Sygnatariusz urodził się w 1935 r. w okręgu mariampolskim, obecnie rejon preński (lit. Prienų rajonas), i studiował na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie ukończył studia na Wydziale Historii i Filologii.
W latach 1966-1973 wykładał filozofię w Wileńskim Instytucie Budownictwa Inżynieryjnego (obecnie Vilnius Tech), później pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii oraz wykładał na Uniwersytecie Michała Römera.
Kuzmickas był członkiem grupy inicjatywnej Sąjūdisu w latach 1988-1990, członkiem Rady Sejmowej Sąjūdisu oraz członkiem Komitetu Centralnego niezależnej Litewskiej Partii Komunistycznej w latach 1989-1990.
W latach 1990-1992 pracował w Radzie Najwyższej Litwy — Sejmie Ustawodawczym, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego.
Czytaj więcej w artykule sygnatariusza Zbigniewa Balcewicza: Wolności i niepodległości nie podaje się na srebrnym talerzu
Uczestniczył w życiu politycznym także wolnej Litwy
Został również wybrany do Sejmu w latach 1996-2000.
Od 1994 r. był członkiem Związku Ojczyzny — Litewskich Chrześcijańskich Demokratów.
Był autorem ponad 300 artykułów naukowych i publicystycznych, książek „Człowiek i jego ideały” (1975), „Współczesna filozofia katolicka” (1976), „Kulturowa samoświadomość narodu” (1989), „Wyzwolenie się. Epizody w polityce zagranicznej 1988-1991” (2006), a także był redaktorem czasopisma „Revue Baltique”.
Kuzmickas był odznaczony Wielkim Krzyżem Komandorskim Orderu Giedymina w 2000 r. oraz Orderem Świętego Krzyża Maryi Ziemi Estońskiej 4 stopnia w 2013 r.