Przed 25 laty, 18 marca 1990 roku w Wilnie został założony Klub Sportowy Polaków na Litwie „Polonia”. Jego zadaniem było propagowanie sportu masowego wśród Polaków zamieszkałych na Litwie, praca w sekcjach ze sportowo uzdolnioną młodzieżą oraz organizowanie imprez sportowych, udział w zawodach sportowych na Litwie, a także Igrzyskach Polonijnych. Prezesem Klubu został Janusz Jaszczanin, lekkoatleta, mistrz sportu, prof. dr hab. nauk biomedycznych.
W 1996 r. zgodnie ze zmianami ustawodawstwa litewskiego o sporcie Klub Sportowy Polaków na Litwie „Polonia” przekształcił się w Klub Sportowy „Polonia” Wilno. Jego prezesem został Stefan Kimso, inżynier, działacz sportowy, który był w grupie inicjatywnej powołania Klubu Sportowego Polaków na Litwie „Polonia”. Jednocześnie zaistniał Związek Klubów Sportowych Polaków na Litwie „Polonia”, prezesem którego został Janusz Łopuć.
Dzisiaj wiceprezesem Klubu jest Henryk Mażul, sekretarzem odpowiedzialnym Mirosław Leszczewski. Wieloletnimi członkami rady są Irmina Wioleta Malinowska oraz Paweł Giedrojć.
Jakie były początki?
Pierwsze zebrania i spotkania, dotyczące powołania Klubu, odbyły się w sali redakcji „Kuriera Wileńskiego” na 11 piętrze wileńskiego Domu Prasy.
Przypominam, że w gazecie ukazało się ogłoszenie o założeniu Klubu i ono właśnie sprowadziło mnie do „Kuriera”. Tak się złożyło, że akurat w tym czasie z Warszawy do Mińska jechał były dyrektor generalny klubu piłkarskiego „Legia” Warszawa Janusz Żbikowski. Na dworcu wileńskim kupił dziennik i przeczytał to ogłoszenie. Z mety pojechał do redakcji i powiedział: „Zakładajcie, pomożemy”. Był też obecny na zebraniu założycielskim Klubu. Zaprosiliśmy także słynną lekkoatletkę, siedmiokrotną medalistkę Igrzysk olimpijskich Irenę Szewińską, która została matką chrzestną Klubu Sportowego Polaków na Litwie.
Jakie były główne cele Klubu ?
Od momentu założenia postawiliśmy przede wszystkim na młodzież, pragnęliśmy zaangażować ją do sportu.
Organizowaliśmy pierwsze Zloty Turystyczne Polaków na Litwie, biegi narciarskie „Wileńszczyzny Biały Czar”, zawody warcabowe.
Zorganizowaliśmy też I Letnie Igrzyska Polaków na Litwie, II Zimowe Igrzyska Polaków na Litwie.
Uczestniczymy w Letnich i Zimowych Igrzyskach Polonijnych.
Na stałe wpisały się do kalendarza imprez: międzynarodowe zawody strzeleckie z broni pneumatycznej, międzynarodowe turnieje tenisa stołowego oraz liga siatkarska dla młodzieży szkolnej.
Podobno zawody strzeleckie cieszą się wielkim zainteresowaniem?
Tak. Międzynarodowe zawody strzeleckie z broni pneumatycznej (karabinek i pistolet) od 10 lat odbywają się w Domu Kultury Polskiej w Wilnie. Wszystko pod jednym dachem: zakwaterowanie, wyżywienie, rywalizacja. Tradycyjnie udział biorą przedstawiciele Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Polski, obwodu kaliningradzkiego. W tym roku mieliśmy przedstawiciela Finlandii.
Przed kilkoma laty gościliśmy też sportowców z Niemiec i Ukrainy.
Poziom zawodów jest wysoki. Wystarczy przypomnieć, że brała w nich udział przed kilkoma laty mistrzyni olimpijska z Grodna Irina Sziłowa, czy też trójka ubiegłorocznych mistrzów świata juniorów z Łotwy.
Europejska Federacja Strzelecka wciągnęła nasze zawody na listę europejskiej ligi strzeleckiej wśród juniorów (I etap).
Czy popularna jest siatkówka?
Co się tyczy siatkówki, to trzeba przyznać, że dzisiaj cieszy się większą popularnością wśród dziewcząt. W minioną środę zakończyły się już dwunaste zawody ligi siatkarskiej wśród młodziczek. Wzięło w niej udział 9 drużyn z Wilna, rejonów solecznickiego i wileńskiego. Nieoczekiwanie dobrze spisały się debiutantki z rejonu solecznickiego. Ekipa Gimnazjum im. Stanisława Rapolionisa z Ejszyszek zdobyła I miejsce, a koleżanki z Koleśnickiej Szkoły Średniej im. Ludwika Narbutta zadowoliły się medalami brązowymi. Srebro dla gospodarzy finałowych rozgrywek przypadło ekipie gimnazjum w Awiżeniach.
