Więcej

    W okolicach dworca zostaną odtworzone słynne sady Strumiłły

    Niezagospodarowany obszar położony między ulicami V. Šopeno, Šv. Stepono i Sodų zostanie uporządkowany i zazieleniony. Planuje się tu odtworzyć słynne sady Strumiłły. Wilnianie są zapraszani na spotkanie online z autorami projektu.

    Czytaj również...

    — 9 lipca o godz. 18:00 zapraszamy do udziału w spotkaniu online za pośrednictwem platformy Teams mieszkańców tej dzielnicy oraz wszystkich zainteresowanych tym projektem. Architekci uwzględnią uwagi i spostrzeżenia pomocne w realizacji projektu. Następnie przystąpią do przygotowania projektu technicznego, który zostanie zaprezentowany społeczności — zapowiada w rozmowie z „Kurierem Wileńskim” Gabrielus Grubinskas, rzecznik prasowy samorządu stołecznego.

    Tereny zielone i strefy rekreacyjne

    Już dawno samorząd zamierzał zagospodarować tereny przydworcowe. „W ramach projektu na obszarze graniczącym z dworcem autobusowym pojawi się zazieleniony skwer Šv. Stepono, między ulicami Liepkalnio i Pelesos — skwer Šviesos, zaś przy dworcu autobusowym — sady Strumiłły. Obecnie terytorium to służy przede wszystkim jako parking samochodowy, okolicznym mieszkańcom brakuje terenów zielonych i stref rekreacyjnych. Osoby podróżujące też będą mogły tu odpocząć oraz spędzić czas czekając na autobus czy pociąg” — mówi Laura Kairienė, główny architekt miasta.  

    Propagował ogrodnictwo i sadownictwo

    Dziś trudno sobie wyobrazić, że tuż za Bramą Rudnicką (znajdowała się u wylotu Rudnickiej na Zawalną) w pierwszej połowie XIX w. były rozległe sady i ogrody założone przez Józefa Strumiłłę (1774–1847).

    Słynny botanik, ogrodnik, adwokat i działacz społeczny studiował prawo na uniwersytecie w Wilnie. W 1811 r. założył pielęgnowany w sposób naukowy duży ogród z drzewami owocowymi, kwietnikami, inspektami i oranżerią.   

    Vladas Drema pisze, że sady i ogrody Strumiłły znajdowały się też na terenach obecnych ulic Sodų (Sadowej) i Gėlių (Kwiatowej) i rozciągały się aż do teraźniejszych dworców: kolejowego i autobusowego.

    Józef Strumiłło (1774–1847) jako pierwszy na Litwie upowszechniał podstawową wiedzę na temat ogrodnictwa. Propagował ogrodnictwo i sadownictwo w „Dzienniku Wileńskim”, w osobnych wydaniach zamieszczał katalogi sprzedaży roślin, reklamował gatunki kwiatów i nasion. Najważniejsze dzieło Strumiłły — trzytomowe studium „Ogrody północne” (1820) doczekało się ośmiu wydań. Wspomina je Czesław Miłosz w wierszu „Bogini”:

    Ile odmian grusz i jabłoni w naszych ogrodach! /Prowadzonych jak zalecają Ogrody północne Strumiłły/I porzeczki, i agresty, dereń i berberys, /Na wielkie smażenie konfitur, /Kiedy twarze gospodyń rozpalone od stania przy płycie (…).

    Znaczący jest napisany przez Strumiłłę podręcznik pszczelarstwa, zawierający m.in. przepisy na wyrób miodów pitnych i win miodowych. W dworach litewskich wina i miody Strumiłły były popularne aż do I wojny światowej.

    Pochowany w Wilnie

    Zmarł w Wilnie, pochowany został na Cmentarzu Bernardyńskim.

    Napis na jego grobie głosi: „Tu spoczywa/ Józef Strumiłło/ Radca Honorowy i Kawaler/ Pamięć prac Jego poświęconych dobru/ publicznemu i rozkrzewianiu/ ogrodnictwa w kraju długo trwać będzie”.

    Jego imieniem w 1991 r. nazwano ulicę w dzielnicy Naujininkai. Z działalnością słynnego ogrodnika związana jest także nazwa obecnej ulicy Sodų. Położona w okolicach dworca ulica dawniej nosiła nazwę Strumiłowskiej.

    Czytaj więcej: Wędrówki ulicami wileńskimi: Gdzie sady Strumiłły?

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    „Były sobie Fabianiszki” w przekładzie na język litewski

    Prezentacja książki odbyła się 7 września podczas festiwalu Dni Wilna. — Po litewsku ukazała się moja proza wspomnieniowa będąca przekładem książki z 2020 r. „Były sobie Fabianiszki”. Niedawno publikacją zainteresował się...

    Czterodniowy tydzień pracy nie sprawdza się w wielu sektorach

    — Wdrożenie czterodniowego tygodnia pracy może korzystnie wpłynąć na stan zdrowia pracowników, co jest bardzo istotne na Litwie, gdzie wymagany staż pracy przed przejściem na emeryturę wynosi 35 lat....

    Historia oświaty na Wileńszczyźnie w muzeum w Orzełówce

    — W 2013 r. budynek byłej szkoły, której historia sięga 1927 r., został przekazany dla Muzeum Etnograficznego Wileńszczyzny. Rozpoczęły się prace remontowe. W 2015 r. zaczęliśmy się zastanawiać, jak najbardziej racjonalnie możemy...