Więcej

    Kajakowy spływ na 56–lecie — na przekór falom kryzysu

    Czytaj również...

    Po ostrym treningu na wartkich wodach Żejmiany płynięcie Wilią było po prostu spacerkiem po autostradzie	 Fot. Aleksander Borowik
    Po ostrym treningu na wartkich wodach Żejmiany płynięcie Wilią było po prostu spacerkiem po autostradzie Fot. Aleksander Borowik

    1 lipca „Kurier Wileński” — razem ze swoimi najwierniejszymi Czytelnikami i Przyjaciółmi — obchodzi 56. rocznicę wydawniczą.  Zespół redakcyjny postanowił tę datę „opłynąć” w przeddzień święta wyruszając na kajakowy spływ. Postanowił udowodnić sobie i innym, że poradzi z falami kryzysu. Zresztą niepierwszy już raz!

    „Kryzys kryzysem, ale urodziny muszą być!” — tupnęła pantofelkiem nasza Ewa Gedris, ucinając toczącą się w ubiegłym tygodniu dyskusję.

    56. rocznica „Kuriera Wileńskiego”. Urodziny, jakoś niby nie wypada przemilczeć. No, ale jak tu bale urządzać, skoro takie ciężkie czasy nastały. Kryzys gospodarczy, jakiego świat nie widział od 60 lat, boleśnie dotknął już każdą rodzinę na Litwie. Odczuł go też i zespół redakcyjny polskiego dziennika.
    Ale z drugiej strony — nie będziemy przecież szykować się do stypy…

    Bujnie zarośnięte brzegi Żejmiany zazdrośnie ukrywały zakręty rzeki  Fot. Aleksander Borowik
    Bujnie zarośnięte brzegi Żejmiany zazdrośnie ukrywały zakręty rzeki Fot. Aleksander Borowik

    „Musimy uczcić. Choć i nie okrągłą datę, ale kolejną rocznicę wydawniczą!”— postanowiliśmy w końcu zgodzić się na awanturę wymyśloną przez energiczną Ewkę.

    Popłyniemy kajakami! To będzie bardzo symboliczny spływ. Udowodnimy sobie i innym, że nawet w najgorszych czasach nie wolno się poddawać, załamywać rąk. Trzeba jakoś wiosłować przez życie. Omijając podwodne rafy utrzymać się na powierzchni wzburzonych fal i pokonać kolejne zawirowania historii.
    A tego nie da się zrobić bez przyjaciół, do których „Kurier” zawsze ma szczęście!

    Pomocną dłoń wyciągnęli do nas Mirosław Barsul i Robert Sadowski, którzy organizują spływy kajakowe po najpiękniejszych zakątkach Litwy. Nie tylko wypożyczyli nam nieodpłatnie 9 dwumiejscowych kajaków, lecz także byli naszymi opiekunami na całej długości trasy z Podbrodzia do Niemenczyna.

    20 kilometrów. Najpierw Żejmianą, a potem Wilią. To było niesamowite!

    Kiedy minął pierwszy strach przed wywróceniem się (prawie nikt z nas nigdy nie płynął kajakiem) i kiedy nauczyliśmy się zgranie(!) wiosłować (ile to kosztowało nerwów…), mogliśmy podziwiać wspaniałą przyrodę Wileńszczyzny, widzianej nieoczekiwanie ze środka rzeki.

    „Bulba”, czyli walenie piłką po siedzących „ziemniakach”, które próbują przechwycić narzędzie tortur Fot. Aleksander Borowik
    „Bulba”, czyli walenie piłką po siedzących „ziemniakach”, które próbują przechwycić narzędzie tortur Fot. Aleksander Borowik

    Roztańczona Żejmiana — raz kapryśnie podstępna, raz zalotnie uwodzicielska, zauroczyła nas swoim tajemniczym światem wody, lasów i ich mieszkańców.

    A szeroka w biodrach Wilia, do której wpadliśmy jak rozbrykane przedszkolaki, dostojnie przypomniała, że jest „strumieni naszych rodzica”…
    „Jak pięknie!” – wzdychaliśmy wtedy.

