Uroczystość rozpoczęła się od serdecznego powitania gości przez panią Iwonę Geben, prezes Fundacji Wspierającej Oświatę Polską „Samostanowienie”. Następnie głos zabrała pani Danuta Korkus, prezes Wspólnoty Bujwidzkiej, która przybliżyła historię miejscowej świątyni, kaplicy oraz relikwii przechowywanych w kościele św. Jerzego. Uroczystość swoją obecnością zaszczycili m.in.: ks. Andrzej Andrzejewski — wieloletni i oddany przyjaciel śp. Stanisława Pieszki, pani Maria Wieloch — prezes Stowarzyszenia Rodzina Ponarska, rodzina zmarłego: synowie Jarosław i Aleksander oraz wnuki Inesa i Tomasz, a także przyjaciele Jerzy i Bronisława Siwiccy. Wśród uczestników znaleźli się również pani Zenobia Mikielewicz — dyrektor Gimnazjum im. Tadeusza Konwickiego w Bujwidzach, pan Dariusz Mikulewicz — starosta, wraz z pracownikami gminy, uczniowie i nauczyciele gimnazjum oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy Bujwidz.
Znał Bujwidze i utożsamiał się z nimi
W poruszającym przemówieniu prezes Fundacji „Samostanowienie”, Iwona Geben, przypomniała sylwetkę śp. Stanisława Pieszki. „Bujwidze to historia kresów, gdzie wciąż bije serce polskie i słychać mowę polską” — mówiła, podkreślając, że Stanisław Pieszko nie tylko znał Bujwidze, ale się z nimi utożsamiał.
Tu się urodził, tu stawiał pierwsze kroki jako uczeń, tu formował się jako młody Polak — wychowywany w duchu wiary i tradycji, pod opieką s. Wandy Boniszewskiej, wileńskiej stygmatyczki. Jako społecznik przez dekady wspierał polską oświatę, kulturę i Kościół na Litwie. Był posłem na Sejm Republiki Litewskiej, wiceprezesem Związku Polaków na Litwie, prezesem Fundacji „Samostanowienie”, a także inicjatorem wielu projektów edukacyjnych i religijnych. Odegrał kluczową rolę w rozwoju wileńskiej filii Uniwersytetu w Białymstoku, gdzie w 2023 r. uruchomił Kurs Teologiczno-Katechetyczny, przygotowując kadrę dla szkół polskich. Za swoje zasługi został uhonorowany przez trzech kolejnych Prezydentów RP: Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Zasługi.
Modlitwa przy pomniku i gest młodego pokolenia
Ważnym punktem uroczystości była modlitwa przy pomniku Jezusa Miłosiernego — dziele ufundowanym przez Pieszkę i jego bliskich w 2016 r. Figura wykonana z brązu w Krakowie, osadzona na marmurowym cokole z Białej Waki, stała się nie tylko symbolem wiary, ale także testamentem wdzięczności wobec wspólnoty. Tu odmówiono Koronkę do Miłosierdzia Bożego, w ciszy i skupieniu. Następnie uczestnicy przeszli na cmentarz, gdzie spoczywa śp. Stanisław Pieszko.
Młodzież z gimnazjum wygłosiła wzruszające słowa pamięci, a w miejscu spoczynku złożono wieńce i zapalono znicze. Ten gest młodego pokolenia był wyrazem kontynuacji pamięci, którą Pieszko tak gorliwie pielęgnował — zwłaszcza w kontekście uroczystości ponarskich, które organizował nawet w czasie pandemii.
Spotkanie zakończyło się wspólnym poczęstunkiem — okazją do rozmów, wspomnień i dzielenia się historią życia śp. Stanisława. „Nie sposób wymienić wszystkie jego zasługi — wciąż odkrywamy nowe ślady jego dobra, troski i zaangażowania” — mówiła Iwona Geben, zachęcając wszystkich do dzielenia się wspomnieniami i świadectwami. „Niech imię śp. Stanisława Pieszki pozostanie na tym szlaku ponarskim, w rodzinnej miejscowości Bujwidze — jako znak, że pamięć nie umiera, że polskość trwa, że wiara i miłość do ojczyzny mają twarz konkretnego człowieka.”
Czytaj więcej: In memoriam śp. Stanisław Pieszko. „Powtarzał, byśmy mieli dobre wzorce do naśladowania”