Dopiero za drugim podejściem Sejm Litwy przyjął rezolucję w sprawie Konstytucji 3 Maja. W rezolucji „W sprawie 220. rocznicy Konstytucji 3 Maja oraz aktu Zaręczenia Wzajemnego Obojga Narodów” stwierdza się, że uchwalona w 1791 roku Konstytucja stanowi część spuścizny historycznej państwa litewskiego. Za przyjęciem rezolucji tym razem głosowała zdecydowana większość posłów — 93. Tylko jeden z parlamentarzystów był przeciwny uchwaleniu dokumentu, 16 posłów zaś wstrzymało się od głosów.
Przed dwoma dniami, w Sejmie, zabrakło głosów do przyjęcia rezolucji, którą poparło tylko 40 posłów w 141-osobowym parlamencie. Dokument nie został jednak odrzucony, a powołano grupę redakcyjną, która miała udoskonalić treść rezolucji.
W rezolucji podkreśla się, że Konstytucja 3 Maja z aktem Zaręczenia Wzajemnego Obojga Narodów była pierwszą w Europie i drugą na świecie spisaną ustawą zasadniczą, toteż Sejm apeluje i zachęca społeczeństwo i instytucje państwowe do należytego uczczenia 220. rocznicy Konstytucji 3 Maja.
W rezolucji zaznacza się też, że Konstytucja 3 Maja oraz akt Zaręczenia Wzajemnego Obojga Narodów są „częścią wspólnego historycznego dziedzictwa Litwy i Polski, która wspiera naszą pamięć historyczną naszych narodów, inspiruje do politycznej roztropności i pomaga naszym obywatelom lepiej poznawać historię Wielkiego Księstwa Litewskiego i Królestwa Polskiego”.
Przeciwnikom rezolucji, którym przewodził znany z antypolskich oświadczeń i działań poseł Gintaras Songaila, zawadziło stwierdzenie, że Konstytucja 3 Maja „otworzyła nową perspektywę historyczną Litwy i Polski” oraz że „Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie stały się równoprawnymi partnerami politycznymi”. Wobec czego Songaila zaproponował wykreślić z dokumentu akapit mówiący o równoprawności politycznej Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz wniósł poprawkę, w której akcentowało się, że Konstytucja 3 Maja zawężała państwowość Wielkiego Księstwa Litewskiego.
W czwartek Sejm jednak odrzucił te propozycje.