Oprócz medali drużyny otrzymały okazałe puchary i dyplomy pamiątkowe.
Wyróżnione zostały też najlepsze zawodniczki drużyn puli finałowej, w której czwarte były dziewczyny z Egliskiej Szkoły Średniej im. Jana Bosko.
Ponieważ tegoroczna liga była poświęcona 25-leciu klubu, puchary pamiątkowe i dyplomy otrzymają wszystkie drużyny uczestniczki. Wśród medalistek zabrakło w tym roku wilnianek.
Wiadomo, że cztery razy drużyna piłkarska Klubu zdobyła tytuł mistrzowski w Letnich Igrzyskach Polonijnych w Polsce. Jak się sprawy mają teraz?
Z powodów braku środków finansowych drużyna piłkarska seniorów zakończyła swój udział w rozgrywkach mistrzostw Litwy w roku 2013. Przykro, że stało się to akurat w czasie, gdy grali w I lidze, zawodnikom nie brakło zapału, a ponadto mieli poza sobą wiele sukcesów odniesionych na różnych boiskach. Wielkie nadzieje łączymy natomiast z zespołem trampkarzy, jest to młodzież urodzona w r. 2000 i następnych latach. Drużyna trampkarzy bierze udział w rozgrywkach II ligi mistrzostw Litwy wśród swych rówieśników i spisuje się na dobrym poziomie.
W 2009 roku odbyło się uroczyste otwarcie szkółki piłkarskiej.
Chłopaki z różnych szkół trenują pod okiem Wiktora Filipowicza w Gimnazjum im. Jana Pawła II. Cieszy fakt, że pięciu młodych piłkarzy z „Polonii” kandyduje do Akademii Piłki Nożnej w Kownie.
Początki piłkarskich rozgrywek były obiecujące?
W lipcu 1990 roku w Stalowej Woli rozegrano I Polonijne Piłkarskie Mistrzostwa Świata. W gronie 6 drużyn z USA, Czech, Austrii, Niemiec, jakie zgłosiły się na starcie, była też wileńska „Polonia”, trenowana przez znanego w przeszłości piłkarza wileńskiego „Žalgirisu” Józefa Jurgielewicza. Ten historyczny start wypadł naprawdę imponująco. Po pokonaniu kolejno w grupie polonijnych zespołów ze Stanów Zjednoczonych: „Cracovii” Wallington — 3:0 oraz „Polonii” Greenpoint — 4:0, podopieczni Józefa Jurgielewicza awansowali do finału, gdzie wynikiem 2:0 zmusili do kapitulacji rodaków z „Poloneza” Wiedeń. W ten to sposób nasza drużyna została polonijnym mistrzem świata, przechodząc przez turniej niczym burza, gdyż strzelając 9 goli i nie tracąc żadnego.
Czy są nadzieje, że drużynę piłkarską jednak będziemy oglądać w dobrej formie na boiskach?
Chciałbym w to wierzyć.
Szukał pan sponsorów wśród naszych miejscowych Polaków biznesmenów?
Łatwiej było by wymienić tych, kogo nie prosiłem o wsparcie.
O powrocie klubu do rozgrywek marzą kibice?
Ale kibice są tylko kibice i nie dysponują takimi kwotami, które są potrzebne. Owszem, mogą wesprzeć dodatkowo, jak to zrobili kibice Arki Gdynia. Przed meczem z Stomilem Olsztyn sprzedawali oni cegiełki, z których dochód został przekazany na dofinansowanie Polonii. Na konto wpłynęło 2 000 tys. złotych, które przeznaczyliśmy drużynie trampkarzy. Jesteśmy im bardzo wdzięczni.
Co oprócz finansów potrzebne jest do tego, żeby Klub w pełni działał?
Sprawy finansowe są oczywiście bardzo ważne. Nie mniej ważne jest zainteresowanie ze strony społeczności polskiej na Litwie. W ramach obchodów jubileuszowych ogłosiliśmy w mediach i na portalach polskojęzycznych konkurs wiedzy o polskim sporcie na Litwie, odpowiedzi na który można nadsyłać do 15 maja, podsumowanie zostało przeniesione na 6 czerwca br. Byłoby dobrze, gdyby kadra pedagogiczna, szczególnie nauczyciele wychowania fizycznego polskich szkół Wilna i Wileńszczyzny aktywnie wspierali nasze inicjatywy.
Jakie imprezy są zaplanowane w ramach obchodów jubileuszu 25-lecia?
Wszystkie tegoroczne imprezy są poświęcone jubileuszowi. Cichym marzeniem też jest wystawa fotograficzna.
6 czerwca planujemy uroczystą galę. Odbędzie się wtedy podsumowanie konkursu sportowo-edukacyjnego i nagrodzenie jego zwycięzców. Zostaną także wręczone wyróżnienia i nagrody dla najbardziej zasłużonych dla Klubu osób.
