— W jeziorach Litwy występuje bardzo duża różnorodność gatunkowa ryb — od drapieżników, takich jak szczupaki czy okonie, po gatunki spokojne, np. karpie, karasie, leszcze czy linie. Różnorodność ta sprawia, że ekosystemy wodne są stabilne i funkcjonują w równowadze, a jednocześnie oferują atrakcyjne warunki dla wędkarzy. Najczęściej spotykane ryby to okonie i szczupaki, które regulują liczebność mniejszych gatunków, oraz karpie, karasie i leszcze, oddziałujące na dno jezior i roślinność wodną. W większych i głębszych jeziorach można natknąć się na rzadsze gatunki, takie jak sielawy, syki czy węgorze, które są szczególnie wrażliwe na zmiany środowiska i intensywne połowy — opowiada w rozmowie z „Kurierem Wileńskim” Simonas Račkauskas, konsultant ds. rybołówstwa Litewskiego Stowarzyszenia Myśliwych i Wędkarzy.
Populacja ryb w jeziorach
Zarybianie odbywa się na podstawie badań naukowych, z zastosowaniem metody biomanipulacji, mającej na celu poprawę stanu zbiorników wodnych. Działania te są realizowane w ramach projektu „LIFE SIP Woda”, w zakresie biomanipulacji przy użyciu drapieżnych ryb.
— Populacja ryb w jeziorach zależy od wielu czynników — przede wszystkim od wielkości i głębokości zbiornika, jakości wody, dostępności pokarmu oraz presji ze strony połowów. W ostatnich latach zasoby większości gatunków utrzymują się na stabilnym poziomie, a w niektórych przypadkach obserwuje się wzrost liczebności. Jest to efektem prowadzonych programów zarybiania, poprawy jakości wody, stosowania przez wędkarzy metody „złap i wypuść” oraz ograniczenia połowów komercyjnych — tłumaczy Simonas Račkauskas.
Ryby drapieżne pełnią rolę strażników ekosystemów wodnych, utrzymując naturalną równowagę. Żywią się innymi mieszkańcami wód — przede wszystkim rybami i płazami — dzięki czemu regulują liczebność mniejszych gatunków. Spadek populacji drapieżników prowadziłby do nadmiernego wzrostu liczebności narybków i małych ryb, co z kolei mogłoby doprowadzić do nadmiernego wyjadania zooplanktonu, pogorszenia przejrzystości wody i wzrostu zakwitów glonów.
Drapieżniki „oczyszczają” także populacje innych gatunków, eliminując osobniki słabe lub chore, dzięki czemu całe zespoły ryb pozostają zdrowsze.
Dbanie o środowisko naturalne
Aby populacja ryb w jeziorach Litwy była jeszcze większa i bardziej zróżnicowana, konieczne jest dbanie o środowisko naturalne. Należy zmniejszać zanieczyszczenia wód, chronić naturalne siedliska roślinne i lęgowe, przestrzegać zasad wędkarstwa rekreacyjnego oraz skutecznie egzekwować te przepisy.
— Naukowcy zalecają także kontynuowanie zarybiania lokalnymi gatunkami ryb, najlepiej przystosowanymi do warunków w danym jeziorze, oraz prowadzenie działań edukacyjnych wśród społeczeństwa. Inicjatywy te pomagają zachować równowagę ekologiczną i zapewniają, że jeziora Litwy pozostaną bogate w ryby zarówno teraz, jak i w przyszłości, stanowiąc cenne miejsce rekreacji i źródło bioróżnorodności — zaznacza specjalista.
Wiosną br., w ramach programu LIFE „Zintegrowane zarządzanie wodą na Litwie” państwowe zbiorniki wodne zostały zarybione młodymi szczupakami wyhodowanymi w tym roku. Celem działań było wzmocnienie naturalnych populacji ryb drapieżnych i poprawa stanu ekologicznego wód śródlądowych. Łącznie do litewskich jezior wypuszczono w tym roku 14,2 tys. sztucznie wyhodowanych szczupaków.