W ostatnią sobotę, w czasie uroczystości przy kwaterze polskich żołnierzy z 1920 r. w Duksztach Starych, obok wieńców z biało-czerwonymi wstęgami pojawił się wieniec z trójkolorową wstęgą w litewskich barwach. Jeszcze niedawno polskie wojsko na Litwie kojarzone było tylko z jednym, czyli z konfliktem o Wilno. Dziś, powoli, także do litewskiej świadomości rok 1920 wchodzi jako rok zatrzymania przez Polaków bolszewickiego najazdu, wobec którego bardzo jeszcze krucha niepodległość nowo odtworzonych państw nie miałaby szans.
Niewątpliwie, znaczenie zwycięstwa, jak i powagę zagrożenia, o wiele łatwiej docenić z perspektywy 100 lat. Rok 1920 dał nam krótki okres niepodległości, który jednak wykorzystaliśmy bardzo dobrze. Na tyle dobrze, że kolejne lata zniewolenia nie przesłoniły pamięci o znaczeniu wolności. O tym, co oznacza życie pod sowieckim panowaniem, mieliśmy okazję przekonać się później.
Niedawno Polacy i Litwini wspólnie świętowali odzyskanie niepodległości. Powoli zbliża się 100 rocznica wydarzeń z 1920 r. O czym będziemy bardziej wtedy pamiętać? O zażegnanym wspólnym zagrożeniu, czy o konflikcie o Wilno? Miejmy nadzieję, że to, co łączy Polskę i Litwę, okaże się ważniejsze niż pamięć o urazach. Jesteśmy przecież już o 100 lat mądrzejsi.