Więcej

    Wileńskie ślady polskich romantyków: Michał Elwiro Andriolli

    Romantyzm odmierza swój czas od momentu ukazania się w 1822 r. w Wilnie I tomu „Poezyj” Adama Mickiewicza, zawierającego słynne „Ballady i romanse”. Tak się złożyło, że w Wilnie urodził się, żył i tworzył także Michał Elwiro Andriolli. Dziś utalentowany rysownik, ilustrator i malarz kojarzy się przede wszystkim z Mickiewiczem, a dokładniej z jego wielkim dziełem „Pan Tadeusz”, do którego Andriolli stworzył niepowtarzalne ilustracje.

    Czytaj również...

    Nie każda epoka literacka ma tak wyraźną cezurę, która może być uważana za początek nowego prądu. Nie każda epoka może poszczycić się tak wielkimi osobowościami, które współtworzyły ten nurt w kulturze. Obok Mickiewicza umieszczani są zazwyczaj Juliusz Słowacki (także związany z Wilnem), Zygmunt Krasiński i, zauważony nieco później, Cyprian Kamil Norwid. W Wilnie, które stało się kolebką romantyzmu, mieszkali w swoim czasie Józef Ignacy Kraszewski i Władysław Syrokomla, twórcy, których także w wielkim stopniu inspirowały pierwiastki romantyczne. Polską muzykę romantyczną reprezentują m.in. tak słynni kompozytorzy, jak Fryderyk Chopin czy – związany też z Wilnem – Stanisław Moniuszko – opowiada ,,Kurierowi Wileńskiemu” dr Halina Turkiewicz, filolog i historyk literatury polskiej.

    Michał Elwiro Andriolli
    na litografii z XIX w.

    Pomieszkiwał u Mickiewicza

    Michał Elwiro Andriolli to także wybitna postać polskiego romantyzmu. Przyszedł na świat 14 listopada 1836 r. w Wilnie. Jego ojciec, Włoch Francesco Andriolli, służył w wojsku napoleońskim, trafił do niewoli rosyjskiej, później osiadł w Wilnie. Tu ożenił się z polską szlachcianką Petronelą Gośniewską. Pracował jako malarz i rzeźbiarz. Konserwował rzeźby i freski w katedrze wileńskiej, wykonał rzeźbę Ukrzyżowanego dla kościoła Franciszkanów.

    Michał Elwiro został wysłany na studia medyczne do Moskwy, jednak wbrew woli ojca przeniósł się do szkoły rysunkowej. Następnie udał się do Petersburga, gdzie w 1857 r. ukończył studia artystyczne. Dalej kształcił się w Rzymie i Paryżu.

    Po powrocie na Litwę wziął udział w powstaniu styczniowym, był ranny pod Dubiczami (Dubičiai), ścigany ukrywał się na Litwie, w Petersburgu i Moskwie. Został aresztowany i osadzony w więzieniu w Kownie, skąd udało mu się uciec i dotrzeć do Paryża. W 1866 r. podjął próbę powrotu na Litwę, został jednak schwytany i skazany na 15 lat katorgi. Po złagodzeniu wyroku mieszkał na zesłaniu w Wiatce, po amnestii osiadł w Warszawie.

    W 1883 r. artysta wyjechał razem z żoną do Paryża, gdzie zamieszkali u Władysława Mickiewicza – najstarszego syna Adama Mickiewicza. W późniejszych latach Andriolli przebywał na Litwie, namalował wówczas obrazy dla katedry w Kownie. Zmarł w 1893 r. w Nałęczowie.

    Kopia litografii autorstwa Andriollego z „Album Wileńskie”
    | Fot. Marian Paluszkiewicz

    Album Wileńskie

    Jeszcze w okresie przedpowstaniowym Andriolli stworzył cenne widoki Wilna. Po 1871 r. zyskał europejską sławę jako ilustrator książek. Ilustrował poematy Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” i „Konrad Wallenrod”, poemat „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego, powieść „Kunigas” Józefa Ignacego Kraszewskiego, dzieła Szekspira, James Fenimore Coopera i innych.

