Więcej

    Wileńskie ślady polskich romantyków: Józef Strumiłło. Upiększał miasto kwiatami

    Pierwszym miejscem, które zdobiły rośliny Józefa Strumiłły, były kwitnące ogrody na przedmieściach Wilna. Dziś przypominają o tym tylko nazwy ulic – Sadowa i Kwiatowa – przebiegających w okolicach dworca.

    Czytaj również...

    Gdy Adam Mickiewicz przygotowywał do druku „Ballady i romanse”, Józef Strumiłło pracował nad swoim „Traktatem o daliach”. Niektóre rękopisy słynnego ogrodnika ukazały się w drukarni Józefa Zawadzkiego. Wydrukowany tu tomik poezji wieszcza wyznaczył początek polskiego romantyzmu.

    Przedmieścia miodem pachnące

    Sady i ogrody Józefa Strumiłły rozciągały się tuż za Bramą Rudnicką, która znajdowała się u wylotu ul. Rudnickiej (Rudninkų) na Zawalną (Pylimo). Czesław Miłosz w swoim wierszu „Bogini” pisał o ogrodach Strumiłłowskich: „Ile odmian grusz i jabłoni w naszych ogrodach!/Prowadzonych jak zalecają Ogrody północne Strumiłły,/I porzeczki, i agresty, dereń i berberys,/Na wielkie smażenie konfitur,/Kiedy twarze gospodyń rozpalone od stania przy płycie”.

    W pierwszej połowie XIX w. kwitnące przestrzenie znajdowały się też na terenach obecnych ulic Sodų i Gėlių i rozciągały się aż do teraźniejszych dworców: kolejowego i autobusowego. Dziś na przedmieściach, które kiedyś „miodem pachniały” znajdują się ciasno zabudowane kamienicami ulice.

    Czytaj więcej: Wileńskie ślady polskich romantyków: Władysław Syrokomla

    Ogrodnik z zamiłowania

    Józef Strumiłło urodził się w 1774 r. we wsi Kurkliszki w powiecie wiłkomierskim. Niektóre źródła podają, że przyszedł na świat w Wilnie. Studiował prawo na Uniwersytecie Wileńskim. Po studiach pracował jako adwokat w Wiłkomierzu (Ukmergė), następnie w Izbie Sądowej Guberni Litewskiej w Wilnie. W 1812 r. brał udział w pracach Tymczasowego Rządu Wielkiego Księstwa Litewskiego. Za współpracę z Towarzystwem Patriotycznym został w 1826 r. osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu. W 1829 r. wrócił do Wilna i poświęcił się ogrodnictwu.

    Przedtem jeszcze, w 1811 r., na ówczesnym przedmieściu Wilna, za Bramą Rudnicką, założył duży sad owocowy. Przy wejściu znajdowało się rymowane ogłoszenie: „Ogród otwarty do godziny 8-mej wieczorem, psów do ogrodu wprowadzać i kwiatów zrywać niewolno./Ktokolwiek z gości wszedłszy do tego ogrodu zerwie co zabroniono, wówczas bez zawodu/czy to będzie Kawaler, czy Dziecko, czy Dama,/Spotka go to, co w raju spotkało Adama”.

    „Ogrody północne” wydane w wileńskiej drukarni Józefa Zawadzkiego
    | Fot. wikipedia

    Autor „Ogrodów północnych”

    W dziedzinie sadownictwa i ogrodnictwa Strumiłło był samoukiem. Wiedzę swą wzbogacał, czytając zagraniczną literaturę. Prace publikował w „Dzienniku Wileńskim”. W osobnych wydaniach zamieszczał katalogi sprzedaży roślin, opisywał gatunki kwiatów i nasion z ogrodu lub ze szklarni.

    Jest autorem książek „Ogrody północne”, „Pszczelarstwo ogrodowe, czyli domowe”, „Traktat, czyli nauka o daliach” i innych. Opisał ponad sto odmian drzew owocowych, krzewów jagodowych oraz roślin leczniczych. Jako pierwszy na Litwie upowszechniał podstawową wiedzę na temat ogrodnictwa. Wydawane wielokrotnie „Ogrody Północne” aż do 1876 r. były głównym podręcznikiem z zakresu ogrodnictwa. Dzięki tej książce zyskał sławę propagatora kultury ogrodniczej w Polsce.

