Vytautas Juozapaitis, przedstawiciel opozycyjnej litewskiej partii konserwatywnej Związek Ojczyzny-Litewscy Chrześcijańscy Demokraci (ZO-LChD), zaproponował, by rok 2015 ogłosić na Litwie rokiem wybitnego polskiego kompozytora Michała Kleofasa Ogińskiego.
Tymczasem wierna czytelniczka „Kuriera Wileńskiego” wilnianka Jadwiga Pietkiewicz poinformowała redakcję o tym, że na cmentarzu na wileńskim Antokolu nikt nie dba o groby osób sławnych i zasłużonych. Wśród tych grobów znajduje się także kaplica rodziny Ogińskich.
— W 2015 roku przypada 250. rocznica urodzin Michała Kleofasa Ogińskiego, a kaplica Ogińskich na cmentarzu Antokolskim znajduje się w opłakanym stanie. Kaplica przypomina ruinę, znajduje się w stanie awaryjnym. Jeżeli nikt nie zajmie się jej renowacją, szybko w ogóle przestanie istnieć — opowiada Jadwiga Pietkiewicz.
Na cmentarzu jest wiele miejsc wiecznego spoczynku ludzi sławnych, jak też zwykłych, zapomnianych i zaniedbanych.
Jak zaznaczyła, przy samej alejce znajduje się grób w jeszcze gorszym stanie. Są widoczne nawet szczątki trumny.
— Trzeba z tym coś zrobić, gdyż jest to brak szacunku do osób zmarłych. Jeżeli tak będziemy dbać o swoją historię, to szybko ona całkiem zniknie. Z prośbą o rozwiązanie tego problemu zwracałam się już do samorządu miasta Wilna, do Ministerstwa Kultury. Wszędzie otrzymałam tę samą odpowiedź — „brak pieniędzy”.
Jadwiga Pietkiewicz zebrała 138 podpisów, żeby wreszcie uporządkowano kaplicę Ogińskich i inne grobowce, które znajdują się w opłakanym stanie.
Vytautas Juozapaitis twierdzi, że 250. rocznica urodzin polskiego kompozytora, która przypada w 2015 roku, jest bardzo dobrą okazją, by zadbać o kaplicę Ogińskich na cmentarzu Antokolskim.
— Osoby, które zostały pochowane w kaplicy Ogińskich, rzeczywiście są spokrewnione z Michałem Kleofasem Ogińskim. Należy zadbać o jej stan. Mam nadzieję, że znajdą się pieniądze na rekonstrukcję — powiedział Juozapaitis.
Zaproponował, by rok 2015 ogłosić na Litwie rokiem wybitnego polskiego kompozytora Michała Kleofasa Ogińskiego, gdyż w tym roku przypada jego 250. rocznica urodzin. Także ze względu na 250. rocznicę urodzin polskiego kompozytora Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury — UNESCO — wpisała M. K. Ogińskiego na listę osób zasłużonych dla światowej kultury, oświaty, nauki i historii.
Vitas Karčiauskas, kierownik wileńskiego oddziału Departamentu Dziedzictwa Kultury Litwy twierdzi, że departament wie o krytycznej sytuacji kaplicy Ogińskich.
— O tym, że kaplica rozpada się, wiemy już dawno. Zwracaliśmy się z tym problemem do samorządu stołecznego trzy lata temu, niestety nic nie osiągnęliśmy. Przed miesiącem znów wysłaliśmy pismo do samorządu, na razie czekamy na odpowiedź. Niestety nic nie możemy zrobić — powiedział Vitas Karčiauskas.
Ona Šaltytė, kierowniczka oddziału pamięci historyczno-kulturowej przy Ministerstwie Kultury Litwy, także twierdzi, że wszelkie sprawy związane z cmentarzem na Antokolu są w kompetencji samorządu stołecznego.
Jak poinformowano w samorządzie stołecznym, rozpoczęły się prace nad projektem. Zostanie przeprowadzona rekonstrukcja na całym cmentarzu.
— Prace będą podzielone na kilka etapów. Obecnie trwa ich projektowanie, potrwa to do 30 września. Oczywiście zaczniemy od tych grobów, które są w najgorszym stanie. Najpierw trzeba wszystko zbadać, następnie obliczyć, ile będzie kosztowało. Projektowanie może potrwać do 2015 roku. Mamy nadzieję, że uda się otrzymać fundusze europejskie, już mamy złożone pismo. Pracujemy nad tym i o sytuacji na cmentarzu też wiemy — powiedział Darius Daunoras, kierownik działu ochrony dziedzictwa kulturowego przy samorządzie stołecznym.
MICHAŁ KLEOFAS OGIŃSKI
Polski kompozytor i teoretyk muzyki, pamiętnikarz, pisarz polityczny, w latach 1793-1796 podskarbi wielki litewski, a od 1789 r. miecznik wielki litewski, senator rosyjski, członek konfederacji targowickiej urodził się w 1765 r. w Guzowie, niedaleko Sochaczewa, w rodzinie Andrzeja Ogińskiego, miecznika litewskiego i późniejszego wojewody trockiego. Brał udział w insurekcji kościuszkowskiej 1794 r. Komponował polonezy fortepianowe, romanse, pieśni, kadryle, menuety, walce. Dziś jest najbardziej znany jako autor poloneza a-moll „Pożegnanie Ojczyzny”.
