Więcej

    Kategoria: Historia

    Sergiusz Kościałkowski „Fakir” (1915-1945): człowiek przemieniony w wilka (2)

    Niedługo po likwidacji przez „Fakira” w Wilnie, w kruchcie kościoła pw. św. Katarzyny przy ul. Wileńskiej, Czesława Ancerewicza, redaktora wydawanego przez Niemców „Gońca Codziennego”, Józef Mackiewicz oskarżył egzekutorów AK o zabicie człowieka modlącego się w ławie strzałem w tył głowy.

    Na naszych łamach…

    Przed 43 laty: O nowych tradycjach. Serce z piernika a... postawa obywatelskaCzwartego marca, raniutko, ciągnęły ze wszystkich rogatek miasta na Łukiszki ładowane wozy. Tu,...

    Wędrówki ulicami wileńskimi: mało zostało z dawnej Trockiej

    Poprzednim razem odwiedziliśmy znajdującą się na obrzeżach miasta ulicę imienia wybitnego polskiego onkologa Kazimierza Pelczara. Dziś wracamy na Starówkę Wileńską. Tym razem powędrujemy ulicą Trocką (Trakų), jedną z najkrótszych, bo liczącą zaledwie 280 metrów.

    Na naszych łamach…

    Przed 27 laty: Polskie grupy w przedszkolach w toku realizacji1 października br. zamieściliśmy w naszym dzienniku relację ze spotkania w „Czerwonym Sztandarze” wszystkich osób...

    Na naszych łamach…

    Jak wiadomo, Polacy mieszkają na Litwie od dawnych czasów i stanowią jedną z najliczniejszych grup narodowościowych. Mogą oni szczycić się tym, że zawsze, nawet w niesprzyjających warunkach, pielęgnowali swój ojczysty język, kulturę narodową.

    Na naszych łamach…

    „Chcemy, jeszcze jak, tego polskiego — mówi Krystyna Pachomowa, której trójka dzieci chodzi do szkoły w Soniczach. — I to nie wypowiedzieć. Bo wstyd, kiedy pisząc listy do krewnych z Polski trzeba prosić te listy sprawdzać, żeby nie było błędów.

    Wędrówki ulicami wileńskimi: na Zygmuntowskiej legendarne domy

    Dr Władysław Zahorski w swoim „Przewodniku po Wilnie” pisze: „Ulica ta idzie wzdłuż lewego brzegu Wilii od pałacu ordynata hr. Tyszkiewicza do Zielonego Mostu i od strony rzeki wysadzona jest drzewami — toteż w pierwszej połowie XIX w. zwała się bulwarem.

    Na naszych łamach…

    Można było się spodziewać, że kiedyś tu przyjadą. W Japonii nazwisko Bronisława Piłsudskiego zna każde dorastające dziecko.

    Na naszych łamach…

    Piwnica była prawie wyczyszczona i pozostało tylko wynieść ziemię z ostatniego kąta. Ale pod górną warstwą polscy konserwatorzy Starówki Wileńskiej – specjaliści gdańskiego oddziału PKZ ujrzeli gliniane czerepy.

    Na naszych łamach…

    Przed 52 laty: S.O.S. ze stacji towarowejTysiące ton ładunku przybywa codziennie na stację towarową w Wilniusie. Owoce z południa, samochody ze Lwowa, Gorkiego, cement...

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Tu Ogiński pożegnał się z Ojczyzną

    Rok 2015 ogłoszony został na Litwie przez Sejm RL Rokiem Michała Kleofasa Ogińskiego (1765-1833). W tym roku przypada 250. rocznica urodzin wybitnego polskiego kompozytora, dyplomaty, działacza politycznego, uczestnika powstania 1794 roku.

    Na naszych łamach…

    Przed 34 laty: Współpraca uczelni trwa Owocna, wzajemnie korzystna współpraca między Wileńskim Państwowym Instytutem Pedagogicznym i Uniwersytetem Wrocławskim im. B. Bieruta ma już swoją historię.