    „Znaczący jest też napisany przez Strumiłłę podręcznik pszczelarstwa, zawierający m.in. przepisy na wyrób miodów pitnych i win miodowych. W dworach litewskich miody i wina Strumiłły były popularne aż do I wojny światowej” – pisze prof. Tomas Venclova.

    Czytaj więcej: Wileńskie ślady polskich romantyków: Kazimierz Jelski, mistrz dłuta

    Zmarł w Wilnie. Upamiętnienie

    Józef Strumiłło zmarł na gruźlicę. Pochowany został na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie. Inskrypcja na jego grobie: „Tu spoczywa/Józef Strumiłło/Radca Honorowy i Kawaler/Pamięć prac Jego poświęconych dobru/publicznemu i rozkrzewianiu/ogrodnictwa w kraju długo trwać będzie,/ur. 1774, um. 1847”. Podczas renowacji cmentarza w latach 2005–2010 kamień nagrobny został odnowiony.

    W okresie międzywojennym dzisiejsza ulica Sodų nazywała się Strumiłłowską. Po wojnie imię zasłużonego dla Wilna botanika, ogrodnika, adwokata zniknęło z mapy miasta. Dopiero po odzyskaniu przez Litwę niepodległości jedną z ulic w dzielnicy Naujininkai (Nowy Świat) nazwano imieniem Józefa Strumiłły. Ulica Juozapo Strumilos znajduje się na obrzeżach miasta.

    Na terenach przydworcowych, w okolicach ulicy Świętostefańskiej, powstaje nowa atrakcyjna zielona przestrzeń. Będzie nawiązywała do założonych przed ponad 200 laty ogrodów Strumiłłowskich. Na terenie o powierzchni 0,7 ha ma być urządzony sad owocowy, otwarta przestrzeń do organizowania imprez oraz plac zabaw. Na terytorium ogrodu miałoby być urządzone miejsce upamiętniające Józefa Strumiłłę.

    WIĘCEJ NIŻEJ | Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Czytaj więcej: Wileńskie ślady polskich romantyków: Tomasz Zan


    Artykuł opublikowany w wydaniu magazynowym „Kuriera Wileńskiego” nr 25 (74) 25/06-01/07/2022

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Place na Starym Mieście: miejsce egzekucji i najbardziej harmonijny plac

    Do początku XIX w. Plac Ratuszowy był głównym placem targowym — handlowano tu wszelakim towarem. Sklepiki, pawilony handlowe i magazyny, w których kupcy trzymali swój towar mieściły się także w ratuszu oraz w otaczających plac budynkach. Najpierw zabudowania były...

    W historycznym gmachu biblioteki powstaje zmodernizowana przestrzeń kulturalna

    W budynku biblioteki mieszczącym się przy ul. Zygmuntowskiej 1 wykonano już niemało prac modernizacyjnych, wymieniono pokrycie dachowe oraz odnowiono elewację. Dokonano rekonstrukcji dobudówki, w której przechowywane są książki. Pomimo trwającego remontu biblioteka pozostaje otwarta. Placówka dostępna dla szerszej społeczności Po zakończeniu...

    Plac Katedralny: dzieło przypadku i reprezentacyjne miejsce Wilna

    W czasach pogańskich znajdowała się tu Dolina Świętoroga, o czym dziś przypomina ulica Šventaragio (w międzywojniu ulica Marii Magdaleny). Legenda głosi, że w dolinie tej palono zwłoki wielkich książąt litewskich. Istnieje pogląd, że na miejscu dzisiejszej archikatedry pw. św....

    Szczególne wotum w kaplicy Ostrobramskiej

    — Przed 105 laty naprzeciw ołtarza umiejscowiono srebrną tabliczkę od Józefa Piłsudskiego z napisem „Dzięki Ci Matko za Wilno”. Jest to dziękczynne wotum, które Marszałek Piłsudski złożył w 1919 r. w podzięce za to, że jego żołnierze wyzwolili w...