    „Jak boli…” — stękamy teraz, pocierając nieprzyzwyczajone do wiosłowania ciało. „A nie trzeba było tak lecieć!” — śmiał się Mirek podziwiając nas, że trasę pokonaliśmy o godzinę szybciej, niż jego dotychczasowi klienci.

    A „lecieć” nam się chciało, bo musiało. W Niemenczynie, pod leśniczówką nad stawami, czekał na nas Waldemar (brat naszej Ewy), ze wspaniałymi szaszłykami.

    Szaszłyki szybko i grzecznie rumieniły się pod czujnym okiem Waldemara Fot. Aleksander Borowik
    Szaszłyki szybko i grzecznie rumieniły się pod czujnym okiem Waldemara Fot. Aleksander Borowik

    Czekały orzeźwiające napoje od spółki „Nartida ir Co” z Kabiszek, czekało schłodzone polskie piwo. Na swoją kolej czekał też tort urodzinowy.
    Potem była „bulba” (białoruska odmiana siatkówki), elegancki badminton (panie bardzo zgrabnie się popisały)  i latające talerze. Co do ostatniego — tylko spokojnie, obyło się bez baletów. Talerz latał, ale nie ten ze stołu, a plastikowy — do gry.
    Ech, fajnie było…

    WIĘCEJ NIŻEJ | Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    I już słyszę jak, drodzy Czytelnicy, pytacie. I ile to kosztowały tak rozwiązłe jak na teraźniejsze, ciężkie czasy, obchody 56. rocznicy?
    Z całą odpowiedzialnością odpowiadamy, że podatnika (tak litewskiego jak i polskiego) nie kosztowało to nic.

    A nas? 35 litów od osoby. (Do)słownie trzydzieści pięć litów za obowiązek uczczenia rocznicy dziennika polskiego na Litwie.
    Aha, i jeszcze zapomnieliśmy podziękować pewnemu bardzo wielkiemu sponsorowi.

    Nazywa się Czytelnik „Kuriera Wileńskiego”. To ten, który wspiera — kupując gazetę, pomaga — podpowiadając tematy, broni — gasząc ognie złych języków i buduje — śląc na urodziny i w dni powszednie dobre słowa.

    Tak więc za ten kajakowy spływ na falach kryzysu — wszystkim Wam — dziękujemy. Nie wywróciła nas jego fala, o nie!

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Zielony banan przez internet, czyli plusy i minusy e-zakupów

    Ogólnie rzecz biorąc, kupowanie żywności przez internet nie różni się niczym od zamawiania innych rzeczy. Z listy wybiera się interesujące produkty, dodaje do „koszyka”, a następnie finalizuje się transakcję przez bank czy kartą płatniczą przez czytnik kuriera. Minusy sklepu „tradycyjnego” Ale większość...

    Rekordowy skok cen żywności

    Jak „Kurier Wileński” się dowiedział od spółki monitorującej ceny produktów spożywczych Pricer.lt — wzrosły oferty cenowe w prawie wszystkich sklepach kraju. — No to wystartowaliśmy „dobrze” jak nigdy! Po nacieszeniu się wiadomościami, że nasze życie staje się coraz „lepsze”, spójrzmy na...

    Pogrzebali go, a on… zadzwonił!

    W potoku informacyjnym z całego świata co rusz pojawiają się makabryczne „ciekawostki” związane z grzebaniem zmarłych.  Niedawno horror, rodem z dreszczowców Hitchcocka, przeżyła pewna rodzina z Kłajpedy. Telefon podczas pogrzebu Otóż tamtejsi lekarze postanowili 44-letniego mężczyznę, nazwijmy go Tomasem, wypisać ze szpitala...

    Przygotować ziemię na wiosnę już teraz!

    Tak więc, co trzeba zrobić, by wiosna przywitała zdrowymi roślinami? Nawozy. Takie jak np. ściółka z trawy, kompost czy obornik trzeba rozłożyć na powierzchni ziemi, aby mogły się naturalnie rozkładać i wzbogacać glebę w cenne substancje. Ocena stanu ziemi Pierwszym krokiem...