    Na naszych łamach…

    Przed 61 laty: Przedświąteczne depesze informacyjneZbliża się nowy rok – 1954 – czwarty rok piątej pięciolatki. Dla ludzi radzieckich stało się tradycją witać święto...

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Bernardyńska – kręta i malownicza

    Do II wojny światowej jej nazwa brzmiała: zaułek Bernardyński, po wojnie nazwano go zaułkiem Zamkowym (Pilies skr.). Dziś to ulica Bernardyńska (Bernardinų g.).

    Na naszych łamach …

    — Dokąd znów się wybierasz ? — zrzędzi moja Agata widząc, że włożyłem buty i wziąłem do rąk bijak. — Nie ma już na Wileńszczyźnie zakątka, dokąd nie wetknąłbyś swego długiego nosa! Czemu to ty, stary, nie możesz usiedzieć w domu?

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Obok Młynowej Wilenka płynie

    Na Młynowej (Malūnų), znajdujących się tu kiedyś nad Wilenką młynów nie ma, ale przetrwały one w nazwie ulicy. W XIX wieku kilkakrotnie zmieniano jej nazwę. Były tu zaułki Bernardyński lI i Zamkowy, ulica Zarzeczna, Bernardyńska (obok znajduje się kościół pw. św. Franciszka i św. Bernarda, zwany bernardyńskim).

    Na naszych łamach …

    Przed 41 laty: W naszej stolicyOto zabawne domki z tektury z kolorowymi obrazkami na temat bajek. Wsypuje się do nich cukierki oraz inne słodycze...

    Na naszych łamach…

    Przed 60 laty: Produkcja ponad planSyrena fabryczna ogłosiła koniec zmiany. Stanęły motory, zatrzymały się  obrabiarki i maszyny, opuścili swe miejsca robotnicy. Jedynie w biurze...

    Wędrówki ulicami wileńskimi: niezwykła biografia Oskara Miłosza

    Ulica nosi imię Oskara Miłosza, krewnego poety i eseisty, laureata Nagrody Nobla — Czesława Miłosza.

    Na naszych łamach…

    Przed 50 laty: Wielonarodowościowa rodzinaTak koledzy nazywają brygadę ślusarzy-remontowców z Wileńskiej Fabryki Wierteł. Jej członkowie jako jedni z pierwszych w Wilniusie poprosili, aby podnieść...

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Literacka – klimat dawnych czasów

    Wąska, kręta i wyjątkowo malownicza uliczka Literacka (Literatų) biegnie od ul. Zamkowej ku Wilence w kierunku kościoła św. Michała. W XIX wieku mieściło się przy niej wiele księgarni i antykwariatów, stąd pochodzi nazwa.

    Na naszych łamach …

    Szkole Podstawowej w Borejkowszczyźnie nadać imię SyrokomliW budynku, gdzie się obecnie mieści borejkowska szkoła podstawowa, mieszkał i tworzył w wieku ubiegłym słynny poeta polski Ludwik Kondratowicz (Władysław Syrokomla).

    Wędrówki ulicami wileńskimi: O świętym Kazimierzu — patronie Litwy

    Dziś powędrujemy uliczką św. Kazimierza (Šv. Kazimiero g.).

    Wędrówki ulicami wileńskimi: O zasłużonym rodzie Sawiczów

    Ulica Sawicz (Savičiaus g.) początek bierze przy Placu Ratuszowym i biegnie w kierunku ulicy Bakszty (Bokšto g.).

    Powrót do historii dziennika

    W rejonie szweńcziońskim bawiła delegacja kobiet z województwa białostockiego, aktywistek Ligi Kobiet PRL.

    POWRÓT DO HISTORII DZIENNIKA

    Stare pożółkłe karty gazet. Niby już martwe, od dawna będące w zbiorach bibliotek, archiwów. A jednak wciąż żywe, poprzez zamieszczoną tu informację będącą świadectwem...

