W niedzielę, 26 czerwca spotkali się absolwenci legendarnej „Piątki”. Od pierwszego spotkania w 2008 r., na które przybyło ponad 100 osób z różnych zakątków Wileńszczyzny oraz z Polski, Hiszpanii, Anglii, Stanów, minęło 15 lat.
| Fot. Archiwum Towarzystwa Absolwentów „Zawsze wierni »Piątce«”
Spora grupa dawnych koleżanek i kolegów z minionych lat spotkała się przed starym gmachem szkoły na ul. Piaski, by zrobić pamiątkowe zdjęcie. Następnie absolwenci wyruszyli do Orzełówki, do Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie. Dzięki wsparciu Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” odbył się tu jubileuszowy piknik. Tam wspomnieniom nie było końca, przez długie godziny rozmawiano, śpiewano, wspominano dawne czasy.
— Od piętnastu lat w ostatnią niedzielę czerwca na podwórzu szkolnym, gdzie zachowały się dwa stare tak miłe dla wspomnień gmachy, z których spogląda na zebranych św. Krzysztof, zbierają się absolwenci najstarszych roczników tej szkoły. Są to ci ludzie, którzy swoimi siłami odbudowywali tę najstarszą w powojennym Wilnie polską szkołę, remontowali budynek, upiększali pustkowie otaczające gmach, tworzyli podwaliny polskiego szkolnictwa, którzy rozumieli, jakie bezcenne wartości niesie nauczanie w języku ojczystym — opowiada Krystyna Adamowicz, prezes Towarzystwa Absolwentów „Zawsze wierni »Piątce«”.
Podczas tegorocznego spotkania placyk przyszkolny znów ożył od gwaru, żartów, wspomnień, oglądania zdjęć, uścisków, powitań.
Czytaj więcej: Krystyna Adamowicz: o rodzinie, „Piątce” i „Wilii”
Na spotkanie tradycyjnie stawili się starzy bywalcy — ze Szczecina przyjechała Stanisława Kociełowicz, z domu Kowalewska, podpułkownik Armii Krajowej, harcerka i łagierniczka. Przyszła razem ze swą koleżanką z klasy Hanną Strużanowską-Balsienė. Obydwie panie są absolwentkami z 1950 r.
— Każdego roku spotkania miały swój temat. Absolwenci „Piątki” byli w pierwszych szeregach, gdy chodziło o walkę o szkolnictwo polskie na Litwie czy o poszukiwanie grobów naszych Profesorów i w ogóle wybitnych Polaków, wynikiem czego było odnowienie nagrobka nauczyciela Andrzeja Biegi. Tym razem z okazji maleńkiego jubileuszu 15-lecia mieliśmy wyjątkowo ciekawą imprezę w Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie. Bardzo podziwialiśmy ludzi, którzy tu pracują. Prezentowane tu jest nie tylko szkolnictwo, ale i życie codzienne mieszkańców Ziem Wileńskiej. Jeśli chodzi o piątą szkołę, to jest to bardzo wzruszające — dwa pokoje są poświęcone naszemu legendarnemu Janowi Pakalnisowi, absolwentowi z roku 1950. Wśród absolwentów tego rocznika byli tacy wybitni Polacy jak śp. Olgierd Korzeniecki, Władysław Korkuć — kontynuuje prezes Towarzystwa Absolwentów „Zawsze wierni »Piątce«”.
Czytaj więcej: Wileńska „Piątka” — tradycja łącząca pokolenia
W zbiorach Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie przechowywany jest m. in. zeszyt z wypracowaniami śp. Jana Pakalnisa (1931–2018), kronikarza szkoły. Wypracowania są poprawione ręką Stanisławy Pietraszkiewiczówny, legendarnej polonistka „Piątki”, prawnuczki słynnego filomaty Onufrego Pietraszkiewicza.
— Ogromne podziękowania składamy dyrektorowi Muzeum Panu Marianowi Dźwinelowi, który wszystko przygotował na spotkanie z nami, oraz wszystkim pracownikom placówki. Wyjazd (także transport) do Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie wspierał Oddział Rejonu Wileńskiego Związku Polaków na Litwie (prezes Waldemar Tomaszewski) za co jesteśmy wdzięczni — dodaje Krystyna Adamowicz.