Lato — to okres pielgrzymek. Zwiedzając święte miejsca każdy z nas może poczuć się pątnikiem.
7 sierpnia br. z miejscowości Czarny Bór wyruszyła pielgrzymka do Sanktuarium Maryjnego w Licheniu. Swą wycieczkę rozpoczęliśmy od zwiedzania Niepokalanowa. Tutaj znajduje się muzeum św. Maksymiliana Kolbe. Przy głównym wejściu do muzeum widnieje napis: „Był człowiek…”, wprowadzający nas w klimat ofiary życia za życie, jaką złożył św. Maksymilian w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Życie i tragiczny los Wielkiego Człowieka, jakim był św. Maksymilian, wprowadziły nas w głęboką zadumę…
Następnie podążyliśmy w kierunku Żelazowej Woli, gdzie znajduje się odnowione muzeum genialnego kompozytora Fryderyka Chopina. Miejscowość ta — to raj dla oka i ucha. Na terenie pieczołowicie wypielęgnowanego parku z rzadkimi drzewostanami znajduje się szlachecki dworek, w którym są eksponowane rzeczy należące niegdyś do rodziny Chopinów. Zwiedzającym towarzyszą melodie z dzieł słynnego twórcy. Byliśmy zachwyceni tym obiektem architektoniczno-przyrodniczym.
Znów naprzód. Podążamy już do naszego ostatecznego celu — Lichenia. Tu znajduje się Sanktuarium z Cudownym Obrazem Matki Bożej Licheńskiej. Gdy wjechaliśmy do Lichenia, z zieleni wyłoniła się świątynia-kolos. Mieliśmy możliwość dokładnie zwiedzić miasto, wspiąć się na wieżę bazyliki i obejrzeć niepowtarzalną panoramę okolicy. Z ust przewodnika płynęły niesamowite historie o cudownych obrazach i świętych ludziach. Zwiedziliśmy Golgotę, obiekt wybudowany z głazów polnych. Wstąpiliśmy do kościoła św. Doroty. Uczestniczyliśmy we Mszach świętych; szczególne wrażenie wywarła na nas Msza św. wieczorna, zakończona procesją ze świecami. Każdy z nas mógł pomodlić się lub wznieść prośbę w swojej intencji. Właśnie w Licheniu Matka Boża zaznaczyła swoją obecność – odcisnęła swoje stopy na licheńskiej ziemi.
Bogatsi duchowo i pełni dobrych chęci wyruszyliśmy z powrotem na Litwę.
Pielgrzymka została zorganizowana dzięki inicjatywie pani Renaty Adamowicz, dyrektora filii Środowiskowego Centrum Usług Socjalnych Starostwa Czarnoborskiego Domu Samopomocy „Pod jednym dachem”. W imieniu całej grupy chciałabym pani Renacie serdecznie podziękować. Do realizacji wycieczki przyczyniły się także p. Stanisława Wołodkowicz i p. Wioleta Milewska. Wszystkim paniom szczere Bóg zapłać.
Ewa Kupcewicz