Więcej

    9 maja w Rosji: trudno świętować zwycięstwo, kiedy zwycięstwa brak

    Od dziesięcioleci 9 maja było najważniejszym świętem w Rosji. Dzień Zwycięstwa, zdaniem kremlowskiej propagandy, musiał łączyć mieszkańców w kraju bez względu na narodowość i status społeczny. Wiktor Denisenko sądzi, że brak zwycięstwa w Ukrainie osłabia propagandowy przekaz wewnątrz Rosji.

    Czytaj również...

    W ubiegłym tygodniu dwa drony zaatakowały Kreml. Ukraina od początku odżegnywała się od ataku. Strona rosyjska natomiast od razu o atak oskarżyła Kijów. Rzecznik prasowy Władimira Putina Dmitrij Pieskow zapewnił, że tradycyjna defilada na placu Czerwonym z okazji Dnia Zwycięstwa się odbędzie.

    Czytaj więcej: Parada Zwycięstwa w Moskwie. Media: a gdzie samoloty i Gierasimow?

    Zideologizowane święto

    W Rosji, w odróżnieniu od Zachodu, dzień zwycięstwa nad III Rzeszą jest obchodzony nie 8, a 9 maja. Od czasów ZSRS podczas obchodów Dnia Zwycięstwa w Moskwie na placu Czerwonym odbywała się defilada wojskowa. Celem defilady była prezentacja mocy rosyjskiego wojska. „Kult zwycięstwa” zaczął jeszcze bardziej się wzmacniać za czasów Putina. Propagandyści stosowali coraz bardziej agresywną retorykę. Atak na Ukrainę w pewnym stopniu również wywodzi się z tej retoryki. Na początku wojny Putin mówił o „denazyfikacji Ukrainy”, czyli dawał do zrozumienia mieszkańcom Rosji, że sąsiednim krajem rządzą „spadkobiercy Hitlera”.

    W tym roku Kreml, z powodu wojny w Ukrainie, po cichu zaczyna tonować retorykę.

    — Patrząc na teraźniejszą sytuację, widzimy, że w niektórych regionach leżących bliżej ukraińskiej granicy wszelkie obchody, jak rozumiem z powodu bezpieczeństwa, zostały odwołane. Jak zapewniają na Kremlu, defilada na placu Czerwonym ma się jednak odbyć. Kwestia zwycięstwa w II wojnie światowej, w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, w Rosji była fundamentalna. Dzień Zwycięstwa był podstawowym świętem w Rosji. Oczywiście święto to było bardzo zideologizowane. Tym niemniej, kiedy brakuje jakichkolwiek namacalnych zwycięstw w Ukrainie, to ta wcześniejsza narracja staje się dla władz problematyczna. Niedawno do sieci wyciekły oficjalne dokumenty Kremla, gdzie były rekomendacje dla państwowych i propagandowych mediów. Mówi się tam, żeby zbytnio nie skupiać się i nie eksploatować tego tematu. To oznacza, że nie jest on zbyt wygodny dla władz; na zasadzie, że trudno mówić o zwycięstwie w przeszłości, kiedy teraźniejszego zwycięstwa brak — mówi „Kurierowi Wileńskiemu” Wiktor Denisenko z Centrum Badań Dziennikarstwa i Mediów Uniwersytetu Wileńskiego.

    Czytaj więcej: Wiktor Denisenko: „Wspierać Rosję mogą tylko grupy marginalne”

    Co prawda, podkreśla ekspert, kiedy o zwycięstwie „trąbiono przez dziesięciolecia”, to zrezygnować w trybie natychmiastowym nie bardzo się udaje.

    — Dlatego, według mnie, zdecydowano na Kremlu o takim kompromisowym rozwiązaniu — zaznacza rozmówca.

    Brak sukcesów

    Władze Federacji Rosyjskiej miały nadzieję, że uda się dokonać jakiegoś postępu na froncie, co zostałoby zaprezentowane mieszkańcom jako wielkie zwycięstwo.

    — Rosja próbowała zająć Bachmut, aby pokazać swoje „wielkie zwycięstwo”. Zwycięstwo się nie udało i nic nie wskazuje na to, że na tym odcinku frontu zajdą jakieś kardynalne zmiany. Powracając do defilady w Moskwie, to trzeba pamiętać, że zawsze była ona organizowana na szeroką skalę, z pompatyczną prezentacją techniki wojskowej. To, co podkreślają niektórzy analitycy: teraz Rosja nie posiada współczesnej techniki wojskowej, ponieważ wszystko rzucono do Ukrainy. Wszystko wskazuje na to, że obrazek z placu Czerwonego będzie w tym roku o wiele skromniejszy niż wcześniej — komentuje Denisenko.

