Więcej

    Na naszych łamach…

    Czytaj również...

    Przed 59 laty: Dom Kultury Litewskiej w Puńsku
    Gazeta polska „Trybuna Ludu” komunikuje, że w Puńsku (powiat Sejny) w województwie białostockim odbyło się otwarcie Domu Kultury Litewskiwej.
    Jest to pierwszy ośrodek kultury litewskiej w województwie białostockim zbudowany z inicjatywy ludności litewskiej zamieszkałej w Puńsku i pobliskich wsiach przy aktywnej pomocy władz miejscowych.
    W Domu Kultury są dwie obszerne sale, w których będą działać kółka samokształceniowe i zespoły twórczości amatorskiej, a także wielka sala widowiskowa obliczona na 400 miejsc. Urządzane są sale dla czytelni i biblioteki.
    ELTA
    „Czerwony Sztandar”
    4 lipca 1956 r.

    Samousługiwanie

    Liczni mieszkańcy miasta spędzają wolne chwile w Wołokumpiach. Malowniczy krajobraz, dobra plaża, suchy las sosnowy czynią odpoczynek zdrowym i przyjemnym. Jednakże istnieje szereg drobnych niedociągnięć, przeszkadzających wczasowiczom. Asortyment bufetu jest tu nadal ograniczony i składa się przeważnie z konserw, piwa, wina i kefiru, czasami brakuje nawet chleba. Wczasowicze zmuszeni są chodzić po chleb do sklepu. Odczuwa się brak sztućców. Sprzedając kefir bufetowa bierze zastaw za butelkę i wymaga zwrotu butelek czystych, polecając rzekę jako miejsce do ich mycia.
    Administracja restauracji powinna zwrócić uwagę na te niedociągnięcia i usunąć je jak najszybciej.
    A. Woronko
    inżynier-chemik
    „Czerwony Sztandar”
    6 lipca 1956 r.

    Przed 49 laty: Życzymy ci sukcesów, brygadzisto!

    W ten sposób złożono F. Matulewiczowi gratulacje
    W ten sposób złożono F. Matulewiczowi gratulacje

    W Dekrecie Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z dnia 28 czerwca br. o nagrodzeniu przodowników rolnictwa Litwy orderami i medalami znajduje się również nazwisko brygadzisty kołchozu im. Kalinina w rejonie wileńskim Franciszka Matulewicza, odznaczonego Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy.
    Niewysoki, nieco nieśmiały człowiek szczerze się zdziwił:
    „Za co mnie nagrodzono, przecież pracowałem tak jak inni”.
    Właśnie za pracowite ręce, za mądrą głowę nagrodzono cię, brygadzisto. Za wysokie plony zbóż i roślin okopowych, za rzetelność i sumienny stosunek do pracy, przecież w roku ubiegłym kołchoz wasz zajął drugie miejsce w rejonie pod względem urodzajności zbóż. A i obecnie na polach brygady tow. Matulewicza dojrzewają piękne plony ozimin.
    Kołchoźnicy bardzo się cieszą z nagrody towarzysza. Teraz trzeba pracować jeszcze więcej i jeszcze lepiej, aby być godnym zaszczytu.
    Składając gratulacje, kołchoźnicy życzą koledze w najbliższej przyszłości miana Bohatera. My również podzielamy ich życzenie.
    Tekst i foto W. Krasilszczykowa
    „Czerwony Sztandar”
     1 lipca 1966 r.

    Przed 22 laty: Powrót Niepokalanej do Czarnego Boru

    Lato przyniosło nowe wzruszenie do Czarnego Boru. Uroczystość wyświęcenia obrazu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Bóg natchnął Annę Krepsztul, by namalować obraz. W twarzy Maryi, w jej szatach, rękach, w promieniach, w rozjaśnionym niebie — tle obrazu — uzewnętrznił się szczyt talentu ludowej malarki z Turgiel. To prawda, że przez artystów Wszechświat obcuje z ludzkością…
    Ludzie — zebrał się prawie cały Czarny Bór — stali w milczeniu wpatrzeni w kojący uśmiech Matki Bożej.
    Na czele procesji mężczyźni nieśli obraz, przykryty białym welonem i przybrany białymi goździkami. Obraz udekorowała i przechowywała w swoim domu aż do niedzieli wyświęcenia — pani Irena Kaziniec z Czarnoborskiej Rady Kościelnej. Spod jej zagrody ruszyła procesja w stronę boiska, gdzie czekał wiernych improwizowany ołtarz polowy.
    — Niemal 50 lat czekano w Czarnym Borze na powrót Matki Bożej — powiedział ksiądz Szusza. Po pokropieniu obrazu wodą święconą i odmówieniu Litanii Loretańskiej powiedział w swoim kazaniu:
    „Żyjemy w czasach apokaliptycznych. Coraz częściej Matka Boża daje znaki w swych objawieniach na świecie, że nastały decydujące chwile — zdania rachunku sumienia, przemiany życia, nawrócenia się(…)”.
    Alina Lassota
    „Kurier Wileński”
    21 lipca 1993 r.

    Reklama na podst. ust. użytkownika.; Dzięki reklamie czytasz nas za darmo

    Afisze

    Więcej od autora

    Świąteczny Dobroczynny Wieczór Kolędowy „Gwiazda Nadziei”. Podsumowanie akcji dobroczynnej

    Emilia jest uczennicą 10 klasy, pilnie i starannie się uczy, a do tego ma szerokie zainteresowania w różnych dziedzinach. Bierze aktywny udział w życiu klasy i szkoły, należy do harcerstwa. Jej brat niedawno skończył szkołę, ale nadal kontynuuje naukę...

    Pomóżmy im stanąć na nogi! Apel o wsparcie dla rodziny Haliny po pożarze

    Adam i Ilona Jurewiczowie od lat angażują się w akcje dobroczynne, pomagając innym w potrzebie. Tym razem nieszczęście dotknęło ich samych i bliskie im osoby. Tragedia, która zabrała dorobek życia W sobotę, 1 lutego, około godziny 20:00, w domu rodzinnym Adama Jurewicza...

    Finał tygodniowej eskapady na Kresy. Patriotyczny tydzień na Wileńszczyźnie

    Pierwsza rocznica, tak zwana „okrągła”, to 80. rocznica śmierci porucznika Jana Borysewicza pseudonim „Krysia”. Do uczczenia pamięci o tym niesamowitym człowieku, przygotowywaliśmy się w Polsce od kilku miesięcy. Powstało w tym czasie jubileuszowe wydanie biuletynu pt. „Szlakiem Narbutta”, którego pomysłodawcą...

    Międzymorski wielogłos: Razem zwyciężamy, razem giniemy

    Dla Białorusinów konsekwencje były najdłuższe. Nawet po wiekach okupacji Białoruś nadal nie jest w stanie prowadzić niezależnej polityki na własnej ziemi ani swobodnie współpracować z sąsiadami. Raz po raz wybuchały powstania „za naszą i waszą wolność”, ale następnie przychodziły...