Europa w strachu przed ebolą. Według najnowszych danych Światowej Organizacji Zdrowia od początku epidemii wirusem eboli zaraziło się 8 376 osób, zmarło 4 024. Litwa nie jest krajem szczególnie narażonym na styczność z ebolą, ale procedury są cały czas wdrażane.
Ministerstwo Zdrowia prosi 490 tysięcy litów na wdrożenie procedur w przypadku, gdyby na Litwie pojawiły się osoby zarażone wirusem eboli. Za te pieniądze zostaną nabyte środki ochrony osobistej personelu medycznego, który miałby styczność z pacjentami. Na liście zakupów są między innymi specjalne fartuchy, kombinezony, maski i buty. Trzeba będzie nabyć specjalny boks do przewożenia chorych na gorączkę krwotoczną.
Wiceminister zdrowia Erikas Mačiūnas zapewnia, że Litwa jest w trakcie przygotowania na ewentualność wirusa eboli.
— Do tego, żeby uchronić Litwę przed tym śmiertelnym wirusem, podchodzimy bardzo odpowiedzialnie. Przede wszystkim wszyscy lekarze szpitali zakaźnych zostali bardzo szczegółowo poinformowani o gorączce krwotocznej. Natomiast z kolei oni o tym informują personel medyczny — zapewnił „Kurier” Erikas Mačiūnas.
Jak zaznaczył, osoby, które ewentualnie mogą być nosicielami wirusa, będą leczone tylko w wileńskim szpitalu na oddziale chorób zakaźnych i gruźlicy. Cały oddział będzie ewakuowany, pacjent zostanie dostarczony specjalnym wejściem, przy chorym na okrągło będzie dwóch lekarzy, którzy także zostaną odizolowani. Pogotowie też ma możliwość bezpiecznie dostarczyć pacjenta do szpitala.
— Pracownicy lotnisk Wilna i Kowna otrzymali wszelką niezbędną informację o eboli. Oni zapewniają nas, że są przygotowani na taką sytuację. Najważniejsze jest to, żeby osoba, u której podejrzewa się wirus, miałaby minimalną styczność ze środowiskiem — powiedział wiceminister.
Marius Bružas, dyrektor departamentu administracji Lotniska Wileńskiego potwierdził w rozmowie z „Kurierem”, że lotnisko jest przygotowane na przyjęcie pasażera lub pasażerów z objawami wirusa eboli. Są też opracowane procedury związane z transportem do szpitala zakaźnego.
— Mamy w pełni opracowane procedury postępowania zarówno z osobą potencjalnie chorą, która trafiłaby do Litwy na pokładzie samolotu, jak i z osobami, które wspólnie z nią odbywały rejs. Dla pracowników lotniska przygotowano szczegółowe wytyczne, jak rozpoznać tę chorobę i jak się zachować — zapewnia Marius Bružas.
Jak zaznaczył, o wirusie są informowani wszyscy pasażerowie przebywające na lotnisku. Przy każdym wyjściu są rozdawane ulotki, wiszą plakaty o eboli.
— Jeżeli padnie podejrzenie, że na pokładzie samolotu znajduje się nosiciel wirusa, od razu zostaniemy poinformowani. Mamy specjalne pomieszczenie, gdzie będzie umieszczona jedna osoba lub cały pokład — podkreślił dyrektor departamentu administracji Lotniska Wileńskiego.
Galina Zagrebnevienė, kierowniczka oddziału nadzoru epidemiologicznego w Centrum Chorób Zakaźnych i AIDS w Wilnie także twierdzi, że szpital zakaźny jest przygotowany na przyjęcie potencjalnych pacjentów.
