Na przełomie grudnia i stycznia wskaźnik zachorowalności na grypę na Litwie wynosił 72,4 przypadków na 10 tysięcy mieszkańców.
W tym samym okresie przed rokiem chorych było o połowę mniej — 34,3 przypadków na 10 tysięcy mieszkańców.
— Liczba wezwań karetki pogotowia w ciągu ostatnich dni bardzo wzrosła. Dolegliwości te związane są z infekcjami grypowymi i grypopodobnymi, które atakują coraz więcej osób. Gdy dzwonią chorzy, karetka jest zawsze wysyłana, ale nie zawsze jest ona potrzebna. Przeziębienie często zaczyna się od gorączki. Ale nie jest to zły znak. Gorączka jest reakcją obronną organizmu i jeżeli nie rośnie zbyt szybko, czasem warto ją przetrzymać. Usilne zwalczanie gorączki nie powstrzymuje choroby, choć może się tak wydawać, bo zaczynamy czuć się lepiej — powiedziała „Kurierowi” Vanda Pumputienė, lekarz, zastępca dyrektora Wileńskiej Stacji Pogotowia Ratunkowego.
Lekarza do domu należy wzywać wtedy, gdy dorosły ma gorączkę 39,5 stopni i wyższą, a dziecko do 3 lat — 38 stopni i wyższą. Oczywiście, jeżeli nie ma duszności, czy innych poważnych dolegliwości. Wzywając karetkę należy dokładnie wytłumaczyć, na co się skarżymy. Stan podgorączkowy to 37,1-38 stopni Celsjusza. Gorączka umiarkowana to 38,1-39 stopni. Wysoka gorączka to ponad 39 stopni i obowiązkowo jest potrzebna wizyta u lekarza.
— Inaczej gorączkę należy traktować u dzieci, a inaczej u dorosłych. Dorośli mogą przetrwać stan podgorączkowy, natomiast z dzieckiem lepiej nie ryzykować, ponieważ jego organizm szybko może zostać zaatakowany przez bakterie. W przypadku dzieci gorączka między 38,1-39 już zaczyna być niebezpieczna. Jeżeli dodatkowo występują objawy takie jak ból głowy, ucha lub zatkany nos, może to oznaczać grypę — zaznaczyła Vanda Pumputienė.
Fot. Marian Paluszkiewicz
Najmniejszy wskaźnik zachorowalności zanotowano w okręgu tauroskim — 48,6 przypadków na 10 tysięcy mieszkańców, a największy w okręgu olickim — 97,34 przypadki na 10 tysięcy mieszkańców. Natomiast w stolicy — 92,6 przypadków na 10 tysięcy mieszkańców.
— Jeżeli mamy katar, to już musimy zostać w domu, żeby nie zarazić kolegów. Starajmy się też kontaktować minimalnie z domownikami. Oczywiście musimy zwrócić się do lekarza, nawet jeśli nie mamy gorączki, a potrzebne jest zwolnienie lekarskie. Jeżeli jest to zwykłe przeziębienie, wystarczą domowe sposoby i łóżko. Natomiast jeśli mamy grypę, na pewno nie obejdzie się bez antybiotyków — tłumaczy Pumputienė.
O epidemii grypy można mówić, gdy zachorowalność na tę chorobę wynosi nie mniej niż 100 przypadków na 10 tysięcy mieszkańców w ciągu tygodnia, a przypadki kliniczne stanowią około 30 proc. wszystkich zachorowań.
— W tym roku sezon grypy zaczął się wcześniej. W ubiegłym roku o tej samej porze roku nie mieliśmy jeszcze przypadków grypy. Najwięcej chorych zwracało się do nas w okresie świątecznym. Teraz na szczęście powoli liczba chorych, którzy do nas się zwracają, zmniejsza się. Trudno powiedzieć, ile czasu trzeba spędzić w poczekalni, żeby trafić na wizytę do lekarza. Jeżeli jest możliwość, należy od razu zwracać się do przychodni — powiedziała „Kurierowi” Vilija Gurkšnienė, kierowniczka oddziału kontroli zakażeń wileńskiego dziecięcego szpitala w Santoryszkach.
Na przełomie grudnia i stycznia z powodu grypy hospitalizowano 56 osoby. 8 z nich były to dzieci do 2 lat, 27 osób — do 17 roku życia, pozostałe przypadki to osoby dorosłe. Jeden z chorych jest leczony na oddziale intensywnej terapii. Większość chorych było z okręgów kowieńskiego i wileńskiego.
Medycy przypominają, że najefektywniejszym środkiem prewencyjnym przeciw grypie są szczepionki. Ale są one efektywne co najmniej na kilka miesięcy przed rozpoczęciem sezonu grypy. Teraz, kiedy grypa atakuje coraz mocniej na szczepionki jest już za późno.
Zalecają również unikać zbiorowisk ludzi i kontaktu z chorymi. Należy również częściej myć ręce, a w razie choroby leczyć się w domu i nie iść do szkoły czy pracy.
SPOSOBY UNIKANIA GRYPY
Przede wszystkim należy unikać dużych skupisk ludzi. Jeść dużo warzyw i owoców. Nie zapominać o regularnych ćwiczeniach fizycznych. Utrzymanie dobrej kondycji fizycznej zimą pomaga zapobiegać zachorowaniu, ponieważ wzmacnia układ odpornościowy.
Regularnie wygrzewać się w saunie, która jest silnym bodźcem dla organizmu. Ma działanie hartujące, zwiększa wydolność i odporność organizmu. Jednak z uwagi na jej silne działanie na organizm, a zwłaszcza na układ krążenia, nie każdy może z sauny korzystać. Przeciwwskazaniami do kąpieli w saunie są: niewydolność krążenia, nadciśnienie tętnicze, choroby nowotworowe, alkoholizm, krwawienia jawne i utajone, ostre i przewlekłe choroby zakaźne, stwierdzone nosicielstwo chorób zakaźnych, choroby weneryczne do czasu zakończenia leczenia, czynna postać gruźlicy płuc i innych narządów, padaczka, ciąża, jaskra.
Należy unikać przewlekłego stresu, który sprawia, że organizm nasz bombardowany jest przez hormony: adrenalinę i hormony kory nadnerczy. Te ostatnie, jeśli obecne są w dużych ilościach, upośledzają odporność, a co za tym idzie — zwiększają podatność na infekcje. Dlatego warto podejmować regularne działania rozładowujące stres i napięcie, np. nauczyć się dystansować od pracy, oddawać się relaksowi lub ulubionym zajęciom sportowym.
Dla zdrowia bardzo ważny jest sen, dlatego nie można go sobie odmawiać zimą, jeśli organizm domaga się odpoczynku w łóżku.