We czwartek, 28 października, o godz. 17:00 w Wileńskiej Galerii Obrazów przy ul. Wielkiej 4 (lit. Didžioji) otworzy się wystawa prac malarza Stanisława Bohusza-Siestrzeńcewicza. Będzie czynna do 15 grudnia bieżącego roku. Wystawa prezentuje najważniejsze dzieła zachowane w Polsce i na Litwie. Przedstawiona będzie szeroka twórczość artysty — od obrazów i rysunków na codzienne tematy po obrazy z życia wileńskich ulic i arystokratycznych salonów na początku XX wieku.
Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz (ur. 1869) rozpoczął studia artystyczne w Wilnie w pracowni Michała Medarda Rudnickiego przy ulicy dzisiejszej ulicy Tilto w Wileńskiej Szkole Rysunku prowadzonej przez Iwana Trutnewa.
1888-1894 latach kontynuował studia artystyczne w Cesarskiej Akademii Sztuk w Petersburgu.
1894-1895 latach artysta studiował w Académie Julian w Paryżu. Później wyjechał do Monachium. Spędził kilka lat w pracowni słynnego polskiego malarza Józefa Brandta.
Czytaj więcej: Wileńszczyzna bogata w talenty malarskie
Artysta romantycznego realizmu
Bohusza-Siestrzeńcewicza charakteryzuje romantyczny realizm, który ujawnia się w zręcznie malowanych scenach z życia codziennego, efektowna kompozycja z mocno wyrażoną perspektywą, precyzyjnym rysunkiem i wspaniałym kolorytem.
Talent Stanisława był szczególnie widoczny w rysunkach, którymi zafascynował publiczność już w 1896 roku na wystawie „Kunstverein” w Monachium. W 1913 roku w Wilnie ukazał się album z jego rysunkami, który zyskał ogromną popularność. W 1928 roku album był wydany ponownie.
Zresztą, Bohusz-Siestrzeńcewicz przygotowywał również grafiki użytkowe. Jest autorem m.in. plakatu promującego pożyczkę odrodzenia Polski, duże przedsięwzięcie międzywojennej Polski. W rogu podpisał się słowami „Sistrzeńcewicz/ Wilno”.
Wyrafinowany portrecista
Artysta zasłynął także jako portrecista. Potrafił ukazać piękno wilnian i wyrafinowany gust. Na początku XX wieku stworzył także kompozycje symboliczne o cechach secesyjnych — „Gejsza”, „Impromtu (Płacząca kobieta)”, „Mały Faun” i inne.
W trudnych latach I wojny światowej artysta namalował jedne ze swoich najbardziej imponujących prac — wielkoformatowe płótna „Ulica w Wilnie (Tania kuchnia dla inteligencji)” i „Dzieci z przedmieść (Głód w Wilnie)”. Płótna z tego okresu wyróżniają się niezwykle subtelną grą kolorów, mistrzowsko stworzonym efektem blasku, powiązaniami z młodopolskim malarstwem i sztuką japońską.
Praca naukowa
Artysta był również zaangażowany w pracę naukową i edukacyjną. W 1919-1920 latach uczył malarstwa na Uniwersytecie Stefana Batorego.
Bohusza- Siestrzeńcewicz również dobrze zarządzał i piórem. Pisał teksty o sztuce. W 1909 roku publikował w dzienniku „Kurjer litewski” stały artykuł edukacyjny „O malarstwie”. Na podstawie wykładów wygłaszanych na kursach uniwersyteckich, w 1916 roku wydał książki „Piękno i sztuka”, „Jan Matejko”, „Wilno i estetyka”.
Malarz a świat
Artysta wystawiał swoje prace w Monachium, Berlinie, Warszawie, Petersburgu i innych. Debiutował w Wilnie w 1897 roku. W 1902 salonie Stanisława Bulharowskiego wystawił obraz „Żyd”. Najbardziej efektowne przedstawienie malarza miało miejsce w Wilnie w 1903 roku. Na wystawie polskiej sztuki współczesnej „Ars” („Sztuka”) zorganizowanej przez Ferdynanda Ruszczyca, artysta wystawił w nim kilka portretów i efektownych obrazów inspirowanych secesją i symboliką „Pawie pióro”, „Gejsza”.
Wystawę, stworzoną ze zbiorów polskich i litewskich, zorganizowało Muzeum Powiatowe Suwalszczyzny. Oprócz Litewskiego Narodowego Muzeum Sztuki, prace wypożyczały jej Muzea Narodowe w Warszawie i Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Mazowieckie w Płocku, Muzeum Okręgu Leszno, Litewskie Muzeum Narodowe, Muzeum Dziedzictwa Kościelnego w Wilnie, Litewskie Centrum Sztuki „Tartle”, dr. Jaunius Gumbis i prywatni polscy kolekcjonerzy.
Kurator wystawy — Eliza Ptaszyńska (Muzeum Powiatu Suwalskiego)
Koordynator wystawy w Wilnie — Evaldas Stankevičius (Litewskie Narodowe Muzeum Sztuki)
Organizatorzy: Litewskie Narodowe Muzeum Sztuki, Muzeum Powiatu Suwalskiego
Sponsor: Interreg V-A Litwa — Polska
Czytaj więcej: Album Wilczyńskiego – najsłynniejszy dokument artystyczny prezentujący Wilno
Na podst.: organizatorzy, własne