— Nasze służby i lekarze są przygotowani merytorycznie do tego, by przyjąć pacjenta z podejrzeniem zakażenia wirusem ebola. Wszyscy pracownicy medyczni otrzymali szczegółowe wytyczne, jak postępować w przypadku wykrycia wirusa i jak go rozpoznać. Pracownicy pogotowia też zostali poinformowani, jak przewieźć bezpiecznie pacjenta, u którego jest podejrzewana ebola — mówi Galina Zagrebnevienė.
Jak twierdzi, procedury w kraju wdrażane są od wielu miesięcy.
— Na razie specjalnych kombinezonów nie mamy, ale powiadomiliśmy Ministerstwo Zdrowia o tym, czego potrzebujemy, żeby w razie potrzeby wszystko mieć. Jak już będziemy mieli specjalne ubrania, zostaną przeprowadzone lekcje, jak prawidłowo założyć i zdjąć kombinezon — zaznaczyła kierowniczka oddziału nadzoru epidemiologicznego w Centrum Chorób Zakaźnych i AIDS w Wilnie.
Galina Zagrebnevienė radzi, żeby osoby, które mają zamiar, ale nie muszą wyjechać do kraju, gdzie panoszy się ten śmiertelny wirus, odłożyli wyjazd.
— Zarazić się ebolą można poprzez kontakt z krwią, wydzielinami i płynami ustrojowymi chorego — czyli bezpośrednio od niego. Ale też pośrednio — poprzez dotykanie łóżka, na którym leżał chory, pościeli, ubrań, ręczników i innych powierzchni, z którymi osoba chora miała kontakt. Zarazić się można też poprzez dotykanie zmarłego, np. w trakcie pogrzebu. Można zarazić się podczas pocałunków i współżycia z osobą chorą. A także jedząc z jej talerza — powiedziała kierowniczka.
Epidemiolog zaznaczyła, że pierwsze objawy gorączki krwotocznej przypominają objawy grypy, przy czym szybko pojawiają się kolejne i następuje gwałtowne pogorszenie się stanu chorego.
— Pamiętajmy, że zarazić się można nie tylko będąc w kraju, gdzie panuje wirus. Zarazić się można też od osoby, która wróciła z tego kraju i jest nosicielem wirusa. Pierwsze objawy to wysoka temperatura, bóle mięśni, biegunka, wymioty, bóle brzucha, klatki piersiowej oraz głowy, wysypka — tłumaczy Zagrebnevienė.
W szczytowej fazie choroby dochodzi do obfitych krwawień z jamy ciała oraz krwotoków wewnętrznych. Chory zwykle traci przytomność i kontakt z otoczeniem, zdarza się, że doznaje zaburzeń psychicznych.
— Gorączka krwotoczna ebola to wysoce śmiertelna choroba zakaźna wywoływana przez wirus eboli. Większość przypadków kończy się śmiercią z wykrwawienia — śmiertelność w przypadku zarażenia wirusem eboli waha się od 60 do 90 procent. Od kilku lat trwają prace nad szczepionką. Niestety, nie ma leku skutecznego w walce wirusem ebola. Chorych leczy się objawowo — twierdzi Galina Zagrebnevienė, kierowniczka oddziału nadzoru epidemiologicznego w Centrum Chorób Zakaźnych i AIDS w Wilnie.
WIRUS EBOLA
Gorączka krwotoczna wywołana przez wirus ebola pierwszy raz została opisana w roku 1976 — w Zairze, w czasie epidemii spośród 318 chorych zmarło 280. Naturalnym rezerwuarem wirusa ebola, który odpowiada za tę gorączkę krwotoczną, są prawdopodobnie gryzonie i małpy Saba. Gorączka krwotoczna ebola najczęściej występuje w krajach tropikalnych, ale odnotowano również przypadki zachorowań w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Zarażenie następuje drogą kropelkową, po bezpośrednim kontakcie z chorym, prawdopodobnie źródłem zakażenia mogą być także świnie, gryzonie i niektóre gatunki małp. Choroba trwa do 2 tygodni, najszybszy przypadek śmierci nastąpił po 4 dniach.