Więcej

    „Niezmiennie pielęgnujemy tradycję sprzątania cmentarza na Rossie”

    Już od ponad 25 lat PUTW w Wilnie organizuje sprzątanie grobów na Rossie. Nasi słuchacze biorą aktywny udział w sprzątaniu mogił żołnierzy polskich, którzy oddali swe życie w walkach o Wilno. Szczególną opieką otaczają nasi słuchacze Mauzoleum „Matki i Serca Syna”, gdzie spoczywają szczątki matki Józefa Piłsudskiego i jego serce.

    Czytaj również...

    Przed śmiercią Marszałek Polski Józef Piłsudski powiedział: „Ciało i kości moje możecie pochować na Wawelu albo gdzie chcecie. Natomiast serce moje pochowajcie koniecznie w Wilnie. Ponieważ tam mojemu, drogiemu i miłemu miastu oddałem i poświęciłem całe me życie. Niedaleko Wilna się urodziłem (w Zułowie). Tu przeszły najpiękniejsze chwile w życiu. Moje ukochane, najdroższe miasto”.

    Czytaj więcej: „Czcimy symbol naszej niepodległości”. Obchody 155. urodzin Józefa Piłsudskiego

    Nasi słuchacze z wielką werwą i zaangażowaniem zamiatali, grabili i wynosili worki ze śmieciami i liśćmi do kontenerów. Sprzątnęli i wyczyścili nie tylko grobowiec Marszałka Piłsudzkiego, ale i większość mogił i grobów jego żołnierzy, którzy są pochowani obok swojego dowódcy. Do naszych słuchaczy dołączył się indywidualnie pan Karol Kaźmierczak z Solecznik, który jako młodszy od nas wykonał bardzo dużo prac wokół Mauzoleum Marszałka, oczyszczając groby, prawie je polerując. Oby było więcej takich zapaleńców jak Karol.

    Po skończonej pracy, jak zawsze przy mauzoleum odmówiliśmy Anioł Pański i zaśpiewaliśmy ulubioną piosenkę Józefa Piłsudskiego „My Pierwsza Brygada…”

    Wśród naszych słuchaczy byli oddani entuzjaści tej świętej sprawie, którzy nie przepuścili ani jednego dnia przed Zaduszkami w przeciągu 25 lat naszej obecności w sprzątaniu Rossy. W tym roku 30 października wzięli czynny udział następujący słuchacze: Zbigniew Rutkowski, Wanda Mazolewska, Filomena Krugiszkienė, Iwona Kisłowska, Dorota Kondratowicz, Irmina Kamińska, Maria Rondomańska, Bernardy Jurewicz, Czesława Pietkiawiczenė, Włada Aszmianskienė oraz Rektor Ryszard Jan Kuźmo.

    Czytaj więcej: Senioralia 2023: warto było tam być

    Z tej okazji powstała ta piosenka:

    Grzmią pod Wilnem armaty,
    Wieją biało-czerwone rabaty,
    A Piłsudski na przedzie,
    Tu na wroga nas wiedzie.
    Hej za lance chłopacy,
    Czego będziem tu stali,
    Tam się biją rodacy,
    A my będziem czekali.
    Lecą, lecą wzdłuż Błonia,
    Grzmią wileńskie kopyta,
    A Piłsudski wspiął konia,
    I okrzykiem ich wita.
    Dzielnie Wy się spisali,
    Zawsze Wilniuk tak bije,
    A wilnianie wołali,
    Nasze Wilno niech żyje
    Wileńszczyzna niech żyje.


    Rektor PUTW w Wilnie
    prof. Ryszard Jan Kuźmo

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Spotkanie z twórczością Czesława Miłosza. Most między kulturami

    W czwartkowy wieczór Polski Teatr „Studio” zaprosił na literacką ucztę do Glinciszek. Pałac Jeleńskich odzyskał dawną świetność i jego podwoje są dziś idealnym miejscem do spotkań z kulturą. Pretekstem stał się ustanowiony w Polsce Rok Czesława Miłosza. Wieczór poezji...

    Letnie spotkanie słuchaczy PUTW w Solecznikach

    Swą obecnością zaszczyciła nas Regina Markiewicz, kierowniczka Wydziału Oświaty i Sportu administracji Samorządu Rejonu Solecznickiego, która złożyła seniorom życzenia zdrowia, spokoju oraz wielu lat życia wypełnionego szacunkiem, życzliwością i miłością najbliższych. Uczestnicy spotkania udowodnili, że każda pora roku ma...

    Bolesna decyzja Archidiecezji Wileńskiej i burzliwe reakcje wiernych

    Ta decyzja, uznawana przez wielu za niesprawiedliwą i niezrozumiałą, wywołała falę wzburzenia i protestów. W odpowiedzi na nią, członkowie parafii natychmiast wystosowali list do arcybiskupa wileńskiego Gintarasa Grušasa podpisany przez radę kościelną, domagając się uzasadnienia oraz ponownego rozważenia decyzji. Pomimo...

    Prawda sumienia, odbita w czynach. Z moich belferskich doświadczeń

    Czasami można odnieść wrażenie, że niektórzy nauczyciele rzeczywiście zostali tą klątwą skrzywdzeni. Wbrew swoim chęciom i predyspozycjom podjęli się wykonywania tego niezwykle trudnego, bardzo często niewdzięcznego, ale jakże szlachetnego zawodu, wymagającego uczciwości, odpowiedzialności, zaangażowania w nauczanie i wychowanie dzieci...