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Montwiłł — wielki filantrop

    Dziś — nie o jednej ulicy, lecz o kilku. Każda z nich ma własną nazwę, łączy je zaś jedna wspólna nazwa — Kolonia Montwiłłowska. Jest to najstarsza spółdzielnia mieszkalna w Wilnie. Należą do niej 22 kamienice. Obejmuje trzy ulice: J. Tumo-Vaižganto , J. Savickio oraz Kražių.

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Co się działo na Skopówce…

    Jan Konrad Obst, który urządził we własnym domu przy zaułku Bernardyńskim 11 muzeum Adama Mickiewicza (obecnie należące do państwowego Uniwersytetu Wileńskiego, dawnej im. Stefana Batorego)

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Andrzej Wolan, humanista z epoki Batorego

    Andrzej Wolan urodził się ok. 1530 r. w zachodniej Wielkopolsce. Tak się potoczyły jego losy, że znalazł się w Wilnie.

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Rotund — postać barwna i ciekawa

    Jego właściwe nazwisko brzmiało Augustyn Mielecki, Mieleski. Z powodu budowy ciała nazwano go Rotundem (łac. rotundus — okrągły) i właśnie pod tym nazwiskiem jest...

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Gdzie sady Strumiłły?

    Ulica Juozapo Strumilos, czyli Józefa Strumiłły - tak brzmi prawdziwe nazwisko zasłużonego dla Wilna botanika, sadownika, ogrodnika, adwokata, działacza społecznego - znajduje się na obrzeżach miasta, w dzielnicy Naujininkai. Niczym szczególnym się nie wyróżnia.

    Wędrówki ulicami wileńskimi: Śladami Szymona Konarskiego

    Ulica im. Szymona Konarskiego (Simono Konarskio g-vė) jest jedną z najdłuższych ulic wileńskiego Nowego Miasta (Naujamiestis). Początek bierze od ul. J. Basanavičiusa (dawniej — Wielka Pohulanka), przecina ul. V. Pietario i kończy się przy ul. Geležinio vilko.

    Skarbiec Kaplicy Ostrobramskiej

    W skarbcu kaplicy przechowywane są dzisiaj także dary symboliczne, najczęściej pozostawiane przez grupy pątników z zagranicy.

    Wota w Ostrej Bramie

    Wota to ofiarowane przez wiernych znaki wdzięczności, które świadczą o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Matki Miłosierdzia. Większość z nich przypomina serduszka, figurki modlących się ludzi, ich oczy, ręce, nogi.

    Katyń — wiecznie krwawiąca rana (3)

    Groby oficerów polskich w Katyniu po raz pierwszy zostały odkryte latem 1942 roku przez Polaków przymusowo pracujących w ramach TODT z pociągu Bauzug(...)

    Katyń — wiecznie krwawiąca rana (1)

    Przed miesiącem Europejski Trybunał Praw Człowieka uznał ws. zbrodni katyńskiej, że nie może ocenić rosyjskiego śledztwa prowadzonego w latach 1990-2000.

    Rodem z Brasławszczyzny: Historia rodziny Wyrwiczów (1)

    Wiadomo powszechnie, że to nie wielkie rody magnackie stanowiły o sile i potędze Rzeczypospolitej, lecz rycerstwo — średnia i drobna szlachta, zarówno ta koronna, jak również litewska i ruska. Do takiej szlachty zaliczają się Wyrwicze, starorusiński bojarski ród z okolic Orszy we współczesnej wschodniej Białorusi.

    17 września 1939 roku: Ejszyszki – sowiecka okupacja

    Swe wspomnienia chciałbym zacząć słowami Czesława Miłosza, jakie wygłosił w Sztokholmie w 1980 roku.

    Spekulacje nad przyimkiem — „w Litwie” czy „na Litwie”?

    Skromny przyimek „na” już od dawna jest przedmiotem kontrowersji.

    Artykuły z historii Wilna: drobiazgi wileńskie

    Altaria Jasińskiego figuruje w książce prof. Juliusza Kłosa (1881-1933) Wilno.