    Jan Kazimierz Wilczyński, znany miłośniki sztuk pięknych, od 1846 r. własnym nakładem drukował w Paryżu luksusowy „Album de Wilna”, czyli „Album Wileńskie”. Album składał się z 364 litografii i miedziorytów, podzielonych tematycznie, na których dość dokładnie zostały przedstawione zabytki architektury i sztuki Wilna oraz kilku innych miejscowości, krajobrazy okolic Wilna, sceny z przeszłości, postacie historyczne, portrety (m.in. Kraszewskiego, Adama Honorego Kirkora, hrabiego Eustachego Tyszkiewicza, Stanisława Moniuszki). Wilczyński zaprosił do współpracy artystów wileńskich, wśród których byli Kanut Rusiecki, Franciszek Zawadzki i Michał Elwiro Andriolli.

    Warto zaznaczyć, że Andriolli był wziętym ilustratorem książkowym, który współpracował z warszawskimi, paryskimi i londyńskimi wydawcami. Artysta jest autorem dotychczas najpopularniejszych ilustracji do „Pana Tadeusza”.

    Andriolli pozostaje autorem najbardziej znanych i dotąd najpopularniejszych ilustracji do „Pana Tadeusza”
    | Fot. Marian Paluszkiewicz

    Unikaty w zbiorach wileńskich

    Osobną część twórczości Andriollego stanowi malarstwo olejne, w szczególności religijne. Niektóre prace artysty znajdują się w zbiorach Wileńskiej Galerii Obrazów. Eksponaty nawiązujące do twórczości artysty posiada też wileńskie Muzeum Adama Mickiewicza.

    – Mamy w ekspozycji wydaną w 2009 r. w Toruniu książkę „Pan Tadeusz” z ilustracjami Andriollego. Jest to reprint lwowskiego wydania z 1882 r. Zwiedzający mogą też obejrzeć kopię obrazu jednego z widoków Wilna autorstwa Andriollego z „Albumu Wileńskiego” – opowiada Alicja Dzisiewicz, kustosz placówki.

    Niedawno muzeum Uniwersytetu Wileńskiego na aukcji Ars Via zakupiło dwie książki ilustrowane przez Andriollego. – Są to wydana w 1880 r. w Warszawie książka pt. „Urodzony Jan Dęboróg” Władysława Syrokomli, jedno z największych dzieł poety, oraz „Pamiętniki kwestarza” Ignacego Chodźki, wydane także w Warszawie w 1881 r. Są to unikatowe dzieła trzech twórców romantyzmu, z Wilnem związanych – mówi w rozmowie z „Kurierem Wileńskim” dr Vaiva Kubieckienė, kustosz placówki.

    Nowe eksponaty zostaną przekazane do zbiorów wileńskiego Muzeum Adama Mickiewicza, filii muzeum Uniwersytetu Wileńskiego.


    Artykuł opublikowany w wydaniu magazynowym „Kuriera Wileńskiego” nr 3(9) 22-28/01/2022

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Place na Starym Mieście: miejsce egzekucji i najbardziej harmonijny plac

    Do początku XIX w. Plac Ratuszowy był głównym placem targowym — handlowano tu wszelakim towarem. Sklepiki, pawilony handlowe i magazyny, w których kupcy trzymali swój towar mieściły się także w ratuszu oraz w otaczających plac budynkach. Najpierw zabudowania były...

    W historycznym gmachu biblioteki powstaje zmodernizowana przestrzeń kulturalna

    W budynku biblioteki mieszczącym się przy ul. Zygmuntowskiej 1 wykonano już niemało prac modernizacyjnych, wymieniono pokrycie dachowe oraz odnowiono elewację. Dokonano rekonstrukcji dobudówki, w której przechowywane są książki. Pomimo trwającego remontu biblioteka pozostaje otwarta. Placówka dostępna dla szerszej społeczności Po zakończeniu...

    Plac Katedralny: dzieło przypadku i reprezentacyjne miejsce Wilna

    W czasach pogańskich znajdowała się tu Dolina Świętoroga, o czym dziś przypomina ulica Šventaragio (w międzywojniu ulica Marii Magdaleny). Legenda głosi, że w dolinie tej palono zwłoki wielkich książąt litewskich. Istnieje pogląd, że na miejscu dzisiejszej archikatedry pw. św....

    Szczególne wotum w kaplicy Ostrobramskiej

    — Przed 105 laty naprzeciw ołtarza umiejscowiono srebrną tabliczkę od Józefa Piłsudskiego z napisem „Dzięki Ci Matko za Wilno”. Jest to dziękczynne wotum, które Marszałek Piłsudski złożył w 1919 r. w podzięce za to, że jego żołnierze wyzwolili w...