowej niezdolności do pracy, urlopu rodzicielskiego lub działań pracodawcy. Wówczas termin tego przedawnienia musi zostać przedłużony — zaznacza Janina Biesiekierska.
Kiedy pierwszy urlop?
Państwowa Inspekcja Pracy informuje, że za pierwszy rok pracy coroczny urlop udzielany jest zazwyczaj po przepracowaniu co najmniej połowy liczby dni roboczych w roku pracy.
Prawo pracownika do skorzystania z urlopu wypoczynkowego (lub otrzymania za niego rekompensaty) za pierwszy rok pracy jest zapewnione w roku kalendarzowym, w którym rozpoczął on pracę i przepracował połowę liczby dni roboczych w roku pracy, a po jego zakończeniu — przez kolejne 3 lata kalendarzowe.

| Fot. Marian Paluszkiewicz
Kilka urlopów w roku i… rekompensata
Czy można niewykorzystane dni urlopowe połączyć w jeden odpoczynek lub kilka w ciągu roku?
— Tak, ale wyłącznie za zgodą pracodawcy — choć i po 4 i po 10 dni roboczych kilka razy w roku albo jeden większy — np. 30 dni roboczych. Co do finansowego zadośćuczynienia za niewykorzystane urlopy… Tak, jest to możliwe, ale tylko w jednym przypadku — kiedy pracownik odchodzi z pracy lub jest zwalniany — powiedziała księgowa Janina Biesiekierska.