Więcej

    Sprawa 13 stycznia nadal budzi emocje

    Czytaj również...

    Litewski sąd skazał prawie 70 sowieckich wojskowych i urzędników za zbrodnie wojenne i przeciw ludzkości popełnione w styczniu 1991 r.  Fot. Marian Paluszkiewicz

    Rosyjska Fundacja „Pamięć historyczna” zaskarżyła w OBWE decyzję litewskiego sądu w tzw. sprawie 13 stycznia. Politolog Andrzej Pukszto sądzi, że jest to zwykły chwyt propagandowy.

    – Rosja stoi na stanowisku, że w 1991 r. na Litwie nie było żadnej agresji sowieckiej, a były tylko walki wewnątrz między różnym opcjami. Tak, jak to prezentował przebywający teraz w więzieniu Algis Paleckis, że „swoi strzelali do swoich”. Chociaż to przeczy wypowiedziom ówczesnych przedstawicieli władz sowieckich, którzy chcieli zachować Związek Sowiecki. Tego typu działania traktuję więc jako zagrywkę propagandową – powiedział „Kurierowi Wileńskiemu” Andrzej Pukszto, historyk, politolog oraz kierownik Katedry Politologii na Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie.

    Rosyjska Fundacja „Pamięć historyczna”, która jest nieoficjalnym narzędziem propagandowym Kremla, zwróciła się z wnioskiem do Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) dotyczącym tzw. sprawy 13 stycznia. Fundacja pisze, że skazanie obywateli Rosji i Białorusi przez litewski sąd jest bezprawne. „Naszym zdaniem, wydając wyrok, sąd zastosował normy prawa karnego z 2003 r., które nie egzystowały w roku 1991” – czytamy w oświadczeniu.

    Czytaj więcej: Litwa skazuje na dożywocie winnych wydarzeń 13 stycznia 1991 roku

    Zdaniem Pukszty, Rosja, czyniąc podobnie, próbuje zdyskredytować Litwę w oczach Zachodu.
    – Po pierwsze, chcą pokazać zachodniej opinii publicznej, że Litwa i w ogóle kraje bałtyckie są awanturnikami, którzy ciągle żądają niezrozumiałych rzeczy. Po drugie, trzeba pamiętać słowa Putina, dla którego rozpad ZSRS był „największą katastrofą geopolityczną XX wieku” – podkreślił historyk.

    W styczniu br. Sąd Okręgowy w Wilnie skazał prawie 70 sowieckich wojskowych i urzędników za zbrodnie wojenne i przeciw ludzkości popełnione w styczniu 1991 r. Większość skazanych było sądzonych zaocznie. Przed sądem stanęli tylko Jurij Mel, który otrzymał siedem lat pozbawienia wolności oraz Genadij Iwanow skazany na cztery lata więzienia.

    Wśród skazanych znalazł się były minister obrony ZSRR, Dmitrij Jazow, który otrzymał 10 lat pozbawienia wolności. Poza tym były dowódca wileńskiego garnizonu armii sowieckiej, Władimir Uschopczyk, został skazany na 14 lat pozbawienia wolności, a były oficer KGB Michaił Gołowatow – na 12.

    CZYTAJ WIĘCEJ:  Prokuratura Litwy żąda dożywocia dla figurantów sprawy 13 Stycznia

    Pozostali figuranci sprawy 13 stycznia otrzymali wyroki od 4 do 14 lat pozbawienia wolności. Sąd Okręgowy w Wilnie przyznał status pokrzywdzonych prawie 700 osobom. W trakcie procesu przesłuchano tysiąc świadków. Akta sprawy liczyły 709 tomów.

    Wyrok został skrytykowany przez władze rosyjskie. Zdaniem funkcjonariuszy Federacji Rosyjskiej wyrok jest sprzeczny z prawem międzynarodowym oraz wewnętrznym prawem Litwy, ponieważ ich zdaniem „litewskie instytucje nie podały żadnego faktu złamania prawa przez radzieckich wojskowych”.

    Andrzej Pukszto sądzi, że władze na Kremlu dotychczas nie mogą wybaczyć Litwie, że doprowadziła sprawę dotyczącą wydarzeń styczniowych do końca.

    – Z pewnością ich to zabolało. Ten temat powraca cały czas. Są produkowane filmy dokumentalne oraz reportaże telewizyjne. Temat rozpadu ZSRS jest ciągle obecny. Zresztą, w rosyjskiej propagandzie negatywnie są przedstawiani również rosyjscy demokraci, którzy walczyli na początku lat 90. o wolną i demokratyczną Rosję. Podobnie jest traktowany również Borys Jelcyn – tłumaczył politolog.

    11 marca 1990 r. Rada Najwyższa ogłosiła Akt Przywrócenia Państwa Litewskiego i ogłosiła wyjście z ZSRS. Decyzja nie została zaaprobowana przez ówczesne kierownictwo w Moskwie. Na początku stycznia 1991 r. władze ZSRR postanowiły użyć wojska do stłumienia litewskich aspiracji niepodległościowych. W nocy, z 12 na 13 stycznia, wojska sowieckie przeprowadziły atak na wieżę telewizyjną oraz siedzibę Litewskiego Radia i Telewizji, w czasie którego zginęło 14 osób, a 150 zostało rannych. Ofiary walki o niepodległość zostały pochowane na cmentarzu Antokolskim. Ostatecznie sowieci wycofali się z zajętych obiektów w sierpniu, kiedy w Moskwie załamał się pucz Janajewa.

     

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Nudny kraj

    Bardzo lubię polską literaturę faktu. Polski reportaż jest tą rzeczą, z której Polska i Polacy są dumni. Podczas wizyty w polskich księgarniach zauważymy mnóstwo tytułów polskich autorów poświęconych Ukrainie, Rosji, Kaukazowi lub Bałkanom. Jak dotychczas Litwie została poświęcona jedna...

    Tu się rozmieści niemiecka brygada. Kasčiūnas: „Miasteczko wojskowe zbudujemy na czas”

    Na konferencji prasowej szef Ministerstwa Ochrony Kraju (KAM) poinformował media, że teraz kiedy jest zatwierdzony projekt urbanistyczny, priorytetem jest zatwierdzenie planu inwestycyjnego. „Przygotowaliśmy plan. Musimy go zatwierdzić na początku grudnia na szczeblu rządowym i ogłosić przetarg na drugi etap. Spółki,...

    Najnowsze polskie kino blisko wileńskiego widza

    Projekt Spotkania z Kinem Polskim, realizowany wspólnie przez Dom Kultury Polskiej w Wilnie oraz Fundację „Kontrplan”, ruszył w maju br. W ramach projektu w ubiegłym tygodniu został pokazany film „Czarna owca”, w tym tygodniu (6 listopada) odbędzie się pokaz...

    Polskie władze do kwestii granic podeszły odpowiedzialnie

    Październik w historii XX-wiecznych relacji polsko-litewskich ma szczególne znaczenie. Zajęcie Wilna przez „zbuntowane” oddziały Lucjana Żeligowskiego 9 października 1920 r. rozpoczęło wieloletni konflikt o Wilno, który kładł się cieniem na stosunki między dwoma krajami niemal przez całe minione stulecie. Oczywiście...