
.
Stało się już małą tradycją, iż na początku maja Centrum Dziennego Pobytu Osób Niepełnosprawnych w Niemenczynie zaprasza do Ośrodka Kultury na swoje święto. Podopieczni Centrum, pod czujnym okiem pracowników, szykują program artystyczny specjalnie na tę okazję. W tym roku, wyjątkowo, niepełnosprawni rysowali własny emblemat święta, po czym została wybrana jedna praca, która dekorowała salę podczas święta.
W tym roku święto odbyło się 7 maja. Od rana trwały próby. Gdy na sali zaczęli zbierać się widzowie, na dużym ekranie wyświetlono logo: pod dachem domu rosnące drzewo, którego liście — to wiele kolorowych dłoni. Jak zwykle święto rozpoczęto piosenką „Centrum”.

Po czym przywitano przybyłych gości, m. in. Ritę Tamašunienė, wicedyrektora administracji Samorządu Rejonu Wileńskiego, Stefanię Stankiewicz, kierowniczkę Wydziału Opieki Socjalnej Samorządu, Edmunda Szota, kierownika Wydziału Kultury, Sportu i Turystyki, Jurgitę Pukienė, dyrektor Dziecięco-Młodzieżowego Ośrodka Socjalnego, Rasę Tamašiunienė, dyrektor Domu Opieki Społecznej w Podbrzeziu, przyjaciół z Centrum Dziennego Pobytu Osób Niepełnosprawnych w Solecznikach oraz dzieci z Centrum Dziennego „Svajonė”, a także wszystkich zebranych na sali. Podziękowano sponsorom: ZSA „Mylida”, ZSA „Nartida”, ZSA „Nemta”, Leonardowi Stankiewiczowi oraz ZSA „Girteka”. Zawdzięczając tej ostatniej niepełnosprawni wystąpili po raz pierwszy w strojach scenicznych. Słowa uznania padły pod adresem Samorządu Rejonu Wileńskiego za utrzymanie Centrum i nieustanną troskę.
Program koncertu składał się z piosenek wykonywanych wspólnie, jak również solo (Sabina Morkunaitė, Jarosław Gasiancew) czy w duecie (Sabina Morkunaitė i Jolanta Sewruk, Maria Suchodolska i Inessa Tomaszewicz, Jola Sewruk i Alina Jurgielewicz). Vytautas Juodelė po raz pierwszy wziął czynny udział w święcie i wykonał piosenkę „Švelnus pūkeli” akompaniując na akordeonie.

Wielkie brawa zebrał taniec osób na wózkach, a wiele werwy wniósł taniec linijny. Dwa tańce zaprezentowała młodzież z Dziecięco-Młodzieżowego Ośrodka Socjalnego w Niemenczynie. Wolontariusze wspólnie z Gitaną Griniavičiūtė i chłopakami z Centrum zaprezentowali piosenkę „Hej, sokoły”, po czym zostali uhonorowani podziękowaniami za pomoc. Uwieńczeniem koncertu było przedstawienie pt. „Pieśń o Sobótce”.
Święto wieńczyła dyskoteka, którą poprowadzili Tatjana, Witalijus i Mirosław. O to, by nie zabrakło sił podczas zabawy, zatroszczyła się Stanisława Karčiauskienė — składając w prezencie ogromny tort, jak również Samorząd i rodzice — darując owoce. Sił nikomu nie zabrakło, bo nawet, gdy zamilkła już muzyka, tancerze kontynuowali taniec sami sobie podśpiewując.

Celem organizowania takiego święta jest nie tylko okazja do zaprezentowania swoich zdolności i możliwości przez osoby niepełnosprawne, jest to przede wszystkim spotkanie integracyjne, lekcja tolerancji. Z każdym rokiem na sali jest coraz więcej widzów. Początkowo byli to najbliżsi, krewni i znajomi osób niepełnosprawnych. Teraz na tym święcie gościmy wiele młodzieży, uczniów, nauczycieli, mieszkańców Niemenczyna i innych miejscowości.