26 stycznia br. w Szkole Średniej w Jałówce odbyła się uroczystość nadania szkole imienia św. Jana Bosko. Został poświęcony też sztandar szkoły oraz pobłogosławiono atrybuty szkolne: hymn, godło i obraz patrona.
Św. Jan Bosko nieprzypadkowo został wybrany na Patrona placówki – to genialny wychowawca, opiekun i przyjaciel młodzieży. Idee świętego nie są obce społeczności szkolnej od dawna. Już od ponad 10 lat w pracy z młodzieżą pomagają nauczycielom księża ze zgromadzenia salezjanów założonego przez księdza Bosko.
Uroczystość nadania imienia poprzedziła intensywna praca całej społeczności szkolnej. 8 grudnia 2010 r., w dzień uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, powstał hymn szkoły, jego autorką jest nauczycielka muzyki Alicja Dacewicz. Zaprojektowano i wykonano sztandar, który został ufundowany przez Ambasadę Rzeczypospolitej Polskiej w Wilnie. Obraz oraz godło zostały namalowane przez byłą uczennicę Irenę Wołodkowicz. 31 stycznia został obrany dniem Patrona szkoły.
Historyczny moment uświetniło 40 gości.
Oficjalną część uroczystości rozpoczęła ceremonia nadania imienia szkole. Aktu tego dokonała mer Samorządu Rejonu Wileńskiego Maria Rekść – mer rejonu odczytała przyjętą w tej sprawie uchwałę Rady Samorządu. Następnie Stanisław Kargul, Radca-Minister, Kierownik Wydziału Konsularnego Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Wilnie, przekazał sztandar na ręce Zbigniewa Czecha, dyrektora szkoły. Po ceremonii ślubowania na sztandar odbyły się kolejno odsłonięcie i wyświęcenie obrazu, logo i tekstu hymnu. O pobłogosławienie atrybutów szkolnych poproszono księży Carlena Silvio, przełożonego zakonu salezjanów, wikariusza inspektora w Turynie, Ryszarda Umańskiego, wicedyrektora „Caritasu” Archidiecezji Częstochowskiej oraz Eduardasa Kirstukasa, proboszcza niemeńczyńskiej parafii św. Michała Archanioła, dziekana dekanatu niemeńczyńskiego.
Drugą część uroczystości rozpoczęto Mszą Świętą, którą celebrowało 15 zaproszonych kapłanów. Mszę sprawowano w intencji wspólnoty szkolnej w Jałówce oraz jej dobroczyńców.
Trzecia część miała charakter artystyczny i złożyły się na nią pozdrowienia gości, wiersze recytowane przez uczniów oraz przedstawienie pod tytułem „Dzieciaki z oratorium”.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
