W samym sercu Starego Miasta, u zbiegu ulicy Dominikańskiej i Uniwersyteckiej stoi zabytkowy Pałac Brzostowskich. Tuż obok mieści się gmach dawnego pałacu Zawiszów oraz dawny pałac, który kiedyś należał do słynnego rodu Goreckich. Przy pobliskiej ulicy Świętojańskiej znajduje się kolejny zabytek, była rezydencja słynnego magnackiego rodu Paców, obecnie gmach Ambasady RP. Wędrując krętymi uliczkami natrafimy na wiele pałaców i pałacyków.
Pierwszy budynek w miejscu, gdzie obecnie mieści się dawny Pałac Brzostowskich wzniesiono w 1595 r. W 1655 r., podczas najazdu Rosjan na Wilno, gmach ten zburzono. W 1667 r. działkę z ruinami nabył Cyprian Paweł Brzostowski, dyplomata i późniejszy wojewoda trocki. Dwa lata później na fundamentach wzniósł pałac.
Paweł Ksawery Brzostowski, polski duchowny, kanonik wileński, publicysta i tłumacz, członek konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego jest najbardziej znanym przedstawicielem tego szlacheckiego rodu. Słynie również z tego, że na zakupionych w 1767 r. dobrach Merecz w okolicy Turgiel pod Wilnem założył państwo włościańskie Rzeczpospolitą Pawłowską, nazywaną później Pawłowem. W swej rzeczypospolitej włościańskiej nadał chłopom wolność, a władzę przekazał w ręce tamtejszej gminy. Sejm akt ten zatwierdził w 1791 r.
Czytaj więcej: Ks. Paweł Brzostowski: Człowiek, który nie bał się wolności
W 1761 r. wileński pałac Brzostowskich spłonął podczas pożaru. Rekonstrukcji budynku dokonał wybitny wileński architekt Marcin Knakfus. Odbudowany według projektu Knakfusa pałac przetrwał do naszych dni. W odrestaurowanej po pożarze rezydencji Brzostowskich było 29 komnat, kaplica, na parterze sala sądowa, na piętrze komnaty: „żółta”, „zielona”, „różowa”, „błękitna”. Podłoga była wyłożona parkietem, ściany zdobiły boazerie oraz polichromie. W 1772 r. pałac nabył pułkownik Nagurski. Z tego też powodu elewację pałacu zdobi herb Nagurskich.
W 1806 r. budynek stał się własnością książąt Ogińskich i należał do nich przez cały XIX w. Przez pewien czas mieszkał tu z rodziną światowej sławy kompozytor Michał Kleofas Ogiński, autor słynnego poloneza „Pożegnanie z Ojczyzną”. Wyjeżdżając z tego pałacu, Ogiński na zawsze opuścił ojczyznę.
Po drugiej wojnie światowej w części pałacu urządzono mieszkania. Dziś znajdują się tu instytucje, m.in. apteka uniwersytecka.
Czytaj więcej: Książę Michał Kleofas Ogiński — wybitna postać końca XVIII i początku XIX wieku (1)
Czytaj więcej: Książę Michał Kleofas Ogiński — wybitna postać końca XVIII i początku XIX wieku (2)