„Nasze narody łączy wiara w Chrystusa, radosne i bolesne doświadczenia, ucisk związany z utratą wolności, prześladowania z powodu wiary” – mówił podczas Mszy świętej dziękczynnej za ogłoszenie Michała Giedroycia błogosławionym przewodniczący Konferencji Episkopatu Litwy i arcybiskup wileński, Gintaras Grušas.
22 czerwca w kościele św. Wawrzyńca w Widzieniszkach odbyły się uroczystości dziękczynne za beatyfikację bł. Michała Giedroycia – kolejnego błogosławionego, który łączy Litwę, ojczyznę błogosławionego, oraz Polskę, gdzie prowadził życie zakonne i gdzie spoczywają jego doczesne szczątki.
We Mszy świętej, której przewodniczył przewodniczący Konferencji Episkopatu Litwy, arcybiskup Gintaras Grušas, wspólnie modlili się biskupi z Litwy, Polski, Łotwy i Białorusi, m.in. metropolita krakowski arcybiskup Marek Jędraszewski, arcybiskup metropolita białostocki Tadeusz Wojda, biskup warszawsko-praski Romuald Kamiński, biskup diecezjalny ełcki Jerzy Mazur, przewodniczący Konferencji Episkopatu na Łotwie biskup diecezjalny lipawski Viktors Stulpins, biskup grodzieński Aleksandr Kaszkiewicz.
Do oddalonego ok. 80 km od Wilna miejsca urodzin błogosławionego przybyły tłumy pielgrzymów. W czasie homilii arcybiskup Gintaras Grušas przypominał postać błogosławionego, podkreślił szczególne więzi łączące Polskę i Litwę.
„Nasze narody łączy wiara w Chrystusa, radosne i bolesne doświadczenia, ucisk związany z utratą wolności, prześladowania z powodu wiary. Łączą tak ważni dla naszych wiernych święci; łączą wzajemne czysto ludzkie, przyjacielskie relacje. Bóg poprzez Kościół błogosławi szczególny związek Litwy i Polski, darowując jeszcze jednego błogosławionego, wyciskając tym samym pieczęć duchową. Módlmy się, aby za wstawiennictwem błogosławionego Michała Giedroycia nasze kraje kontynuowały wspólną drogę pielgrzymstwa, a każdy z nas odnalazł w sobie pokorę serca, której nauczał błogosławiony brat Michał” – mówił arcybiskup.
Pod koniec uroczystości głos zabrał metropolita krakowski Marek Jędraszewski. Przedstawiciel kościoła polskiego podkreślił, że Polskę i Litwę łączą święci i chrystusowy krzyż, a wspólna droga obu państw rozpoczęła się od św. Jadwigi i krzyża, z lipowego drewna, który królowa przywiozła ze sobą na Wawel. To właśnie głos ukrzyżowanego Chrystusa „wezwał ją do przyjęcia za małżonka Wielkiego Księcia Litewskiego Władysława Jagiełłę. Dzięki małżeństwu z nim Litwa mogła przyjąć chrzest święty. W ten sposób zaczęła się chrystianizacja tego państwa, a chrystusowy krzyż na stałe wpisał się w jego krajobraz. Jadwiga stała się w ten sposób, jak mówił Jan Paweł II 10 czerwca 1987 r., klęcząc przy relikwiach błogosławionej Jadwigi i pod jej Krzyżem, „naszą wielką królową i matką ludów” – mówił arcybiskup krakowski. Jako pamiątkę uroczystości abp Marek Jędraszewski przekazał kościołowi na Litwie miniaturę krzyża Wawelskiego, „przed którym modliła się św. Jadwiga Królowa i którego historia zapoczątkowała historię Chrystusowego Krzyża na Litwie”.
Błogosławiony Michał Giedroyć urodził się w pierwszej połowie XV w. w rodzinie książąt litewskich. Jako dojrzały mężczyzna podjął decyzję o wstąpieniu do Zakonu Kanoników Regularnych od Pokuty w Bystrzycy, obecnie na Białorusi. Kilka miesięcy po wstąpieniu do klasztoru w Krakowie złożył śluby zakonne, następnie rozpoczął studia. Mimo zdobytego wykształcenia, pozostał bratem zakonnym i nigdy nie przyjął święceń kapłańskich. Prosił kapitułę zakonu o możliwość pozostania w Krakowie i pełnienie funkcji zakrystiana w kościele św. Marka. Zmarł w Krakowie 4 maja 1485 roku. 7 listopada 2018 r. Ojciec święty Franciszek zatwierdził trwający od wieków kult Michała Giedroycia i ogłosił go błogosławionym Kościoła Katolickiego.
Fot. vilnensis.lt