    Ostatnio zauważono, że szef najemników tzw. Grupy Wagnera, Jewgienij Prigożyn, coraz częściej oskarża rosyjskie wojskowe dowództwo o brak dostaw amunicji. Zagroził nawet, że jego najemnicy mogą się wycofać z Bachmutu. Cześć analityków sądzi, że jest to dalsza część konfliktu na linii Prigożyn–Ministerstwo Obrony. Inną wersję podała rosyjska niezależna publicystka Julija Łatynina. „Weźmy na przykład skargi Prigożyna. Jeśli mu zaufamy, to oznacza, że »Wagner« już się kończy. Czy to jednak prawda, czy po prostu manewr w celu zwabienia ukraińskiego wojska do pułapki? Sztab Generalny Rosji próbuje odgadnąć, w jakim kierunku podąży kontrofensywa ukraińskich sił zbrojnych. Jeden z wariantów może polegać na uderzeniu z Bachmutu na Siewierodonick i Lisiczansk. Proszę sobie wyobrazić, że cały ten »konflikt« jest nieprawdziwy i armia Ukrainy uderzy tam, gdzie niby nie musi być sprzeciwu, a tam żywy i zdrowy »Wagner« z rezerwami” — napisała na łamach „Novaya Gazeta. Europa”.

    Czytaj więcej: Rok wojny. Przegląd wydarzeń od pierwszego dnia rosyjskiej inwazji na Ukrainę

    Wewnętrzny konflikt

    Nasz rozmówca twierdzi, że na obecnym etapie trudno coś powiedzieć na ten temat, ponieważ posiadamy bardzo zdawkową informację.

    WIĘCEJ NIŻEJ | Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    — Powiedziałbym w ten sposób, że pewne napięcie między Prigożinym a jakimiś „wieżami kremla” istnieje naprawdę. To napięcie pojawiło się nie dzisiaj. To napięcie widać od kilku miesięcy. Nie wiemy tego na pewno, ale Kreml w Prigożinie i jego prywatnej armii może dostrzegać niebezpieczeństwo dla siebie. Człowiek, który posiada własne siły zbrojne, jest zawsze niebezpieczny dla władzy. Z pewnością Kreml czerpie odpowiednie korzyści z tego, że „Wagner” wykonuje odpowiednie funkcje na wojnie. Z drugiej strony, gdyby „Wagner” pokazał pewien progres, to w znaczny sposób wzmocniłoby pozycje Prigożina. Dlatego Kreml może świadomie ograniczyć dostawy amunicji i uzbrojenia dla tej jednostki wojskowej, ponieważ gdyby najemnicy „Wagnera” byli doskonale uzbrojeni, to nie wiadomo, jak zachowaliby się, gdyby doszło do jakiegokolwiek konfliktu wewnątrz Rosji. Moim zdaniem Kreml faktycznie może mieć pewne obawy względem Prigożina — podsumowuje Wiktor Denisenko.

    | Rys. Władysław Mickiewicz

    Dzień Zwycięstwa

    Dzień Zwycięstwa w Rosji nie był obchodzony od zakończenia wojny światowej. Uroczyste defilady odbyły się tylko w latach 1946–47. Od 1949 r. był to zwykły dzień pracy. Oficjalnym świętem 9 maja zostało tylko w 1965 r. Początkowo defilady zwycięstwa organizowano tylko z okazji dat jubileuszowych, czyli w latach 1975 lub 1985. Od 1995 r. są organizowane każdego roku. Wcześniej obchody 9 maja były organizowane również w Wilnie na Cmentarzu Antokolskim, gdzie znajdował się monument poświęcony sowieckim żołnierzom. W roku ubiegłym decyzją Samorządu Miasta Wilna rzeźba została usunięta z terenu nekropolii.

    Czytaj więcej: Rusza rozbiórka sowieckich rzeźb na cmentarzu Antokolskim

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Najnowsze polskie kino blisko wileńskiego widza

    Projekt Spotkania z Kinem Polskim, realizowany wspólnie przez Dom Kultury Polskiej w Wilnie oraz Fundację „Kontrplan”, ruszył w maju br. W ramach projektu w ubiegłym tygodniu został pokazany film „Czarna owca”, w tym tygodniu (6 listopada) odbędzie się pokaz...

    Polskie władze do kwestii granic podeszły odpowiedzialnie

    Październik w historii XX-wiecznych relacji polsko-litewskich ma szczególne znaczenie. Zajęcie Wilna przez „zbuntowane” oddziały Lucjana Żeligowskiego 9 października 1920 r. rozpoczęło wieloletni konflikt o Wilno, który kładł się cieniem na stosunki między dwoma krajami niemal przez całe minione stulecie. Oczywiście...

    Nowy dyrektor Departamentu Mniejszości Litwy: „Nasze działanie jest odzwierciedleniem polityki państwa”

    Antoni Radczenko: Dlaczego zdecydował się Pan wziąć udział w konkursie na stanowisko dyrektora Departamentu Mniejszości Narodowych przy Rządzie RL? Dainius Babilas: Moja decyzja o starcie w konkursie była podyktowana przekonaniem, że mogę efektywnie pełnić tę funkcję i wnieść realną wartość...

    Wypadek przy pracy

    W niedzielę 27 października odbędzie się druga tura wyborów sejmowych. Kto będzie teoretycznie rządził Litwą przez najbliższe cztery lata, dowiemy w niedzielę wieczorem lub w poniedziałek z rana. Celowo piszę „teoretycznie”. Socjaldemokraci deklarują powstanie nowej centrolewicowej koalicji. Jednak jeszcze przed...